Wanted Wife

Episode 40 "Special Friend"

[Grace Celestine POV]

Nagising ako dahil sa mga nakakatakot na ala-alang napanaginipan ko, hingal akong napabangon dahil sa takot, takot sa nakaraan, mabilis ang tibok ng puso ko at parang sumisikip ito. Yung panaginip ko kahapon ay napanaginipan ko ulit, pero sa pagkakataon ito ay lahat ng nangyayari sa akin ay napanaginipan ko, lahat ng nangyayari sa nakaraan kasabay ang pagbalik ng alala-ala ko.

"Why? Are you okay? What do you feel?"inaantok na tanong ni Paulo sa akin, nagising kasi ito ng bigla akong bumangon habang hingal na hingal.

Nanginginig akong tumingin sa lamesa.

"N-nauuhaw ako."utal kung sagot habang nakatingin sa tubig na nakalagay sa lamesa, agaran namang tumayo si Paulo at kumuha ng tubig saka binagay sa akin, agad ko din itong tinanggap at tinungga ang mineral water na binigay niya.

"What happen Celestine?"seryosong tanong niya sa akin.

Nanginginig akong tumingin kay Paulo habang tumulo ang luha ko.

"P-papatayin n-nila ako."nanginginig kung sagot sa kanya na kinakunot ng noo niya.

"What?"takang tanong niya, umiling-iling ako dahil naalala ko na naman.

Bakit? Bakit ko pa naalala ang masamang nakaraan na iyon? Nakakatakot, natatakot ako.

Naala ko na lahat, naalala ko na kung sino ako, kung sino ang totoo kung mga magulang, kung bakit ako nagkaganito, kung bakit wala akong naalala sa nakaraan ko nong walong gulang palang ako. Naalala kuna lahat.

"G-gusto kung makita si itay...P-paulo dalhin mo ako s-sa kanya please?"nanginginig kung paki-usap sa kanya agad siyang lumapit sa akin at saka niyakap.

"Shh huwag kanang umiyak Celestine, don't worry dadalhin kita doon."mahinang saad niya sa akin saka humiwalay sa akin at hinawakan ang kamay ko.

"Your my Special friend Celestine, I'm sorry for everything, but I'm thankful dahil ikaw ang nakuha ko instead of Brillianna, napakalaking tulong mo sa sakit ko, I'm sorry for everything, sa lahat ng nagawa ko sayo, marami akong natuklasan at marami akong natutunan sayo, I'm sorry and thank you."kunot noo ko siyang tiningnan, parang nawala yung takot na bumalot sa akin kanina nang magsalita siya.

"Huh?"tanging sambit ko, ngumiti siya sa akin.

"Papakawalan na kita, but not now, magpagaling ka muna at magpahinga. At kapag magaling ka na i-uuwi na kita sa inyo para makita muna ulit ang mga kapatid mo at ang tatay mo." seryosong saad ni Paulo na kinangiti ko.

"Thank you Paulo."sagot ko sa kanya ngumiti ulit siya sa akin.

"Are you hungry? magpapadeliver ako ng pagkain natin."tanong niya sa akin, tumango ako at napahimas sa medyo umuumbok na tiyan ko, mapatingin si Paulo doon at saka hinaplos niya din.

Napangiti ako, ngayon kulang napangtanto na ang cute niya kapag ngumiti ng totoo.

"I really wish na maging daddy din ako someday Celestine."wala sa sariling sambit niya habang hinaplos niya ang tyan ko.

Ngumiti lang ako sa kanya.

"Who's the lucky father anyway? Si Ivan o si  Hance?"biglang tanong niya habang hinahaplos parin niya ang tyan ko."napasimangot ako dahil namimiss ko na ang ama nitong dinadala ko, kamusta ka kaya siya ngayon?...

Napatigil ako sa pag-iisip ng masagi sa isip ko si Brillianna at ang totong mga magulang ko, ang mga Villia, talaga namang napakaliit ng mundo, ang akala ko ay totoong nanay ko si nanay Grasya at totoong tatay ko si tatay Celestino, kasalanan ko naman noon eh ako talaga ang nagpupumilit na totoong mga magulang ko sila.