Chapter 11

964 42 6
                                    

EIGHT THIRTY.

She's late. Nakatulog kasi siya! Hindi niya namalayan na seven na pala kaya eto siya ngayon, running to death towards Kairus' company.

Lakad-takbo ang ginawa niya para mabilis na makapunta sa opisina ng binata. Nang makapasok siya sa isang k'warto ay nakita niya roon ang isang babae.

"Good Evening ma'am. How may I help you?"

"Is your boss still there?" Tanong niya rito.

"Ms. Lao? Right?" anito sa kaniya.

"Yeah. How did you know?" takang tanong niya rito ngunit makahulugang ngiti lamang ang isinukli nito.

Inimwestra nito ang kamay sa isang pinto na sa palagay niya ay opisina iyon ng binata.

"Come on in, Ms. Lao." anito at pinagbuksan pa siya ng pinto. Nginitian niya na lamang ito at pumasok na sa loob.

Nang makapasok siya ay wala siyang nakita ni isang tao. Kaya dumiretso siya sa visitor's seat para hinatayin ang binata. Nang makaupo siya ay kinalikot niya ang telepono para hindi siya mabagot.

"Honey." nanigas siya ng marinig niya ang pamilyar na baritong boses na iyon na nagmula sa kaniyang likod.

Anong sabi niya? Honey?

Tumalikod siya para tignan ang binatang nasa likod niya.

"H-honey? Is that a k-kind of e-endearment?" gulat niyang tanong rito.

Akala niya ba ay Chinese girl ang tawag nito sa kaniya? Bakit biglang naging Honey 'ata?

"Endearment? What are you talking about?" Gulong gulong tanong nito. "Honey. Honey is your name, right? Honey Chay Lao?"

Para siyang binuhusan ng malamig na tubig sa sinabi nito. Gusto niyang kutongan ang sarili ng marealise kung ano ang ibig sabihin nito.

Endearment? What the fuck self?!


HINDI MAKAPANIWALANG napatingin si Kairus sa dalaga. Ano ang sinabi nito? Endearment?

Is she thinking that I called her Honey as an endearment?

"Wait. Are you thinking that I called you Honey as an endearment?" hindi makapaniwala niyang tanong sa dalaga.

"Ha? A-ano? H-hindi ah! G-gago ka ba?" She defensively shouted at him, making him smirked.

"I'm just asking, Chinese girl. Why so defensive?" aniya at naglakad papunta sa swivel chair niya.

Nang makaupo siya ay narinig niya ang pabundak na pag-upo ng dalaga sa visitor's chair. Napailing na lamang siya sa ginawa ng dalaga.

"Ano ang sasabihin mo at ng maka-alis na ako sa harap mo." anito at inirapan pa siya.

Nainis siya ng kaunti sa ginawa ng dalaga. Ang lakas ng loob nito'ng tarayan siya. Wala pa ni isang tao ang nakakagawa ng mga bagay na ginagawa nito sa kaniya! Hindi niya rin maintidihan ang sarili kung bakit niya pinapabayaan na lamang ng dalaga ang mga bagay na minsan ay hindi ginawa ng ibang tao sa kaniya.

"Patience Chinese girl, patience." Malumanay niyang sabi.

"Patience mo mukha mo. Sabihin mo na kasi at ng maka-alis na ako!" Nagmamaktol na sigaw nito sa kaniya.

Nginisihan niya ito. Gone the calm Kairus. Malumanay niya itong kinakausap kanina, pero pinilit siya nitong sabihin kung ano ang kailangan niya rito. Nais niya sanang dahan-dahanin ang dalaga pero kung nagmamadali ito. Edi ibibigay niya ang nais nito.

Tumayo siya at inayos ang business suit na suot. He looked at the woman who was sitting to his visitor's chair.

"Follow me, woman." aniya at kinindatan ito.

Nagsimula na siya'ng maglakad papunta sa kung saang sulok ng opisina niya. Wala sa sariling napangisi siya.

I said patience, Chinese girl. But you didn't listen. Well, take the consequence of not listening to me.



NANINDIG ANG balahibo ni Honey sa paraan nang pagkindat ng binata sa kaniya. Parang ayaw niyang sumunod sa binata. Kakaiba kasi ang naiisip niya. Tumayo siya at naglakad patalikod bago nagsalita.

"On my second thought, we can still talk tomorrow morning, right? It's already night, i need to--"

"I don't need your complaints. Let's go, Chinese girl." anito na hindi man lang lumingon sa kaniya.

Kahit nagdadalawang isip ay sumunod pa rin siya rito. Ano pa ba ang magagawa niya? Kahit kakaiba ang nararamdaman niya ay sumunod parin siya sa binata.

Napakunot ang noo niya ng huminto ito sa harap ng bookshelf. Nanlaki ang mata niya ng itulak iyon ng binata at mistulang naging pinto.

"A-ano--"

"Le--"

"P-paano?" aniya at tumakbo pa sa pintuang tinulak nito. Bookshelf talaga ito pero natutulak iyon. Secret passage kumbaga.

"Whoa! Cool." wala sa sariling saad niya.

Napahiyaw siya ng bigla siya nitong higitin at pinasok sa loob ng sikretong pinto na iyon.

"Pakikitaan kita ng mas cool." anito.

"Saan m--" napatigil siya sa pagsasalita ng makita niya kung saan siya nito dinala.

"K'warto?" napakunot ang noo niya. "K'warto sa trabaho? Anong cool doon? Katamaran ang tawag riyan, hindi cool." aniya.

"No, not that room. The cool am i referring at, is this." kasabay no'n ay ang paghila nito sa kan'ya at itinapat siya sa kama. Napahiyaw siya nang bigla siya nitong tinulak pahiga sa kama.

Nanlaki ang mga mata niya ng simulan nitong tanggalin ang lahat ng saplot nito sa katawan at tinira lamang ang boxers short nito. Malaya siyang napatitig matigas nitong pagkalalaki na bumabakat sa boxers nito.

Iniwas niya ang tingin roon, dahil alam niyang namumula na sa hiya ang kaniya'ng pisngi.

"Ano ba 'yan? Hoy! Magdamit ka nga!" sigaw niya rito.

"Ayoko nga, Pakikitaan kita nang cool. Sa sarili kong pamamaraan." kasabay niyon ay ang pagbaba nito sa kama niya at siniil siya ng halik.

Indeed cool.

----------------GimmieFries-----------------

Captured Hearts (On-going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon