Lagunzad Series 3: Own Me Again (HANDSOMELY COMPLETED)

Wakas

This is the end of this story. The end of Talitha and Maximilian story. And I am so happy that I finished writing this series. This is the end of Lagunzad Series, and I want to thanks everyone who's been here to support me. See you on the other platform. Thank you :-)
---------------------------------------------------

Wakas

Namumula ang mga mata ko habang pinagmamasdan ang ikalawang anak namin. Hindi ko maabot ang saya at paninikip ng dibdib, masayang-masaya dahil sa wakas, pagkatapos ng ilang taon ay nandito na kami at magkasama. Pagkatapos ng maraming pagsubok, sa wakas at naging kami pa rin hanggang dito.

Hindi ko mapigilan ang saya dahil ngayon ay nabuhay na namin siya. Nabuhay na namin ang anak na matagal ko ng pinapangarap. Bagama’t dumating kami sa punto ng kasakitan at pagkawala, umabot pa rin kami dito. Hindi ko na talaga kakayanin na mawala pa itong kasiyahang nararamdaman ko. Mahal na mahal ko ang babaeng ito, at gagawin ko ang lahat para sa kanya…para sa anak namin!

Ngayong araw ay isinilang ni Talitha ang ikalawa naming anak. Nabigo man kami sa una, masaya pa rin ako dahil binigay ulit sa amin ng Diyos ang pagkakataon na magkaroon ng anak. Hindi ako magsasawang magpasalamat sa kanya dahil kahit nagkasakitan kami ay nagtagpo pa rin kami sa isa’t-isa. Lubos ang saya ko ng malaman na nagbubuntis siya sa anak ko, that was after our wedding. Ngayon ay ilang buwan na kaming kasal at ito ang blessing sa amin ng panginoon. Binigay niya sa amin ang lalaking anak, at pinangalan ko iyong Gion Levirence, kuhang-kuha ang mukha ko.

Para kaming carbon copy, at iyon ang mas lalong nagpasaya sa akin. Oh God, mahal na mahal ako ng asawa ko kaya ngayon ay nakuha ng anak namin ang mukha ko. I am very happy that my wife didn’t close her heart for me again. Sa lahat ng mga nagawa ko, tinanggap niya pa rin ako ng buong puso. I couldn’t imagine that my life would be happy like this if I didn’t meet her. She give the best out of me. She let me feel the world with her, and that is unforgettable. I love her so much, and I will always do.

Ngumiti siya sa akin kahit pa nanghihina, isang araw na ang nakalipas pagkatapos niyang isilang ang anak namin. Napahinga ako ng malalim, muling pumatak ang luha ko habang pinagmamasdan siya. Kung nabuhay ko lang yung una naming anak, baka malaki na siya at magiging panganay ng mga susunod naming anak. Baka kung nabuhay ko siya, nasundan pa iyon ng marami dahil siguradong aasawahin ko siya. Pero hindi siya para sa amin kaya binawi agad ng Diyos, kaya kahit ganoon hindi pa rin ako galit sa kanya dahil binalik niya sa akin ang asawa ko at ngayon ay nagkaroon kami ng anak ulit.

“K-kumusta si Gion?” mahina niyang tanong.

Bumuntonghininga ako, ngumiti ng matamis sa kanya. Maingat kong karga ang anak namin, sobrang liit at lambot pa kaya nakakatakot akong kargahin siya.

“Malusog ang anak namin, baby.” marahan kong sagot.

She smiled weakly. Mabuti nalang at nandito ang magulang niya para tumulong sa akin. Hindi ako nahirapan na alagaan siya dito dahil may katulong naman ako.

“Kailan tayo lalabas?” tanong niya.

“Bukas daw sabi ng doctor.”

Huminga siya. Tumayo ako at pinaharap sa kanya ang anak namin.

“Hi mama.” sabi ko.

Ngumiti siya dahil kaharap ang natutulog niyang anak.

“Salamat mama dahil binuo niyo ako ni papa hehe.” pagpapatuloy ko.

Ngumuso siya at umiling-iling.

“S-sira ka talaga, Maximilian!” mahina niyang sabi.

Tumawa ako. Gigil kong hinalikan ang pisnge ng anak namin, hindi mapigilan ang sarili na tumulo ang luha pagkatapos ng lahat.