Twitch

thirty seven

"Kaplanınız konuşuyor, kemerleri bağlayın!"

Açtığı yayına kendisinden beklenmeyen bir neşeyle giriş yapan genç, gözlerinin tekrar parıldadığının farkında değildi. Arkada açık duran Valorant ve kendisinin neşeli tavırları... ekranın başında onu seven insanlar bile gerçekten özlediğini hissediyordu. Ellerini hazır bir şekilde klavyeye istemsizce koyarken sohbette gözlerini gezdiriyordu.

"Sürpriz yapmak istedim. Hem size hem de benim için önem kazanan birine. Hmm... o henüz burada değil. Sanırım haberi de yok. Ama siz gereken neyse yaparsınız diye umuyordum."

Ufak bir kahkaha ile söylerken oyun başladığında o eski hevesiyle pür dikkat oyununa odaklanmış, beklenenin aksine paslanmamış bir şekilde oynuyordu. Bu sırada yüzündeki kocaman gülümsemenin sebebi sadece oyun değil aslında buraya geri dönerken Hao Fei'nin gerçekten beklenmedik bir şekilde destekleyici oluşuydu da. İstemsizce kıkırdarken sohbete yansıyan cümleler dikkatini çekti.

"Aklıma bir şey geldi sadece... Aman Tanrım asla dramatikliğinizi kaybetmemişsiniz. Aşık değilim."

Değildi. Ama bu çocuğu içten içe kabul ettiği ve sevmeye başladığını da değiştirmiyordu. Hao Fei hayatında kendine zorla kocaman bir yer açıyordu. Sürekli orayı kazıyordu, sanki hiç gitmek istemezmiş gibi. Durdu, bu duraksama oyunu bile durdurmasına neden olmuştu. Ekrana eğilip gözlerini kıstı.

"Sizce bir insanın hayatınıza girdikten sonra hayatınızdan çıkması ortalama ne kadar sürer?"

Bir sessizlik oldu. Sohbete yazılan süreler kısaydı. Bu Xiaoting'i memnun etmemişti. Etmeyecekti de. İstemsizce gitmesini istemiyordu. Bunu itiraf etmekten de çekinmemişti, şaşırtıcı bir şekilde. Kendine inanmakta güçlük çektiği belliydi.

"Ama bence... o kadar kısa sürmemeli. Ah! Bu beni üzdü. Oyuna devam edip bu üzüntümü karşı takımdan çıkarmam gerek. Rawrrr."

Kahkaha atarak içindeki hisleri gizledi. Bilen biliyordu, Xiaoting bu işte en iyisiydi. Gülümseyerek ekrana bakarken karşıda kimin olduğunu bilmiyordu. Yine kendi hesabından izlemekten kaçınan Hao Fei... gülümseyerek ekranı izlerken aslında birbirlerinin hayatına hızlı ve etkili bir giriş yaptıklarını görmek hoşuna gitmişti.

"Sanırım ilk yayından fazla zorlamamak gerek. Hamlamış mıyım? Bence hayır. İşlerimi ayarlayıp yavaş yavaş tamamen dönmeyi düşünüyorum. Reddox'a teşekkür etmeliyim bunun için... Um... sanırım size iyi geceler ve bana iyi çalışmalar. Hepinizi özlemiştim arkadaşlar. Umarım daha sık görülürüz, görüşürüz.. öpüldünüz!"

Gülümseyerek yayını kapadı. Ama tek gülümseyen kendisi değildi.