Captured Hearts (On-going)

Chapter 32

"SHE'S HONEY, My girlfriend." Ani Kairus at hinila si Honey palabas ng restaurant.

Pigil ang ngiti ni Honey dahil sa tinuran ng binata. Nakaramdam siya ng kung ano sa kaniyang tiyan na para bang kinikiliti siya.

Sino ba naman hindi kikiligin? Enebe!

Hila pa rin siya ng binata. Dapat ay nagrereklamo siya sa paraan ng paghila nito lalo na at mahapdi pa rin ang kaniyang pagkababae ngunit kinikilig talaga siya lalo na sa sinabi nito kanina.

Hindi naman kami. Nililigawan niya pa lang ako 'no! Feeling niya ba oo talaga ang sagot ko? Siyempre oo, hehehe.

"Hop in." Nanindig ang balahibo niya sa walang emosyong sambit ng binata kaya napatingin siya rito.

Doon niya lamang napansin na nasa tapat na pala sila ng kotse nito. Why didn't she notice that? Napatingin siya sa binata na nasa harap niya at binuksan ang pintong kotse nito upang makasakay siya.

"Galit ka?" Tanong niya.

"Hop in." Napakunot ang noo niya ng hindi siya nito sinagot.

"Galit ka--"

"I said hop in!" Napaigtad siya sa pagsigaw ng binata.

"Bakit ka sumisigaw?!" Balik sigaw niya sa binata.

"I said ho--"

"Hindi mo naman ako kailangan sigawan! Sasakay naman ako e! Tinatanong lang lang naman kita kung galit ka! Bahala ka diyan!" Ani niya rito at bahagyang tinulak ang binata na nakaharang sa may pinto ng sasakyan.

Padabog siyang sumakay roon, bago niya isarado ang pinto ay inirapan niya muna ang binata.

Bahala ka riyan. Gago!

Sumakay na rin ang binata sa sasakyan. Buong biyahe ay tahimik lamang sila. Nakakabinging katahimikan ang namamagitan sa kanilang dalawa. Dahil sa katahimikan na iyon ay lumipad ang isipin ni Honey.

Bwisit na lalaki 'to! Hindi niya ba ako susuyuin? Ako na kaya ang magsorry? Suyuin ko kaya? Dati naman siya talaga ang sumusuyo sa akin. Maybe it's time, na ako naman. Ayoko nga! Bakit ako magsosorry?! Sinigawan niya kaya ak--

"Sorry na." Gustong murahin ni Honey ang sariling bibig dahil sa kusa nitong paggalaw at humingi ng tawad sa binata.

Tang'nang bibig 'to. Nakakagago!

"Sorry for what?" Malamig pa rin nitong sabi sa kaniya.

"Bakit ka ba ganyan? Bakit ang cold mo? Sinabi mo sa akin na 'wag ako magiging malamig sa iyo, anong ginagawa mo ngayon?" Ani Honey sa binata.

Hininto nito ang sasakyan at hinarap siya.

"Don't ask me that stupid question, woman! You know the reason why I'm being like this!" Galit na sigaw nito sa kaniya.

Nakaramdam na rin ng galit si Honey pero mas nanaig sa kaniya ang kirot sa kaniyang puso dahil sa pagsigaw ng binata.

"E hindi ko nga alam! Hindi ko alam kung bakit nagagalit ka! Bigla ka nalang magiging malamig sa akin tapos tinatanong kita kung bakit, anong ginawa mo? Sinigawan mo ako!" Madamdaming sigaw niya sa binata.

"You know why I'm being like this, woman." one lone tear escape from her eyes.

Nasakatan siya dahil napakalamig ng boses nito at ang mas masakit pa ay 'woman' lang ang tinawag sa kaniya nito.

"Hindi ko nga alam! Bakit hindi mo sabihin sa akin para malaman k--"

"That's because, I'm feel fucking jealous right now!" Lahat ng sakit na naramdaman ni Honey ay bigla na lamang nawala. Yes, she was shooked but she still manage to smile because of happiness.

"Bakit ka naman nagseselos? Kanin--"

"Kanina, tinanggap mo ang pakikipagkamay ni Hans habang nasa harap mo ako. And then, you shared a fucking quick conversation with Ivan. What do you think I'm going to feel huh?" Malumanay ngunit may diing sabi nito.

"Hindi ko naman alam. At saka, mabait naman ang kaibigan mo. Naki--"

"Nagseselos nga ako e!"

"H'wag ka sumigaw! Kanina ko pa ako sinisigawan!" Aniya at tinalikuran ang binata at tumingin sa bintana.

Pinagkrus niya pa ang kaniyang braso sa harap ng kaniyang dibdib na para bang nagtatampo.

"Sorry." Kairus said.

"Tsk."

"Baby, I'm sorry." Napakagat labi si Honey sa kilig dahil tinawag na siya nito muli ng baby.

Kinumbinsi niya ang sariling 'wag harapin ang binata, ngunit talagang taksil ang kaniyang katawan at hinarap ang binata.

"Sige na nga." Napangiti naman ang binata sa karupukang ginawa niya.

"Don't cry." Anito at pinunasan ang kaniyang luha na kumawala kanina. "So, are we fine now?"

"Ikaw lang naman ang hindi e. Selos- selos ka pang nalalaman." Aniya ngunit pilit tinatago ang ngiting nagbabadyang magpakita sa kaniyang labi.

"Tsk. Hindi ka na p'wede lumapit sa mga kaibigan ko, lalo na kay Hans."

"Bak--"

"Stop right there, baby."

"Oo na, hindi na." Aniya at sumuko na.

Gusto niya man makasundo ang mga kaibigan nito ngunit napakaseloso nito. Hindi na niya alam ang gagawin. Hindi pa nga sila pero sobra na ito magselos, paano kaya kapag sila na?

"Bakit parang napipilitan ka lang?"

"Hindi 'no! Saan mo ba ako dadalhin ulit?" Aniya upang ibahin na ang kanilang usapan.

Baka kapag sinabi niya rito na gusto niya pa makipaglapit sa mga kaibigan nito ay magselos na naman ito at magaaway na naman sila. Binuhay muna nito ang sasakyan at minaobra bago siya sinagot.

"I'm planning to take you out for walk." Napapantastikuhang napatingin siya sa binata.

"Para ipaalala ko lang sayo, hindi pa magaling ang pempem ko tapos ngayon paglalakarin mo ako? Gago ka ba?" Walang pakundangang aniya.

"Pempem? What's that?" Naguguluhang tanong ng binata.

"Vagina, duh!" Maarti niyang saad.

"For real?" Gulat na tanong nito.

"Oo nga! Pwede naman nating sulitin ang natitira nating araw dito sa Bohol na hindi mo ako paglalakarin! Masakit pa kaya ang pempem ko!" Reklamo niya.

"Sulitin? Pwede naman natin sulitin ang natitira nating araw na hindi tayo naglalakad. We will just stay at our hotel room and i will lick your pempem all day." Pilyong ani ng binata at binuntutan pa ng tawa.

"Gago!"

"G'wapo."

"Tsk."

Ang halay! Pero..... pwede naman, at least hindi na ako maglalakad.

----------------GimmieFries-----------------