Phosphenes

°9°

Hyunjin'den

Felix ile bir süre film izleyip kafamı boşalttıktan sonra artık gitmem gerektiğine karar kıldım.

"Lix-ah sanırım artık gitmeliyim. Yolda da müzik eşliğinde iyice toparlarım.  Çok geç kalmak istemem."

"Tamam Hyung ama kendine de onlara da dikkat et. Özellikle Bayan Kim çok etkilenir."

"Biliyorum Felix dikkat ederim."

İkimizde odamdan çıkarken ben çıkışa, o ise Changbin Hyungun odasına yol almıştı. Felix cidden daha mutluydu ve bu bile bir nebze moralimi yükseltiyordu. Yüzümdeki ufak tebessüm ile dışarı adımladım. Minniemi bulmuştum...

Arabama binip arabayı çalıştırdım. İç çekerek ilerlemeye başladım, bu sırada radyodan rastgele bir şarkı açmıştım. Çıkan şarkı sevdiğim bir şarkıydı ve eşlik ederek yola devam ettim.

Yol boyunca çıkan şarkılara eşlik edip kafamı dağıtmıştım. Kim evine yaklaştığımda yavaşladım ve şarkıyı kapattım. Derin bir nefes alıp verdim, arabayı durdurup indim. Minik adımlarla kapının önüne gelip kapıyı çaldım. Bir müddet bekledikten sonra kapıyı Kim Teyze açmıştı. Beni beklemediğini yüz ifadesi ile oldukça belli etmişti.

Onlara Teyze ve Amca dememin sebebi  bir nevi Seung'du. Eskiden onlara anne ve baba diye seslenirdim, Seung da benim aileme böyle seslenirdi. Ailelerimiz bundan hoşlanıyordu çünkü. Daha sonra olaylar olunca onlara bu kelimeleri sarf edemedim, her seslenişimde akıllarına Seungmin gelecekti, benimde onlarında.... 

Daha sonra gülümseyerek kollarını iki yana açtı. Hemen kollarının arasına girip ona sarıldım. Ufak kucaklaşmamızdan sonra içeri geçtik. 

"Bir şey olmadı değil mi evladım? Haber vermeden gelmezdin kolay kolay."

"Yani bir şeyler anlatacaktım da... Kim Amca nerede?"

"Bugün biraz temizlik yaptık, terledi banyoda şimdi."

"Anladım o gelince anlatırım. Şimdi dizine yatıp saçımı okşasan oluuur mu?"

"Hayta hala minik bir bebek gibisin. Gel hadi."

Kim Teyzenin dizini patpatlaması ile yanına koşup dizine uzandım. Saçlarımı okşamaya başladığında daha huzurlu hissetmiştim. İyice mayışırken Kim Teyzenin mırıltısını duyunca gözlerim yavaşça açıldı.

"Seungmin'de en çok saçlarını okşamamı severdi..."

Benim duymayacağımı düşünerek mırıldanmıştı, onu daha da üzmemek için duyduğumu belli etmedim.

"Terapimsin Kim Teyze!"

"Psikolog olan sendin en son."

"Senin kadar iyi bir terapi yok ama!"

"Şebek seni."

Tatlı tatlı konuşurken içeri Kim Amcanın girmesi ile ayaklandım.

"Kalkmasaydın oğlum, neden rahatsız olduysan?"

"Ben daha bol bol o dizde yatarım ya, şimdi sizle bir şey konuşacaktım."

"Peki oğlum dinleriz."

Derince oldukça derince bir nefes aldım. Konuşmaya nasıl başlayacağımı iyice tartıp düşündüm.

"Geçenlerde size bir hastam ile kaldığımdan bahsettim hatırlıyorsunuz değil mi?"