33.BÖLÜM

10 2 14
                                    

"Oysa bir bardak su yetiyordu saçlarını ıslatmaya
Bir dilim ekmeğin bir iki zeytinin başındaydı doymamız
Seni bir kere öpsem ikinin  hatırı kalıyordu
İki kere öpeyim desem  üçün  boynu bükük."

                                     Cemal SÜREYYA

Hatırlatma*

_ Hayır Jimin. Senin tarafındayım,bunu demek için geldim.Hem babama hem de annemi öldürenlere karşı  senin tarafındayım.

                            ****

Hiç aklıma gelmezdi o evden dudaklarımda  tebessümle çıkacağım.
Arabayı bile asık suratla  sürmüyordum.

Neden mi?

Çünkü  şuan  yanımda  abim oturuyor,benimle birlikte  eve geliyordu.
Çünkü  bundan sonra  beraberiz.
Çünkü  kötülere karşı birlikte  mücadele  vereceğiz.
Tıpkı  annemin istediği gibi.
Tıpkı küçükken  ettiğim  hayallerim  gibi.

O evden çıkarken  sarılmadan edememiştim  ona. Söylediklerinde yapraklarını yeni açan üzerine  türlü  türlü  kuşların, kelebeklerin  konmasını  isteyen  bir ağaç gibi hissettim.

Zira artık  arkama yaslanabileceğim bir duvar daha vardı.

_ Demek Bong Soo  da orada. Sanırım  onu ilk görüşüm  olacak.

_ Evet abi. Bana biraz mesafeli  ama olsun. İleride böyle davranmayacaktır.

_ Duygularını  açıkladın  mı peki?

_ Evet. Ama reddetti. Reddetse  bile ona olan duygularımı  biliyor. Hatta  buraya  gelmeden önce  öpüp  kaçtım.  Yüz halini  merak  etmiyor değilim.  Taehyung'a soracağım.

Kaşlarını  çatıp bana baktı.

_ Taehyung?

_ O okuldan  arkadaşım. Kardeş  gibi.  Çok  yardımcı oluyor bana.

Derin nefes alıp  verşini  duydum. Sıkıntılıydı. Bir  anda neden morali bozuldu?

Hem ona  hem de yola bakmaya  çalışıyordum.
Ellerini  dizlerinin  üzerine  koymuş  inceliyordu.

_ Jimin, duygularımı ifade etmekte pek iyi değilim  ama çok  özür dilerim. Yanınızda  olamadım ama hep olmak istedim. İkimizden birinin  babamızın yanında  olması  gerekti  çünkü  babam zaman geçtikçe  çok tehlikeli bir hale geliyor. Ona bir  nevi göz kulak olmak  gerekti. Çünkü babam  bir süre uyuşturucu  kullandı. Uyuşturucu kaçakçılığı yapacaktı  engel  oldum. Size daha fazla zarar verebilirdi. Annemizi dövebilirdi. Onun yerine  sürekli başka  fırsatlar  önüne  koydum.
Bunun  için de çok  çalıştım. Benliğimi  unutacak kadar. Ne kadar doğru  yaptım bilmiyorum ama o zamana göre verdiğim en iyi  kararın o olduğunu düşünüyordum.

İnceden  ama keskin bir  sızı giriyordu kalbimde  sanki  patlamaya hazır  olan kalbimin dikişleri  teker teker  sökülüyordu.

Abimin  içindeki  sıkıntıyı  nasıl anlamazdım?

_ Bunları bilmiyordum.

_ Bir gün  kendi  kendime  bir  karar almıştım.  Babama ait olan tüm  hisseleri üzerime  alacaktım. Şirketi, arazileri, yazlıkları hatta  oturduğumuz  evi bile. Elinde beş para olmadan  hiçbir halt yapamazdı. Onun  için  bir  belge  hazırladım. Sadece onun imzası yetiyordu. Ne kadar sarhoş  olursa  işim o kadar olurdu. Barda çok içirdim ona.
Koca kafasını  bile taşıyamayacağı hale geldiğinde  kağıdı  kalemi  önüne  koydum.  İmzalamadı , üzerime  sızdı. Kağıdı ortadan  kaldırmayı  unutunca  ertesi  gün  dosyaların  arasında  onu bulmuş.

SWAMPHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin