Phosphenes

°3°

"Nasıl beni hatırlıyorsun?"

"Orada ne olmuştu?"

"Ah önce ben cevaplamalıyım sanırım. Orada ne olduğunu söylemem travma etkisi yaratabilir. En azından şimdilik düştüğünü düşünebilirsin."

"Beni sen itmişte olabilirsin?!"

"Hayır, hayır ben öyle bir şey yapmadım inan bana. Bu hastanede çalışıyorum psikolog olarak, sana yardımcı bile olacağım."

"Şimdilik sana inanmayı seçeceğim o zaman. Seni nasıl hatırladığım ise onu bende çözemedim. Sadece bana bakan güzel yüzü hatırladım uyanır uyanmaz."

"Ah anladım. Şimdi dinlenmen gerek ama öncesinde iki arkadaşım ile tanışmanı istiyorum onlar sana kanlarını bile verdiler."

"Sanırım onlara teşekkür borçluyum."

"Ah öyle düşünme, bir dakika bekle ve onları çağırıp geleyim."

Hyunjin kapıdan çıkıp Changbin'in odasına gitti. Kapıyı çalıp ikili ile birlikte geri odaya döndü.

"Selam!" dedi çilli olan yatakta yatan bedene. Yanındaki iki beden çilli olanın bu halinden memnunlardı, zor zamanlarını ardında bırakıp yeni arkadaş edinme çabasını sevmişlerdi.

"Selam, Felix kendini tanıtmadı bile heyecandan.

O Felix ve ben Changbin. Kendisi hem sevgilim hemde hastam."

"Şeyy seelam?

Ne demeliyim bilemedim, kendimi tanımıyorum bile desem yeri sanırım şuan?

Ah Hyunjin'in -böyle dememde sakınca var mı Bay Hwang-"

"Hayır hayır bana Hyunjin diyebilirsin sıkıntı yok."

"Pekala, Hyunjin'in dediğine göre ismim Yun Sangmin'miş. Hakkımda bildiğim başka bir şey yok."

"Anladım sıkıntı etme, bende Hyunjin gibi bu hastanede çalışan bir psikologum. Yani durumunu anlayabiliyorum.

Eğer istersen arkadaş da oluruz ama benden önce Felix ile arkadaş olur musun diye sormak istedim.

Biz sürekli meşgul oluyoruz ve şuanlık onun benden ve Hyunjin'den başka tanıdığı yok. O seninle burada vakit geçirir sıkılmazsınız da?"

Çilli olan çocuğa en içten şekilde bakıyordu. Şimdiden ısınmıştı yatakta uzanan çocuğa, çok tatlı biri gibiydi. Yavru köpeği andıran suratı ve naif sesi ile Felix hayran kalmıştı, böyle bir arkadaşı olması fikrine bayılmıştı.

"Ah neden olmasın zaten şuan benimde kimsem yok sanırım. Şey Hyunjin ulaşabildiğin kimse oldu mu?"

"Bunları başka zaman konuşalım olur mu? Benim şuan eve geçip eşyalarımı almam gerek. Ofisimde yatmaya uygun kıyafetler yok. Gidip evden bir şeyler alayım."

"Burada mı kalacaksın?"

"Evet Sangmin böylece daha rahat eder diye düşündüm."

"Anladım istersen sen hiç gitme ben zaten eve gideceğim Felix ile, ben senin evden alır buraya mesaideki bir arkadaşım ile gönderirim."

"Emin misin rahatsız olmasın kimse benim yüzümden."

"Saçmalama Jin kimse rahatsız olmaz. Hadi bebeğim biz gidelim, kendinize dikkat edin yarın ikinizi de sağlam bir şekilde bulayım."