Phosphenes

°4°

Hyunjin ekranda gördüğü resimler ile şok olmuştu. Bu fotoğraflar minik Minnie ve kendisine aitti.

Ama nasıl bu telefonda olurdu ki? Bunlar nasıl bu telefonda olabilirdi aklı almıyordu.

Bu çocuk Seungmin'i olamazdı ki...

Seungmin'i canından çok sevdiği miniği melek olmuştu. Hem o olsa bile bu fotoğraflar nasıl onda olabilirdi bu fotoğraflar sadece kendisinde, ailesinde ve Seungmin'in ailesinde vardı.

Hyunjin ne yapacağını şaşırmıştı Sangmin'e bakıyordu. O Sangmin miydi, Seungmin miydi? Kimdi karşısında uzanan kişi.

"Hey Hyunjin yine ne oldu? Korkuyorum!"

"Ah şey ımm hafızanı kazanmanı tetikleyici şeyler buldum ama şuan göremezsin. Ben biraz dışarı çıkıyorum istersen sen uyu.

Kıyafetlerim gelmiş mesaj attılar zaten."

"Ah tamam çok geç kalma lütfen hala biraz korkuyorum."

"Ah tamam!"

Hyunjin çocuğu arkasında bırakarak dışarı çıktı. Emin olmalıydı, o Seungmin olabilir miydi ama ölmüştü.

O an aklına dank etti, onun ölüsünü asla görmedi ki onlar. Sadece bir beden gösterdiler ne yüz ne başka bir şey öldü bu çocuk diyip gömdüler...

Aklına dank eden şey ile içine umut ışığı doğdu. Çok saçma bir düşünce de olsa bunu test etmeliydi.

Dna testi en mantıklısıydı şuan. Her ne kadar Kim ailesinin, eğer bu yatan çocuk Seungmin değilse yıkılacaklarını bilse de bunu denemeliydi.

Ya oysa diye düşünmekle bir yere varamazdı. Telefonunu açıp Bay Kim'i aradı.

"Kim Amca, ne yapıyorsunuz? Gece gece rahatsız ettim ama..."

"Ne rahatsızlığı oğlum iyi misin sen? Sesin pek iyi değil."

"Bilmiyorum amca çok karmaşık şeyler oluyor burada. Kısa süreliğine sizin eve gelsem olur mu bir şey almam gerek."

"Tabi gel oğlum istersen burada kal hatta."

"Kalamam amca hastam biraz kötü geceyi onunla geçirmem gerek."

"Anladım oğlum bekliyoruz."

Onlara anlatmamaya karar verdi Hyunjin. Eğer değilse onları daha fazla üzmek istemezdi. Geçenlerde ceketini orada unutmuştu bu şuan çok işine yaramıştı. Önceden ailesi ile yaşadığı evi onların evinin yanındaydı. O yüzden bazen oraya gittiğinde onlara da uğrardı ve arada eşyalarını orada unuturdu.

Ama ailesi şu sıralar tatilde oldukları için evde değillerdi ve unuttuğu eşyasını annesine teslim edememişlerdir diye düşünmüştü.

Sangmin'in yanına gidip kısa bir işi çıktığını hemen gidip geleceğini haber verdi. Üstünü değiştirip arabasına bindi. Hyungu arabasını boş araziden hastaneye getirmişti. Bunun için ona teşekkür etmeyi aklına kazıdı Hyunjin.

Evin önüne gelince kapıyı çaldı. Bay ve Bayan Kim onu kapının önünde karşıladılar. Sıcak bir kucaklama verip kısa bir sohbet ettiler.

Aile Seungmin gittiği zamandan beri onun odasını ellememişlerdi. Sadece arada temizlenirdi o kadar. Her eşyası oradaydı onun. Hyunjin orada kalmayı çok severdi.

Ceketini de orada unutmuştu zaten. Bay ve Bayan Kim'e hiç yukarı çıkmamalarını kendinin alıp gideceğini söylemesi ile ikili ona bir şey demediler.