Bir Elvedam Var {TAMAMLANDI}

14.Bölüm

Bu bölümü  @sevda220479 ablama ithaf ediyorum...Men de seni severem😍💙💙

Keyifli Okumalar♥💙

Gelene gidene baktım sokak lambasının loş ışığının kaldırma vuruşları içinde.Sıra beri dizilmiş kalabalık dolu yalnızlıklar serserice.Ellerinde tutam tutam bir demet acıyla.Ipıssız,tehna sokaktan duyulur olmuş karmaşanın ince sesi...Gelin etmişler bedenimi.Ruhumun ızdırabından bi haber vurmuşum sineme sineme.Demek ki canı cananana teslim etmişim sessiz sessiz...

🌹🌹

1 Hafta Sonra 

Bir gün bitebiliyordu...Günler bitiyor,aylar bitiyor ve araya birçok mesefa girsede bitiyordu.Ömür bitiyordu bu kuralı belirsiz hayatta.Ne bitmiyordu ki?Şimdi ki gibi bitecek acıyla...Ruhumda bir kıpırdama,beni cezbeden gelinlikle yüzümden düşmeyen gülücükler.Bir yanım tüm bu olanların sadece hayal olduğunu ve yakında uyanıp da yeniden ölümümü bekleyeceğimi fısıldıyordu kulaklarıma.Fakat bir yanım...Bir yanım kelebekler kadar hafif,naif sesiyle yüreğime ferahlık veriyordu.Hangisine inanacağımı bilmez bir halde meçhul bir yorgunluğa bürünüp de mahzunlaşır,uzaklara dalar giderdim...Bu kadar erken olmamalıydı.Bu denli acı olmamalıydı.

Anı anda yaşamaya söz vermiştik onunla fakat düşüncelerime sahip çıkamıyor,omuzunda sürekli ağlıyordum.Öleceğim için değil.Onu,annemi,sevdiklerimi bırakacağıma sitemkâr bir başkaldırı sergiliyordum.Kafamın içindeki illete kızar neden,dolu gecelerime yenileri eklenirdi.Bu isyan değildi Rabbi'me bu huzurun yaşanmamış bedenimin çürüyüşüydü.Kendi yüzüme vurduğum kaçıncı gerçekti kim bilir.Bu kaçıncı kaçıştı?Bu hangi hazan vaktiydi böyle?..Sömürdüğü umutlarımın yangın yeriydi şüphesiz.Harabeye dönmüş kırgın içimin dışa vuruş şekliydi bugünüm.Anca böyle tatmin olmuştum bu evlilikten.Telaşın arasında heyecanın verdiği öfkeyle bugüne gelmiştik.İyisiyle kötüsüyle yeniden.

Kulaklarıma Cahit Sıtkı Tarancı'nın şiirinden bir dize nüfus etmiş,dizeyi anısayabildiğim kadarıyla aklımda şiddetle,haykırırcasına gürültüye sebep olmuştu o an... 'Ve birdenbire yürekler, aynı acıyla yanıp, hepsinin gözleri yaşaracak. Öldüğümü hatırlayacak.'...Hatırlayacak mı sahiden?..

Gelinlik seçimimi evde yaparken el mecbur değiştirilecek odamın dekorasyonu için evliliğin gerektiği şartla mağaza mağaza dolaşmış ve ikimizinde içine sindiği mobilyaları zar zor olsada bulmuştuk.Benim beğendiğimi o beğenmiyor,onun beğendiğini ben beğenmiyordum.Gerçek bir çift gibi keza öyleydik de lakin aylardır hastayım diye beni üzmemek adına herkes bana karşı salbaş olmuş,itirazsız her dediğime onay verilmişti.Tarık Emre bunu yapmıyordu.İyi bir kocadan çok iyi bir psikologtu.Yansıtmadan ama yinede kırmayarak beni çoğu zaman reddedip bedenimdeki devasız laneti yok sayıyordu.

Durmadan bana,beni sevdiğini söyleyen adam bir kezcik de benim ağzımdan duymak için can attığını söyleyip,kahkahalarıma vesile olurken anneme yakalanması ise an meselesi olmuştu sürekli.Evlilik arifesinde evimiz dolup taşarken,herkes düğün için bir mekan söyleyip,dururken en sonunda bana sorulmasıyla mahalle içinde,kapımızın önünde yapılması tarafında olduğumu söylememle hemen kabul edilmiş gözlerini üzerimden ayırmadan bana başını olumla sallayan Tarık Emre'yle içim rahatlamıştı.Çocukken mahalle içinde yapılmış düğünlere merak salıp özenmiş anneme muzurca bende böyle istediğimi söylemiştim...Bu duam kabul olurken semada gönlüme düşmüş zemherinin bahara dönüşmesini memnuniyetle seyrettim.Sonbahara düşkün olsamda ilkbahar kurulmuştu iki göğüs kafesime.

Yorucu geçmiş bu bir hafta sonra şimdi odamda hazırlanıyor,onunla seçtiğimiz oda takımına kirpiklerimin altından utançla bakıyordum.Siyah ve mavi karışımı arada onun gönlüde olsun diye beyazlık bulunan renklerle içim açılmış,evlenmeden önceki odamın uçuk renkleriyle kendime olumsuzca baş sallamıştım.Belki de aylarca kendi bi başınalığımdan nefret etmiştim de onun için güneşi görmüyordum,kim bilir...