Kraliçelik

2.6K 129 0
                                    

Salondan çıktığımda yer birden altımdan kaydı tam yere düşecekken Tom beni kolumdan tuttu:

"dikkat edin lütfen kraliçem "dedi acıklı bir ses tonuyla.Onun kolumu tutan eline iki küçük minnet  belirtisi olan tokatlar attım ve ilerleyerek odamı buldum.Odaya girdiğimde beni Hector karşıladı:

"yüce meclis beni için ne kararı verdi kraliçem "dedi ayağa kalkarak referans yaptıktan sonra.Onun hemen yanına gittim nefeslerimiz birbirimizin yüzünü buluyordu:

"danışma meclisi dedi ki.."devamını getiremedim ellerimin birini yüzüme götürdüm ve hıçkırıklara boğuldum Hector  bir elimi eli ile tuttu ve diğer eliyle yüzümü kaldırdı:

"tamam, tamam şimdi sakin ol ve olanları bana anlat.İzin ver yükünün yarısını da ben omuzlayayım."

"Hector herşey bitti artık.Bunca zaman ince ince işlediğimiz kaderimizi bizim elimizden alıyorlar.Ve bana kraliçem diyorlar"dedim.Hector bana içten bir şekilde sarıldı ve vücudumun yükünü ona vermemi isteyerek pencerenin önündeki kanepeye oturttu.Kendisi de ayaklarımın dibine oturdu ve ellerimi sıcacık ellerinin arasına aldı:

"hadi söyle ve kurtul artık "dedi yaşlı gözlerini gözlerime dikerek.

"alınan karara göre sen yeni Galler Grandüküsün.Yarın yola çıkacaksın.Bende yeni resmi mana da kraliçeyim.Ben ölene kadar yada çocuklarımızdan biri ölene kadar bu durum böyle devam edecek."dedim bir çırpıda.Hector önce uzun uzun bana baktı sonra ayağa kalktı odanın içinde bir ileri bir geri adım attı ve bana dönerek :

"madem böyle karar alındı o zaman bize uygulamak düşer değil mi kraliçem "dedi gayet sakin bir halde ve sonra çıkıp gitti.Tanrım ne oluyor bu adama?

Gece boyunca gözüme uyku girmedi.Alınan bu karara nasıl boyun eydim?Beth in beni sarsması ile düşüncelerimden sıyrıldı:

"kraliçem bebekleri emzirmeye kadınlar geldi sizin seçmenizi  bekliyorlar"dedi.Şuan bebekleri kimin emzirmesi umurumda değil.

"sana güveniyorum bu konuda zaten eminim benden daha iyi tercih yaparsın da.Sen seç kadını"dedim umursamaz bir tavırla.Beth durumumu anlamış olacak ki hiç ses etmeden uzaklaştı.Onun çıkışı ile odaya Tom geldi:

"kraliçem bugün Grandük hazretleri Hector yola çıkacak, ölen dük ve lordların çocuklarına unvan teslim edilecek unutmayın sakın bu işi çok geciktirdik.Ardından da rutin olarak yapılan elçi kabulleri var."dedi Kafamı  pencereden çevirmeden :

"tamam "demekle yetindim.Tom başını eyip odadan çıktı.Aradan ne kadar süre geçti, odaya kimler geldi gitti yada kimler birşeyler deyip cevap alamayınca çıkıp gitti bilmiyorum fakat artık Hector gitmek için Hazır biliyorum.Ona son kez güzel gözüküp öyle veda edeceğim.Gardırobumdan Edward ın hediye ettiği elbiselerin arasından kırmızı olanını seçtim.Güzelce saçımı da tarayıp odadan hızla çıktım.Aslında sarayın salonuna gitmem gerekiyordu ama ben herkes gibi veda etmeyecektim Hector a.

Odasına girdiğimde Hector hazırlanıyordu.Üzerinde siyah pantolon ve çizmeleri vardı.Beyaz gömleğini iliklemekle meşguldü.Ben gelince kafasını kaldırıp en güzel gülüşlerinden birini sundu.İşte o gülüş benim aklımın başımdan gitmesine neden oluyordu.Hemen yanına gittim:

"hazırlanıyorsun"dedim

"evet ama veda etmiyorum, senin gibi yine geleceğim"dedi göz kırparak.

