Not Enough (COMPLETED)

Chapter Seven

Natuloy ang sorpresa namin kay Diana kahit wala si Rix. Nakakalungkot man isipin pero kailangan talagang tanggapin. Tatlo nalang kaming natira sana wala nang mawala pa.

Mahirap tanggapin ang pagkawala niya sa grupo namin dahil nasanay na kami sa presensya niya at higit sa lahat ay itinuring na namin siyang tunay na kapatid. Ngayon ay itinuon nalang namin ang aming atensyon sa mga bagay na nagpapawala sa trahedyang nangyari sa aming magkakaibigan.

"Hoy! Bakit tulala ka?" ngumiti lamang ako bilang tugon. Nasabi na rin namin lahat kay Diana ang totoong nangyari at kung bakit ako nasa apartment ni Jade tumutuloy.

"Ate mo pala yung campus queen!" Magiliw na puna ni Diana.

Pagkatapos naming kumain nagpasyahan naming manood ng animeng pinamagatang kimi ni todoke o from me to you sa ingles. Pareho kaming mahilig sa anime kaya magkakasundo talaga kami.

Nang nasa kalagitnaan na kami ng pelikula biglang umilaw ang mga cellphone namin at tumunog na nagpapahiwatig na may mensaheng ipinadala.

It was a notified text coming from our adviser Miss Aquirre.

"Tommorrow is the start of our founders day. Alam niyo naman siguro yun! Napagkasunduan namin na Grade 11 naman ang mag decorate ng stage at sa quadrangle para naman maenhance ang skills niyo sa pagdedecorate. Ang hindi naman makakasali sa pagdedecorate ay siyang gagawa ng booth."

"We already cope up with an idea kung ano ang magiging theme. Magkita-kita nalang tayo sa Ryder this 1 pm. See y'all there."

I know I'm an idiot of feeling those butterflies in my stomach by just reading the text of Kyle Monsanto that is not intended only for me. I don't know why I am into this man. Kahit mensahe lang niya ay kinikilig na ako.

"Ellise, pakikabit naman itong ribbon sa itaas." pakiusap na utos ni Gayle.

"Pasensya ka na pero masyadong yatang mataas at hindi ko yata maabot 'yan." naaabala kong sagot.

"Nagrereklamo ka pa! Bilisan mo na marami pa tayong gagawin hindi lang 'to.'' Nabigla ako sa pagsingit ni Flex sa usapan.

Kahit mahirap ginawa ko nalang. Ayoko ko rin naman pang makipagargumento pa dahil masasayang lang ang oras. Nang nasa pangapat na palapag pa lamang ako ay ramdam ko na ang paggewang ng hagdan kaya natakot nako. I'm also sweating bullets.

"Gayle, pwedeng pakihawakan 'yan ng maigi?" tukoy ko sa paa ng hagdan.

"Kita mo naman marami pa akong dala paano ko'yan mahahawakan." I sigh in disbelief. "Bilisan mo na dyaan nangangalay na 'tong kamay ko!"

I smirk and rolled my eyes when I heard her complained.

I belittled myself too much dahil sa katunayan ay naabot ko naman ito. I was about to push the top of the thumbstack pero bago ko pa man yun nagawa natumba na ang hagdan. Namimilipit ako sa sakit ng  maitukod ko ang siko ko para hindi mauntog ang ulo ko.

Naramdaman ko nalang na may bumuhat sa akin. Even in my state my heart still have the guts to feel that romantic beat when I saw him. I never thought he would do this to me.

I was so confused, it was just a small wound and a blood in my elbow but my vision slowly went black and collapsed afterwards.

Pagkagising ko nasa clinic nako. Tumambad sa akin ang nagaalalng mukha nina Jade at Diana. And on the edge I saw him sitting silently covering its face with his both hands.

"Ilang oras na akong nandito?" pambungad kong tanong. I'm afraid I took too much time imbes na makatulong ako roon.

"Just half of an hour." sagot ni Diana. Bumangon ako at isinandal ang likod sa semento. I noticed my wounded arm is in cast now.

"May gusto ka bang kainin o inumin?" nagaalang tanong ni Diana.

"Pwedeng pahingi ng tubig?" After I saw her slightly nod reaction dali-dali siyang lumabas pero ng mapansing hindi sumunod si Jade sa kanya ay bumalik siya at hinigit ito. Ang ending kaming dalawa nalang ni Kyle ang naiwan.

