Teen Wolf " Tamamlandı "

1.BÖLÜM

Merhaba,arkadaşlar bu benim ilk kitabım bu yüzden yorumlarınızı bekliyorum.

Uçak yolculuğumun ardından Beacan havalanından dışarı çıkıp bir taksi çağırdım beni kasabanın merkezinede olan bir otele getirdi. Odama çıktığımda eski planımı gözden geçirdim. Lydia Martin'i bulup yeniden zihnine girmeliyim daha önce yaptığım gibi bu yüzden yarın okula gidip Lydia'yı bulmalıyım. Ama önce deliksiz bir uyku çekmeliyim

Sabah
Bir taksi çağırıp okula gideceğimi söyledim.Yolda gidiyorduk ve kaldırmda hızla koşan birini gördüm. Çevredeki insanlar sanki hiç bir şey olamamış gibi yollarına devam ediyordular ve sanırım o bir doğa üstüydü tıpkı benim gibi.Bir kaç dakkikanın ardından okula geldik parayı verip arabadan indim ve karşımda Beacan Hills Lisesi.Hızlı adımlarla okula doğru yürüdüm kapı'nın hemen önünde derin bir nefes alıp içeri adım attım ve içerisi dışarıya göre daha kalabalıktı. Bunu boş verip etrafı inceledim. Dolabına eşyalarını yerleştiren bir kız gördüm kızıl saçları ile ben Lydia Martin' im diyordu. Onu gördüğüm iyi oldu ama yanındaki kızı tanımıyordum.Kimdi bu kız? Yanına gidip müdürün odasını sorabilirdim ve kızın kim olduğunu öğrenebilirdim ama bana çarpan biri buna engel oldu.
Bana çarpan yüzünden yere düşmüştüm ve insanların bize baktığna emindim.Kafamı kaldırıp bana çarpana baktım

Olamaz bu Scott McCall!!!
Şu anda en son görmek istediğim kişi, buda bendeki şansı gösterir aman ne güzel!!
Bana elini uzattı bende mecburen elini tutup ayağa kalktım. Dikkat çekmemeye çalışıyordum ama işe yaramıyordu tüm dikkati üzerime çekmiştim.

-Pardon seni görmedim ,dedi. Ben kendi düşüncelerime o kadar dalmışım ki yanımda bana merakla bakan Scott' ı tamamen unutmuşum.

- Sorun değil ,dedim. Aslında büyük bir sorundu. Onunla konuşmam bile sorundu.

-Okulda yenisin galiba ,dedi. Sohbeti uzatıyordu acaba anladı mı?

-Evet bugün geldim ,dedim. Sohbeti kısa tutmayı amaçlıyarak.

-Ben Scott McCall , dedi. Hadi ama sana ismimi söylemek istemiyorum ki ama mecburum.

- Ava Kane ,dedim.

-Memnun oldum Ava , dedi.Ben hiç memnun olmadım.

-Bende ama şimdi müdürün odasına gitmem gerekiyor, bana nerede olduğunu tarif eder misin? dedim. Sesimin tatlı çıkmasını umarak. Bu sohbet çok uzamıştı artık burda bitmesi gerekiyor.

-Bu koridordan solla dön zaten orda kapının üstünde adı yazıyor. (Dizideki yerini tam olarak bilmediğim için böyle yazdım)

-Teşekür ederim ve tanıştığımıza gerçekten çok sevindim.

-Bende ,dedi. Müdürün odasına doğru yürüdüm.

Daha demin çok büyük bir hata yaptım. Bir an önce Peter'ı diriltmeliyim ve buraya bir daha gelmemeliyim. Kapıyı çaldım ve karşımda biricik arkadaşım Jeremy.

-Merhaba Jeremy ,dedim.

-Merhaba Ava,kayıt işlemlerni yaptım ve istediğin şeyleri tamamladım , dedi. Ve bana sıkıca sarıldı bende ona. Jeremy bir insandı ve ben Peter'ı diriltmemde kullanacağım bazı şeylere dokunamıyordum. Bu yüzden Jeremy bana yardım ediyordu tabi birini dirilteceğimi bilmiyor ve aslada bilmeyecek.

