「You will be mine」• Vsoo

⑼

Kim Jisoo

Evde Kim Taehyung hakkında araştırma yapıyordum. Çok tanıdık gelmişti.

Araştırma yaparken onun hakkında bir psikolog bir şeyler yazmıştı. Ama açık bir şekilde değildi. Onun hakkında sadece şunu demişti;

"Bu adamın sevgisinden korkun."

Bu da ne demekti? Herkes neden üstü kapalı konuşuyordu.

Odamın içine soğuk hava girdiğinde balkona doğru baktım. Gitmemişmiydi bu adam? Ne diye hala geliyor?

"Selam sevgilim. Uzun zaman oldu nasılsın?"

"Ben sana gelme demedim mi? Hem sevgilin falan değilim."

Yüzündeki maske bu sefer tamamen kapanmıştı. İyicene ifşa etmek zorlaşıcak gibi görünüyor. Ama medenice konuşmak istiyorum bugün.

"Niye geldin?"

"Seni özledim. Sesini özledim. Kokunu özledim."

Yanıma oturmuştu bu sefer. Bilgisayarım açık olduğundan ne olduğunu görebiliyordu. Uzunca bilgisayarıma bakınca hızla ekranı kapattım.

"Benden başka erkeklere mi bakıyorsun Jisoo."

"Hmmm ben zaten erkeklere çok meraklıydım. Bu seni zaten ilgilendirmez."

Bu sefer üste çıkmamıştı. Sanırım geçen seferki olaydan sonra akıllanmış. Bu sefer gerçekten sesizdi.

"Neyse merak ettiğim bir şey var."

"Dinliyorum prenses."

Diyerek saçlarımı okşuyordu. Kahretsin yumuşuyorum.

"A..adın ne? Yani hiç sormadım. Sen beni tanıyorsun ben de seni tanımak istiyorum."

"Bunu sen mi soruyorsun Jisoo. Sapığını mı merak ediyorsun."

Doğru diyordu. Neler oluyor bana.

"Doğru neyse sormak benim hatam."

Diyerek ondan uzaklaştım. Bu sefer kucağıma yattı. Bu kişi 1 hafta önceki kişiyle aynı kişi mi yoksa ben mi yanılıyorum. Bebek gibiydi.

"Bana V diyebilirsin."

"Bu bir ad mı? Hiç duymadım. Gerçek adın değil mi yoksa?"

"Belki evet belki hayır. Ama şimdilik bunları kafana takma. Şuan çok mutluyum."

"Neden?"

"İkimizde kavga etmeden konuşuyoruz ve de kucağına yatsam da izin veriyorsun. Şaşırdım açıkcası."

Onu ittirecekken kolumdan tuttu ve beni yatağa yatırdı. Yanıma da o yattı. Kafamı göğsüne koyduğun da onu ittirmeye çalışsam da olmuyordu.

"Lütfen böyle kalalım biraz. Söz hemen kalkıcam. Seni çok özledim."

Böyle konuşması beni etkiliyordu. Bana sıkıca sarılınca ben de oruluna verdim. Yanındayken güvende bir o kadarda huzurlu hissediyordum. Açıkçası yanımdan hiç gitmese daha iyiydi.

Bir dk ben ne diyorum. Jisoo kendine gel. Onu ifşa etmen gerek ona bağlanman değil.

———————————

Sabah uyandığım da yanımda yoktu. Ama kokusu hala burdaydı. Çilek gibi kokuyordu. İstemsizce yüzüme bir gülümseme yayıldı. Ona bağlanıyordum sanırım.

———————————

Bu bölüm oldukça kısa oldu. Aklımda nasıl devam ediceği ile ilgi şeyler var.

Umarım beğenmişsinizdir. Sonraki bölümlerde görüşmek üzere 👋🏼