[Zawgyi]
လက္ထပ္ၿပီး ဆယ္ႏွစ္အၾကာ၊
"ဝမ္ရိေပၚျမန္ျမန္...ဒီမွာေနာက္က်ေနၿပီကြ"
"လာပါၿပီက်န္႔ရာ"
အက်ႌၾကယ္သီးမ်ား အကုန္မတပ္ရေသးသည့္ ရိေပၚက ေလွကားမွ ဝ႐ုန္းသုန္းကားႏွင့္ ေျပးဆင္းလာသည္။
ေ႐ွာင္းက်န္႔ကေတာ့ ေလတဟူးဟူးမႈတ္ကာ ထြက္လာသည့္ ေဒါသမ်ားကို ျပန္မ်ိဴ ခ်ေနရသည္။
မနက္ဆယ္နာရီသြားစရာ ႐ွိတယ္လို႔ ေျပာထားရက္နဲ႔ ကိုးနာရီခြဲမွ အိပ္ရာထတဲ့ ဒီဝမ္ရိေပၚကို သူဘာလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲ?
အခုလဲၾကည့္! ဖ႐ုိဖရဲနဲ႔ျမင္လို႔ကို မေကာင္းဘူး!
ေဒါသထြက္ေနေပမဲ့လည္း လ်ွံတက္လာတဲ့ ေဒါသစိတ္ေလးေတြကို ခဏထိန္းကာ တပ္လို႔မၿပီးေသးသည့္ ၾကယ္သီးမ်ားကို ကူတပ္ေပးေနရသည္။
"ဝမ္ရိေပၚ ဝမ္ရိေပၚ...အသက္လည္း၃၃ႏွစ္႐ွိေနၿပီ အခုထိလုပ္ေနတာေတြက အခ်ိဴ းမေျပေသးဘူး"
"ေနာက္မျဖစ္ေစရဘူးကြာ..ဟုတ္ၿပီလား"
"အဲ့စကားေျပာေနတာ လြန္ခဲ့တဲ့ဆယ္ႏွစ္ကတည္းပဲ"
"က်န္႔ရာ..တဗ်စ္ေတာက္ေတာက္နဲ႔ အဖြားႀကီးက်ေနေရာ"
"ဘာ!!!"
တပ္ေပးလက္စ လည္ပင္းက အက်ႌၾကယ္သီးကို တင္းလိုက္ေတာ့ အသက္႐ွဴ ၾကပ္သြားသည့္ ရိေပၚက ေခ်ာင္းတဟြတ္ဟြတ္ဆိုးလာသည္။
"အဟြတ္..က်န္႔မင္းငါ့ကိုလုပ္ၾကံေနတာမလား"
"ဟုတ္တယ္"
"ဟမ့္..ထင္သားပဲ ငါကအိုေနၿပီဆိုေတာ့ မင္းကအငယ္ေလးေတြ႐ွာခ်င္ၿပီေပါ့ဟုတ္လား..မရဘူးေနာ္ ငါေသရင္ေတာင္ ငါကမင္းေနာက္ပတ္လိုက္ေနမွာ"
"အ႐ူးစကားေတြကေနာက္မွေျပာ...အခုသြားဖို႔ျပင္"
"အင္းပါ..အင္းပါ"
မခ်ိဴ မခ်ဥ္႐ုပ္နဲ႔ ဝမ္ရိေပၚက ကားသြားထုတ္လာၿပီး ေ႐ွာင္းက်န္႔ေ႐ွ႕ ရပ္ေပးလာတာမို႔ သူလည္း ကားတံခါးဖြင့္ကာ အျမန္တက္ထိုင္လိုက္သည္။