CHAPTER 18

35 3 0
                                    

GANE pov.

"Sigurado ka ba gane?" nginitian ko lang siya, at bahagyang na pa yuko

"Pa-pakiramdam ko kasi kasalanan ko kung bakit siya may sakit ngayon" sumandal siya sa sink

Nandito kasi kami kung saan ang pad nila Ethan, kasama namin si Dwyane at averie, nag pasama ako dahil mukang hindi ko kakayanin na mag isa

Kasalukuyan akong nag sasalin ng maligamgam na tubig sa maliit na planggana na may towel

"Huh? pano mo nasabi?"

"Ka-kasi ano... nu-nung kahapon na umulan, na-nadatnan nya ako at pinuntahan"

"What?"

"Hmmm, dahil sa kat*ngahan ko yan, pati siya nag kasakit"

ngumiwi siya

"You gonna be kidding me"

"Ah?"

Napa irap siya

"Anyways, I'm leaving, I'm going to get food"

ngumiti ako,

sabay na kaming lumabas ng kusina, at pinuntahan si ethan na nasa kwarto nya

"Why you take you so long!?" inis na bungad nya, naka upo siya sa kama nya at naka cross arm habang ang noo ay kunot na kunot

"Seriously? wala pang 10 minutes ng lumabas kami" Mataray na sabi ni averie

"Did I give you permission to talk?!"

"Hays,napaka sunget, osya, I'm going na ah, ikaw na bahala d'yan gane, good luck" siya lumabas

"San daw punta non gane?" lumapit nako sa kanila, ibinaba ko sa side table yung dala ko at sinenyasan si ethan na lumapit, mataray na inalis nya sakin ang tingin at sinunod ako

"Kukuha daw siya ng pagkain eh"

"Napaka takaw talaga non" Tinawanan ko siya, dahil bahagya pa siyang napapa ngiwi...

"Why are you fvcking laughing!?"

napa iwas naman ako nang tingin...

kahit pala tumawa ay bawal narin...

Naka sandal siya headboard ng kama nya, kaya bahagya akong sumampa at piniga ang towel bago ko ipunas sa muka nya

"Napaka carrying mo 'no?" nilingon ko si Dwyane

"Ahm... hehehe, ka-kasalanan ko kasi kaya siya nag ka ganito"

"Pero 'diba dapat natutuwa kapa nga? dahil may oras kana para makawala sa kanya dahil nang hihina na siya?"

pinag patuloy ko ang pag punas sa muka ni ethan, naka pikit siya at naka cross arm,

"Nangako na kasi ako, at once na nangako ako, obligado ko na tuparin yun" mapait akong ngumiti, at saktong pag angat nang tingin ko ay tumama ang mata ko sa mata ni Ethan...

"Wews, so sinasabi mo, na handa kana sa kahahantungan ng buhay mo?" hinarap ko muli siya at tumango

"Noon pa man, alam kong doon din ang punta ko, kaya wala  ako dapat pang ikatakot"

"You're not afraid of death?" biglang tanong ni Ethan...

"Takot, Kahit sino naman ata matatakot don eh, hehehe, pero tanggap ko, na balang araw, ay mawawala narin ako"

"Why you're afraid of death?"

"Ahm, ewan? hehehe"

"Tsk, st*pid" nilingon nya si Dwyane "Follow averie, I'm fvcking hungry"

BEHIND THE MASKWhere stories live. Discover now