"en kısa zamanda geleceksin hemde, sana söz veriyorum"dedim ve tam dudaklarına yaklaştım ki sağ elinin işaret parmağını araya getirdi ve:

"şşşit tutulamayacak sözler verme sevgilim"dedi ve bu kez o öptü beni.Bu öpüşmemiz çok farklıydı.Sanki, sanki veda gibiydi..Uzun bir öpüşme sonunda ayrıldık ve beni geçerek masasının yanıma gitti.Ben ne olduğunu anlayamadım masanın çekmecesinden bir kolye çıkardı.Yanıma geldi:

"Bu kolye anneminde.Babam kraliçeyi geçip annemi meşru saymamış ve böyle küçük hediyelerle Susturmuş.Ben doğduğum gün annem kendinden utanmış.Tüm saray onu araya giren kadın yada metres olarak tanımlıyormuş.Ben büyüdüğümde bu sözleri duymamam için son kez babam ile koşmak istemiş ama değil babamla konuşmak yüzünü bile görememiş çünkü  kraliçe araya girmiş bunu engellemiş.Düşünsene babam beni görmemiş bile. En sonunda anneme bu kolyeyi göndermiş.Bu annem için bardağı taşıran son damla olmuş kapıyı kilitlemiş önce sonra beni yere yatırmış  kendisi de yanıma oturmuş uzun uzun ağladıktan sonra bileklerini keserek kendini öldürmüş.Annem saray için ne kadar önemsiz anla artık onu bulduklarında kundağım annemin kanı ile ıslanmış.Babamın aklı başına gelmiş sonradan ama iş işten geçtikten sonra tabi.İşte bana da annemden kalan bu kolyeye bakarak hayata tutundum hep.Şimdi bu kolye ile hayata tutunma sırası sende."dedi ve zümrüt kolyeyi boynuma taktı.Bu olayı hiç duymamıştım.Demek böyle öldü Hector un annesi.Demek ondan Hector ismi.demek gerçekten de Güçlü ve dayanıklı olduğu için.

"Hector "dedim ve boynuna atladım hemen.Ayrıldığımda ikimizinde gözleri yaşlar içindeydi.

"hadi artık gitme vakti geldi "dedi.Ceketini aldı ve kapıya yöneldi.O önce ben arkada odadan çıktık.Sarayın çıkış kapısına geldiğimizde bizi Tom ve Hector un yakın arkadaşları olan bir kaç komutan karşıladı.Tek tek vedalaştıktan sonra sıra bana geldi tam referans yapacağı sıradan :

"yapma Hector sen benimde kardeşim sayılırsın"dedim ve ona doğru adım atıp hemen sarıldım,  sanki bırakırsam bir daha hiç yakalayamayacak gibi.

"seni seviyorum "dedim kulağına usulca.Karşılık olarak herzamanki gülüşünü aldım sadece benim duyabileceğim tonda ki.Sol omzuna sarılmaya geçtiğinde:

"harry ve emmett olacak"dedi usulca kulağıma.Ben ne olduğunu anlamadan çekildi ve arabaya bindi.Araba ilerlerken sol elini camdan çıkarıp sağa sola salladı.Bu işareti biliyordum daha önce bende yaptım ona aynısını çünkü.Odama giderken aklımda son dedikleri vardi vardı 'harry ve emmett' neydi bu isimler?Odaya geldiğimde ikizlerim uyuyordu birini sağıma birini soluma aldım.Kokularını içime çekerken Beth geldi:

"gitti mi?" dedi

"evet"dedim usulca.

"üzülmeyin, siz kraliçesiniz elbet geri getirecek birşey bulursunuz"dedi.Gün boyunca çok yıprandım o yüzden Beth e cevap verecek takatim yoktu başımı evet anlamında sallamakla yetindim.

"isimleri ne olacak"dedi Beth birden.

"ney, anlamadım"dedim şaşkın şaşkın.

"ikizlerin "dedi Beth bebekleri göstererek.Tam 'bilmiyorum' diyecekken Hector un giderken söylediği sözler aklıma geldi, demek ki ikizlerin isimlerini söylemişti

"harry ve emmett "dedim bir çırpıda.Bu duruma Beth de şaşırdı ama sevindi.

"sarışın harry esmer emmett olacak"dedim.Beth onaylayan bakışlar attı ve:

"gitme vakti geldi, karınları doymalı "dedi ve ikisini alınca gitti.Onların arkalarından bakarken derin bir 'ohh' çekecektim ki Tom içeri girdi, nasılda unuturum daha yeni başlıyoruz bu kraliçelik işine dimi...

EsaretHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin