15.BÖLÜM

11 5 21
                                    

Belki de bizim kaderimiz mutsuzluktan ibarettir,başkaları mutlu  olabilsin diye...

( küçük  bir  hatırlatma  yapayım,bölüm başlarına  attığım  sözler  bana ait değildir. Güzel  bulduğum  yazarlardan yazıyorum sadece.)

Hatırlatma*
_ Merak etme Jimin, kaçmayı hiç düşünmediğin kadar çok istiyorum ama bekçi gibi yanımdasınız,mümkün değil yani kaçmak!

                      JİMİN'DEN
Sustum. Çünkü  öfkeyle kalkan  zararla otururdu. Elimden geldiğince alttan almaya  çalışacağım. Fakat benim  de sabrımın  sınırı  var. Kendisince geçerli  sebepleri olabilir ama ben de haklıyım.

Sinirlenecek,yeri gelecek  kızacak,yeri gelecek  bağırıp  çağıracak ama haklı  olduğumu  anlayacak.

Ve ben,o gün gelince  bunları  unutmayacağım.

_ Hadi gidelim de geç kalmayalım.

Annem ikazıyla  uçağa  giriş  yaptık.
Güvenlikten sorunsuz  geçtik. Taehyung'a bu konuda minnettardım.
Benim yüzümden  kendini  tehlikeye  atıyordu,ki o da bunun farkındadır zaten. Yakalanırsa  hapse girmesi  büyük olası, hatta hepimizin...

_ Jimin siz öne geçin,Bong Soo  ile benim  yerim burası.

Bong Soo ile Taehyung  koltuklarına yerleştiklerinde, Bong  Soo'nun benim  yanımda olması  daha iyi olur  diye düşünmüştüm. Yolculuk  sırasında kendimi ona açıklayabilirdim  belki de.
Belki  de bana anlayış gösterirdi.
Belki de...

Hoş  yanıma  oturmak  istemezdi  tabi.

_ Sayın yolcularımız,Güney Kore-Rusya yolculuğumuz  başlamak üzeredir.
Lütfen  yerlerinize  geçiniz  ve kemerlerinizi  bağlayınız.  İyi yolculuklar diler, bizi tercih ettiğiniz için teşekkür ederiz.

Anons edildiği sırada  annemle yerlerimizi almıştık. Elimin üzerinde sıcaklık  hissettiğimde  dalıp  gittiğimi  yeni farkediyordum.

_ Onun  için endişeli olduğunu  biliyorum  Jimin.  Ama bu kadar  çok düşünme  oğlum. Yıpratırsın kendini.
Yeni bir hayat  bizi bekliyor canım.  Bşz elimizden  geleni yaptık. Şimdi dinlen  ve zamanın  geçmesini  bekle.

Gözlerimizin  dolup taşımasına  engel olamamak güçsüzlük  müdür?

Eğer öyleyse  güçlü olmadığım ortada.
Boğazım düğümleniyor ,konuşmamı  engelliyordu.

_ Oradan çıktığımda  da öyle  demiştim anne. "Yeni hayat"demiştim. Dedim ama...
Anladım zaten  hayatın  bana göre  olmadığını.  Ben hayata ayak uyduramıyorum  anne.
Yıprandım  evet...ama beni  düzeltecek olanlar  da sizsiniz.  Sen ve o...

                   BONG SOO'DAN

_ Al dinlersin. Cam kenarı,telefon ve kulaklık. Her yolculukta  gider bunlar.

Uzattığı  telefon  ve kulaklığı tereddüt  ederek aldım. Neden durduk yere  neden veriyordu ki?

_ Durduk yere mi?

_Cam kenarında değilim.  Bari sen değerlendir  fırsatı dedim. Kötü  bir  amacım  yok.

_ Kötü olup olmaman hiçbir şey  ifade etmiyor  ne yazık  ki.
Ona yardım ediyorsun.

Biraz  düşünür  gibi  yaptı.

_ Sen olsan arkadaşın  zor  duruma  düştüğünde  elinden  geleni  yapmaz mıydın?

Haklıydı.  Elimden gelenin  fazlasını yapmaya çalışırdım.

_ Saol.

Elindekini alıp ona göstererek.
Daha fazla konuşmak  konuyu  başka yerlere  sürükleyebilirdi çünkü.

_ Ha bu arada...uçakta çekmez. Yalnızca  müzik için.

Demek hâlâ benden şüphe  ediyordu.
Doğru  düşünüyor. Kaçmayı  çok  istiyorum.

_ Hatırlattığın için saol.

Kulaklığı  açıp  rastgele  bir  müzik  seçtikten sonra  başımı  arkaya yasladım.

_Gözlerimi kapatsam yüzünü görür müyüm?
diyordu şarkı.
Ardından sözlerine  devam ediyordu.
_ Gündüzleri uzatsam geceler bir  kördüğüm
Kapıları  kapatsam yalnız  üşür müyüm?
Bir kuş olup uçsam üzerine süzülür müyüm?

Gözlerimi kapatıp odaklanmaya çalıştım.  Sanki  müziğin  içinde yok olup  gidiyordum.

Hoş,buradan yok olup  gitmek  kurtuluşum  olurdu değil mi?

Beynimin  içinde  tekrarlanıyordu  sözleri.

Kolum sertçe sarsılması ile  gözlerimi
ve kulaklıkları çıkardım  eş zamanda.

_ Ne oldu!

O ise  sakin bir  tavırla su şişesini bana  uzatıyordu.

_ Su ister misin?

Beni delirtecek!

_ Bunun için miydi?

Sesimin  kontolsüzce  yüksek  çıkmasından  dolayı  bize  yakın  oturan  insanların gözü  buradaydı.
Pür dikkat bize  bakıyor  gibiydiler.

_ Sessiz olsana. Dürttüğümde  sen de uyanmadın ne yapsaydım?

Uyumuş muydum? Rüya  bile  görmemiştim. Uyku düzeni  olmayınca tabi.

_ İstemiyorum!

Sessizce ama onun gayet  iyi anlayacağı  şekilde  söylemiştim.

Kulaklığı  takıp  müziğe  devam  etmeye  çalışırken Taehyung kulaklığı çekip  telefonuyla birlikte  cebine koydu.

_ Bende insanım.  Canım sıkılıyor.

Baştan vermeseydin!

_Anlaşıldı  seninle  zor bir  yolculuk  geçireceğiz.

_ Ha şunu  bileydin.


SWAMPHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin