[Zawgyi]
ေ႐ွာင္းက်န္႔ရဲ႕ အိမ္ေ႐ွ႕ကျပန္လာၿပီး စာအုပ္ဝယ္မည့္စိတ္ကူးလဲမ႐ွိေတာ့ၿပီမို႔ အိမ္ကိုပဲျပန္လာခဲ့သည္။
ထီးမေဆာင္းဘာမေဆာင္းႏွင့္ တစ္ေယာက္တည္း လမ္းေလ်ွာက္ျပန္လာရင္း မိုးေရကရႊဲရႊဲစိုေနၿပီ။
အိမ္ထဲတေရြ႔ေရြ႔ဝင္လာေသာ သူ႔ကို အိမ္ကိုဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက ျပန္ေရာက္ေနမွန္းမသိတဲ့ ပါးႏွင့္မားက လွမ္းၾကည့္ေနၾကသည္။
သူ႔ကိုၾကည့္ေနၾကမွန္း သိေသာ္လည္း စကားေျပာခ်င္စိတ္က တစိုးတစီမ်ွ႐ွိမေနသည္မို႔ အေပၚထပ္ကိုတက္ရန္ပဲ သူေျခလွမ္းျပင္လိုက္သည္။
"ဘာျဖစ္လာတာလဲဝမ္ရိေပၚ"
ပါးက ခပ္မာမာ လွမ္းေမးလာသည္။
သူေနာက္ပင္ လွည့္မၾကည့္ေတာ့ပဲ ေက်ာခိုင္းလ်က္ ျပန္ေျဖလိုက္သည္။
"ရန္ျဖစ္လာတာ"
ဘုဆတ္ဆတ္ျပန္ေျဖလိုက္သည ့္သူ႔ကို ပါးကေဒါသထြက္သြားသည္ထင္သည္။
"လူႀကီးကေမးေနရင္႐ို႐ိုေသေသျပန္ေျဖရမွန္းမင္းမသင္ခဲ့ရဘူးလားရိေပၚ"
"ဟက္"
အလြန္ရယ္ခ်င္စရာေကာင္းလွေသာ ပါး၏စကားကို ၾကားရၿပီးသည့္ေနာက္ သူမေနႏိုင္ပ ဲရယ္လိုက္မိသည္။
ေက်ာခိုင္းထားရာမွ ပါး႐ွိရာ ျဖည္းျဖည္ခ်င္းေလ်ွာက္သြားၿပီး ပါးႏွင့္မားကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး သူေျပာခ်င္တာမ်ား ေျပာခ်လိုက္မိသည္။
"ဟင့္အင္းမသင္ခဲ့ဖူးဘူး...လူႀကီးစကားေျပာရင္႐ို႐ိုေသေသျပန္ေျပာရမယ္ဆိုတာကိုပါးနဲ႔မားဆီကေနတစ္ခါမွမသင္ခဲ့ရဘူး"
သားသမီးကို ဆံုးမဖို႔ေနေနသာသာ သူတို႔စီးပြားေရးသာ သူတို႔ဘဝလုပ္ေနၾကသည့္မိဘေတြမွ ေမြးဖြားခဲ့သည့္ရိေပၚဟာ သူ႔တစ္သက္မွာ ထိုလိုစကားေတြ တစ္ခါမွမၾကားခဲ့ဖူးေပ။