-Teşekür ederim Jeremy

-Rica ederim , dedi. O sırada zil çaldı ve kulaklarım bana isyan edercesine ağırdılar.

-Alışırsın, hadi seni sınıfına götürelim , dedi. Benim için açtığı kapıdan geçip onun yönlendimesi ile dolapların önüne geldik, ders kitaplarımı alıp kimya sınıfına gittik.

Jeremy kapıyı açıp içeri girdi bende peşinden girdim ve bizim girmemizle tüm sınıfın ilgisini çekmiştik.

-Mrs.Parker bu yeni öğrencimiz Ave Kane kendisi Kalforniya'dan geliyor , dedi Jeremy.

-Hoş geldin Ava oraya oturabilirsin , dedi Mrs.Parker. Bana gösterdiği yere oturdum ve yanımda oturan çocuğa samimi bir şekilde gülümsedim. Ama o bana kısa bir bakış attıktan sonra önüne döndü. Çocuktan korku ve endişe kokusu gelyordu.

İki ders kimya işlemiştik ve bana soru sorulmadıkça konuşmamıştım. Şimdi ki dersim olan tarih sınıfına gidiyordum ki Lydia'yı gördüm ve peşinden gittim. Lavaboya gidiyordu içeri girince,kabinlerden birini girdi ve ağlamaya başladı. Neden ağlıyordu? İki tenefüste ne olmuş olabilirdi?
Yavaşça kabine yaklaşıp iki kez çaldım.

-İyi misin? dedim. Soruma yanıt vermedi. Sadece nefes alış-verişimiz duyuluyordu.

-Evet iyiyim , dedi. Kalıp kabinin kapısını açtı. Gözleri ağlamaktan kırmızı olmuştu.

-Yakın zamanda bir yakınımı kaybettim , dedi. O Peter'dan mı bahsediyordu? Ama Lydia onu sevmez diye biliyorum belki Allison'dan bahsediyordur.

-Üzüldüm,onu çok mu severdin? dedim.

-Aslında,öyle büyük bir dostluğumuz yok ama severdim , dedi. Peter'dan bahsediyordu ve onu cidden seviyordu. Onu sevdiğini anlamak için kurt olmama gerek yoktu.

-Tamam, şimdi daha iyimisin?

-Evet, iyiyim , dedi. İyi değildi.

-Bak bazen insanlar ölür ve artık bu dünyada yaşamazlar ama bu bizim kalplerimizde de yaşamayacağı anlamına gelmez. Şimdi derin bir nefes al ve onu kalbinde yaşat tamam mı?

-Tamam, teşekür ederim.

-Rica ederim, istersen arkadaşlarını çağırabilirim.

-Olur, ekonomi dersinde Kira ve Malia.

-Beni burda bekle, dedim. Ve ekonomi sınıfına gittim. Koç sınıfa
daha gelmemişti. Kira denilen kız sabah Lydia'nın yanında gördüğüm kızdı ve Malia da galiba Peter'ın kızıydı. Onlar Lydia'nın yanına gidince bende tarih sınıfına gittim. Biyoloji ve fransızca derslerinin ardından okuldan çıkıyordum ki biri adımı söyledi.
-Ava , dedi. Ses tanıdıktı. Seslenene dönünce seslenenin Scott olduğunu gördüm.

- Scott

-Bunu düşürdün , dedi. Bana not defterimi getirmişti umarım içindekileri görmemiştir.

- Teşekür ederim.

-Rica ederim, dedi. Bana tuaf bakıyordu, kesinlikle içindekileri görmüştü.

-Bir sorun mu var?

- Şey aslında istemedende olsa içindekileri gördüm ve merak ediyordum da çizimlerindeki bitkileri daha önce görmedim acaba onlar ne bitkisi?

Henüz anlamamış ama her an anlaybilir. Klasik yalanımı söylemeliyim.

-Annem botanikçiydi ve değişik bitkileri yetiştirmeye bayılırdı.

-Tamam, o zaman yarın görüşürüz.

-Görüşürüz, dedim. Henüz anlamaması, anlamayacağı anlamına gelmez. İki gece sonra dolunay vardı ve bu gece Lydia'nın zihnine girmeliyim.