Lukas to 19-letni typowy bad boy. Miał każdą którą tylko zapragnął.
Isabella to piękna dziewczyna podobająca sie każdemu chłopakowi. Blondynka o długich blond prostych włosach i niebieskich oczach.
Pewnego dnia wprowadza sie do swojego brat...
Obudził mnie budzik o 6:30. Gdy otworzyłam oczy zobaczyłam stojącego przy łóżku Lucasa.
- Musze już iść-powiedział zapinając koszulę.
-tak wcześnie?
- za tydzień zaczyna się szkoła. Chcę ogarnąć jak najwięcej zanim do niej wrócimy. Sprawdzę jeszcze jak się ma mój ojciec
- ja dziś idę do pracy.
- pozdrów odemnie Harrego. Całe wakacje go nie widziałem.
- dziwnie się czuję tak gdy twój przyjaciel jest moim szefem.
Lucas się zaśmiał -przyzwyczaisz się, zobaczysz że jeszcze i ty się z nim zaprzyjaźnisz. Do zobaczenia wieczorem- Dał mi buziaka w policzek na pożegnanie i wyszedł.
Gdy tylko wstałam poszłam wziąć prysznic. Wyprostowałam włosy, zrobiłam delikatny makijaż i wróciłam owinięta w ręcznik do pokoju. W mojej walizce nie miałam odpowiednich ciuchów więc włożyłam jakieś dżinsy i koszulkę z poprzedniego dnia. -nie pójdę tak do pracy-mówiłam sama do siebie. Musiałam wrócić do domu by się przebrać. Zamówiłam ubera, spakowałam walizkę i oddałam klucz do recepcji. Po chwili uber już był pod hotelem. Mój dom był jakieś 10 minut stąd. Na miejscu wyciągnęłam walizkę z samochodu i poszłam do domu. Drzwi były zamknięte na klucz więc Jacob i Em jeszcze nie wrócili. Szybko się przebrałam. I pojechałam do pracy.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Na miejscu przywitałam się z innymi pracownikami. Gdy tylko usiadłam za biurkiem w recepcji, odrazu pojawił się pierwszy klient. Były to początki mojej pracy dlatego nie szło mi zbyt dobrze. Rejestrując gościa w komputerze stresowałam się że popełnię jakiś błąd i sprawdzałam wszystko dwa razy przez co praca szła mi o wiele wolniej niż powinna. Robiła się dość duża kolejka i goście się denerwowali. Emma (recepcjonistka która mnie szkoliła i siostra mojego szefa Harrego) widząc że sobie nie radzę przejęła moją pracę.
-zapomniałam Ci powiedzieć że Harry cię wzywał do siebie-Emma
-coś zrobiłam źle? - przejęłam się
-nie mam pojęcia. Nie powiedział mi o co chodzi. No idź już ja sobie poradzę.
W drodze do biura szefa miałam różne myśli o co mogło chodzić. Może to przez moją długą nieobecność. Podjęłam się pracy na wakacje a na drugi dzień wyjechałam. Teraz za tydzień już zaczyna się szkoła. Pewnie mnie zwolni. Zapukałam do drzwi. -wejdź proszę
-dzień dobry szefie. - powiedziałam zamykając za sobą drzwi
-cześć Bello. Proszę cię.. Nie jestem jeszcze taki stary żebyś mówiła do mnie tak oficjalnie.
-przepraszam nie mogę się przyzwyczaić, no więc chciałeś mnie widzieć
-tak racja, usiądź sobie-wskazał ręką na krzesło- no więc jak pewnie wiesz zatrudniłem cię na wakacje. No i za długo u mnie nie popracowałaś
