One Night One Lie

Chapter 27

FLASHBACK

"Lola.." nakangusong tawag ko rito. Ngayon ang alis ko patungong America, ihahatid na ako nito sa airport ng mag bago ang isip ko.

Ayoko ko nang umalis at mamuhay na mag isa sa ibang bansa. Lola is too old too. Ayuko na rin itong maiwan dahil siya nalang ang meron ako. I decided that, I want to go with her in our province. Payapa rin roon alam kong maaalis ang kung ano man ang nakaka stress sa aking isipan kapag naroon ako. I also visited that when I was young. Ngunit hindi na nga lang iyon naulit pa. Madalang ang pag punta namin roon noon dahil si Lola ang gustong bumisita sa amin rito sa syudad.

"Oh apo? Ano pang hinihintay mo! Tara na! Mahuhuli kana sa flight mo!" sabi nito sa akin at agad na inayos ang dala nitong mga bagahe din na dadalhin nya kapag naihatid na ako sa airport ay di-diretso na itong pauwi.

I shook my head at her. She arched her brow to me because of clueless to my reaction.

"Sama nalang ako sa inyo Lola.." busangot na sabi ko rito. Tinatago ko ang kabang aking nararamdaman dahil baka hindi ito pumayag sa aking gusto. Natahimik ito at tumitig sa akin. Hindi agad ito nag salita. Binalot kami ng katahimikan hanggang sa muling basagin nito iyon ng mag salita.

"Bakit?" takang tanong nito. Humaba ang nguso ko sa naging tanong nito.

"N-napag isipan ko lang.."

"Okay, Mas gusto kong kasama nga kita kesa sa gusto mong maging mag isa sa ibang bansa." nakangiting sabi nito sa akin. Lumiwanag naman ang mukha ko dahil sa sinabi nito. Agad na niyakap ko ito at nag pasalamat dahil sa pag payag nito.

"Mag handa kana, aalis na tayo. I'll cancelled your flight." sabi nito ng humiwalay sa aming yakap. Tumango ako bilang sagot rito. Dinala ko ang hand bag ko at nag lakad na papalabas patungo sa sasakyan. Nakaabang ang driver ni Lola roon. Ngumiti ako rito nang makalapit. Binuksan nito ang back seat para sa akin ngunit hindi agad ako pumasok at hinarap ang mansyon namin.

I smiled sadly. I stared sadly at our home. It's look like it is also sad because of what happened to our family. Dati tuwing titignan ito ay alam mong may buhay, masaya at payapa. Ngayon ay iba na. Masyadong tahimik ito at tila mararamdaman mo ang lungkot sa paligid nito.

Xander. I hope you're done with me. Sana masaya ka dahil sa nangyari sa akin ngayon. Bawing bawi sa nakaraan mong sinisingil mo sa akin ngayon.

I lost all of my life for you Xander. My Company, My Mother, My baby, and Myself. I did lost it all. Binigay kong lahat. I don't regret for giving you all I have. What making me mad about you is I lost my baby.

Hinawakan ko ang aking tiyan kung saan naroroon ang muling nag bigay ng saya sa akin. I lost your sister anak. Ayukong pati ikaw ay mawala sa akin. Nakuhanan ako, Yes. Kambal ang nasa tiyan ko at isa lang ang nawala. Lola tricked him. She said I lost the baby which is true. Ang hindi lang sinabi ni Lola rito na may isa pang buhay sa akin loob. Ang buong akala ni Xander wala na ang aming anak. Wala na akong dinadala ngunit meron pang isa.

I lit the candle then, touch her baby picture. Nilagay ko iyon roon.

Sinabi ko kay Lola na dalawin muna namin ang puntod ng aking anak pati narin ang mga magulang ko. Nag bili ako ng mga bulaklak at kandila para sa kanilang lahat bago pumunta rito.

"How are you hmm?" nakangiting tanong ko rito. Agad na nangilid ang luha sa aking mga mata sa lungkot na dumaan sa aking damdamin.

"I'm really s-sorry.." mahinang bulong ko. Malamig na sumimoy ang hangin. Pumikit ako kasabay ng pag tulo ng luha ko. Tila niyayakap ako ng hangin sa paraan ng haplos nito sa aking balat.