Enjoy reading!
***
MAGMULA ng sigawan at paalisin si Honey ng kaniyang nobyo ay hindi na siya muli nagpunta sa bahay ng mga magulang nito. Umalis siya no'ng araw na iyon na may bigat na dinadala sa kaniyang dibdib. Hindi niya matanggap na sinigawan at pinagtabuyan siya ni Kairus. Sinubukan siyang pigilan ni Tita Kiana pero hindi siya nagpapigil. Bago siya umalis ay nakita niya pa ang pag-ngisi ni Jessa na akala mo ay nagwagi.
Kasalukuyang siyang nananatili sa tahanan na tinuluyan niya ng tatlong buwan habang nasa coma ang nobyo. She stayed at his penthouse for the whole damn three months, and still, even he can't remember her. She's hoping that one day, he will come and fulfill his promise to her. That he will come home, and she'll wait for that time to come.
It's been a week, but she didn't bother to go out. She stayed at the penthouse all night long. Hindi siya madalaw ng mga kaibigan niya dahil hindi nito alam kung nasaan siya. Ayaw niya rin istorbohin ang mga ito dahil may mga problemang kinakaharap ang mga kaibigan. Si Denice ay pamilya nito ang problema, si Lyka naman ay ang kaligtasan nito. Kaya hindi niya magawang tawagan ang mga ito upang mapagaan ang pakiramdam niya.
Staring at the ceiling, thinking what she'll do next after Kairus pushed her away. Would she stay and understand Kairus or leave him? But she promised, she'll wait for him, but she's already tired. Three months of waiting, sacrificing, mourning into nothing. Dahil hindi siya nito maalala. At ang masakit pa sa part niya ay ang pagtatanggol nito kay Jessa. Napamukha nito sa kaniya na hindi na siya nito mahal. But there's part on Honey's heart that she wanted to stay and help him to remember but she doesn't have a reason. She need a fucking reason before obeying her heart.
Honey went back to her reverie when her phone rang. Tinatamad na kinuha niya iyon at sinagot ng hindi tinitignan ang ID Caller.
"Honey, iha!" Tita Kiana's voice is in the other line.
"Tita.." aniya sa mahinang tinig at unti-unting bumangon.
"Honey, I'm very worried about you. I don't have news about you after you left our house last week. You didn't even answer my calls."
"I'm sorry, Tita.. I didn't mean to disrespect you by my actions, I just need some time to think and maybe... rest as well?" Aniya at isinandal ang nananakit na ulo sa headboard.
"No, iha. I understand. Are you okay now?" Hindi siya makasagot. Ayaw niyang magsinungaling sa ginang dahil hindi talaga siya okay. "Honey.."
"I'll be okay Tita... Soon."
"I'm still worried. Could you tell me your location? Your mother is worried too. She's with me, and she wanted to speak with you." Nanatili siyang tahimik dahil May nagbabadyang luha na gustong kumawala sa mata niya.
"Honey, my daughter.. Where are you? Mamá was very worried about you. I can't take a good sleep, your Papá is being like that as well. You're making us worried." Her Mamá spoke on the other line.
"Mamá.." Hindi na niya napigilan ang luhang umalpas sa kaniyang mata.
Ayaw niyang maging mahina at umiyak sa mga ito dahil dapat ay si Kairus lang ang inaalala ng mga ito pero hindi niya na kaya. She's tired of pretending that everything is fucking okay with her, when it's really not!
![](https://img.wattpad.com/cover/240495397-288-k724484.jpg)
BINABASA MO ANG
Captured Hearts (On-going)
Romance|WARNING: SPG| R-18 | MATURE CONTENT INSIDE| Ang pag-ibig ay katulad lamang din ng isang kamera. Sa isang pindot mo lang, titigil ang oras sa loob ng larawan na nakuha mo. Sa pag-ibig, kapag nakita mo na ang minamahal mo, titigil ang mundo mo. Sa k...