It was hard for me to start a conversation between us two dahil naiilang ako, hindi rin naman kasi kami palaging nag-uusap and by that it just made the space worst.

"Sorry pala kanina." Nakahingang maluwag ako ng pinutol niya ang katahimikan.

I shook my head while fiddling my fingers. "Hindi mo naman 'yun kasalanan. It's just me. Masyado lang talaga akong tanga."

"No! That's my fault I should be the one who did that kind of position. I'm sorry, hindi ko nagawa ng mabuti ang posisyon ko para maiwasan sana ang ganitong panyayari." sinseryong sabi niya. In the middle of his apology biglang umilaw ang screen ng kanyang cellphone kaya naputol ito. "Mauna na ako. Tatapusin lang namin ang decoration. Huwag ka ng mag-alala. Magpahinga ka nalang muna dito!"

I blushed immediately when he beamed at me.

"Salamat!" I uttered gratefully.

"Youre always welcome." Halos mapunit na ang bibig ko sa kakangiti. My face heated and I can feel it.

"Wait lang! Aba'y bakit namumula ka?" hinawakan ni Jade ang mukha ko. "Anong nangyari bakit ka kinikilig?"

I bit my lower lip ng sinundot nila ang tagiliran ko.

"Ano nga pala ang sabi ng nurse?" I asked normally.

"Palusot!" pangaasar ni Jade pero bumalik rin sa seryoso ang mukha niya kalaunan. "Wala namang nangyari sa ulo mo pero may naipit daw na ugat sa siko mo at kailangan ipahilot sa mas madaling panahon."

Natuwa ako sa sinabi niya pero sa kabilang dako ay nahihirapan dahil sa patuloy na pagsakit at kirot nito.

"Kailangan mong ipahinga at ingatan ang kamay mo, kung pwede lagyan mo nalang ng yelo para hindi manigas ang muscles at hindi lalong maipit ang ugat." patuloy na saad ni Jade sa impormasyong kailangan kong malaman.

"Huwag ka ng mag-alala may kakilala akong manghihilot sa amin." Pagpapapanatag ni Diana sa akin.

"Salamat!"

Pagdating namin doon sa quadrangle nadatnan namin si Flex na pinalilibutan at pinapagalitan ng Dean.

"What you did to her was unacceptable!" galit na sabi nito.

"But Dad--"

"Dont you ever call me Dad because I have long forgotten you as my daughter. Ayusin mo 'yang buhay mo." umalis ito pagkatapos ng kanyang sinabi. Flex left hanging.

"This is all your fault!" Nabigla ako ng itinuro niya ako habang pinapahid ang mga lumalandas na luha sa kanyang mukha. "Ipatitikim ko sayo kung paano ako magalit! You should be ready!"

I left dumbfounded.

"Huwag kang maniwala doon, magaling lang 'yan sa banta pero wala namang mangyayari." Pagkukumbinsi sa akin ni Jade.

"Pero paano kung totoo?" nagaalalang tanong ko.

"Wala kang dapat ikatakot Ellise." Bumilis ang tibok ng puso ko ng marinig ang pamilyar na boses sa likod. "Everyone here is willing to protect you."

His soft voice was really good in my ear.

I lowered my body. "Thank you!"

"Model ka ba ng Rejoice?" Mahinang tanong ni Jade sa akin.

"Bakit?" My brows knit where did she get that question.

"Ang haba kasi ng hair mo." naglalarong ngiti ang iginawad niya pabalik sa akin.

"Always remember we're just right here beside you, Rapunzel." sabi naman ni Diana sabay haplos sa buhok ko.

"Isa kapa. pinagkaisahan niyo ko." tinawanan lang ako ng mga loko.

Nilingon ko si Kyle pansin kong pawis na pawis ito. He's still hot. It was as if the world stops rotating for us both ng makita kong muli ang matatamis niyang ngiti at ang mga mapaglarong niyang mga mata.

Napakagat ako sa aking pangibabang labi ng wala sa oras ng makita ang kanyang abs. He used his shirt to wipe his sweats kaya nagkaganoon. Nabalik ako sa ulirat ng magsalita siya.

"Are you done fantasicing my body?" uminit ang mukha ko sa kahihiyang nagawa.