When Everything Changed (When Series #1)

Forty- Two

Chapter 42.

Cute.

Hulaan niyo kung nasaan ako ngayon. Nasa kotse lang naman ako ni Zachariel, sasamahan niya daw akong maglalakwatsa eh nakaoffice suit pa naman siya. Parang napilitan nga rin siyang magday- off kagaya ko.

I was looking at my phone all the time nang makita ang message ni Metichia kanina lang, tungkol 'yon sa photoshoot na mangyayari bukas. Ang akala niya kasi bukas ang day- off ko kaya ang akala rin ng kasama ko ngayon wala akong gagawing importante bukas!

"You kept looking at your phone, may problema?" hindi ko siya pinansin at inirapan nalang.

To: Abigail

Chia titingnan ko kung ayos bah ang schedule ko sa company namin, titingnan ko lang naman pero pangako! Pupunta ako sa photoshoot

Sent.

Tiningnan ko ang nagdadrive na abala sa pagtingin na sa kalsada ngayon. Ngumuso ako at sinimangutan siya. I put my phone back to my sling bag at tinuon ang paningin sa kaniya.

"Kasalanan mo 'to!" bulong ko habang nakatitig nang masama sa kaniya, nakita ko kung paano kumunot ang noo niya at binagalan ang pagmamaneho.

"Bakit?" nagtatakang tanong niya, hinarap ko siya at inirapan. Nagmamaang- maangan pa talaga!

Huminga ako nang malalim bago nagsalita, ay hindi sisigaw pala.

"Kung hindi lang sana masakit ang gitna ko ngayon! Malamang nakakatrabaho ako sa araw na 'to! At makakaattend bukas sa photoshoot! Peste! Kasalanan mo 'to! Kasalanan mo 'to! Pinagod mo ako kagabi!" sagot ko habang dinuduro ang gwapo niyang mukha. Peste bakit bah kasi mas lalo siyang gumwapo kapag nagiging inosente ang mukha niya?!

What a distraction!

He chuckled while still driving slowly. "Ano bang nakakatawa ha?! Totoo ang mga sinasabi ko! Kung hindi lang sana natin ginawa ang ganoon kagabi, hindi sana ako...." 'di ko natuloy ang gusto kong sabihin dahil sa kahihiyan.

"Sana? Ano?" inirapan ko na naman siya. "You're too wild last night and I think you will cry if I reject you" nang- aasar na ani niya.

"Anong iiyak?! Ahh ganun?! Ibig sabihin napipilitan ka lang?! Akala ko bah gusto mo ako?! Parang pinagsisihan mo atang nagustohan mo ako eh! Aish! Kung pwede ko lang kalmutin 'yang braso mo gagawin ko na talaga!" pambabanta ko. Nakita ko naman kung paano namutla saglit ang mukha niya.

"Don't, you already gave me scratches on my back" parang natakot pa siya. Natauhan ako sa sinambit niya. Oo nga pala, nakalmot ko nang hindi sinasadya ang likod niya.

"Totoo bah talagang nasugatan ko ang likod mo?" mahinang tanong ko at tumango naman siya. "Sorry... pero sinabi mong nagustohan mo 'di bah?" para na talaga akong gaga sa paiba- iba ng mood ko.

"I didn't like it, I love it and wait did you say pinagsisihan ko ang nagustohan ka?" ako naman ngayon ang tumango sa tanong niya at umiwas ng tingin.

"Baka kasi nasaktan kita sa ginawa natin kagabi tapos..." hininaan ko ang boses kahit rinig na rinig naman niya. Lakas ng sense of hearing ng gunggong na 'to, anong mapapala ko sa paghihina ng boses ko?

"Hmmm it's okay, I love it anyways. But one question baby" nanlaki ang mga mata ko nang tinawag niya akong 'baby'. Napanguso ako.