Grzech nie skorzystać~ Shigaraki x Dabi (Shigadabi)

Rozdział Szósty

Toga pov:
Wstałam w bardzo dobrym humorze to dziziaj! Dzisiaj zobaczę Izuku! Szybciutko wstałam i się ubrałam. Była 7:05 a o 9 wchodzimy! Nie moge się doczekać! Zeszłem na dół i..Był tam tylko dymek nie do wiary! Taki ważny dzień i co? Śpią!

- Jak szukasz ich Toga to Śpią - *Powiedział Kurogiri czyszcząc szklanki*

- Wiem Wiem idę ich obudzić! - *wzięłam patelnie I pobiegłam w stronę korytarza przy którym mieszczą się pokoje*

Zaczęłam biegać od jednego końca korytarza do drugiego waląc patelniami. Długo nie musiałam czekać na śpiochy..Pierwszy wyszedł Tomura ojoj..Doskonale wiedziałam co się stanie..

- DO KURWY NĘDZY CO TY ODPIERDALASZ! - *Mimo że był zaspany krzyczał głośno i dosyć wyraźnie*

Po chwili dołączył do nas Dabi

- Właśnie Co ty odpierdalasz..- *Powiedział ziewając*

- Ja? Was Budzę jak można spać!

- Normalni ludzie śpią - *warknął Shiggi*

Po chwili zjawił się Twice

- Doceńcie Toge! Poświęca czas by was obudzić! - *Powiedział a później jego rozdwojenie jaźni dało znak bo zaczął biadolić głupoty*

- Jak przez tą Psychopatke nie śpimy to idźcie się ogarnąć - *Powiedział szef po czym zniknął w swoim pokoju*

Ja poszłam zjeść śniadanie..mam ochotę na naleśniki.

Dabi pov:

Założyłem swoją "Marynarkę" patrząc w rozbite lustro.. Była za chwilę 9 zeszłem na dół I spojrzałem na moich towarzyszy.. Ustaliliśmy że spiner I twice idą pilnować dworu a ja I toga idziemy do środka..Po chwili Kurogiri otworzył każdej z "grup" portal w docelowe miejsce. Wylądowaliśmy z Togą na korytarzu przy klasie 3-A.. Nim złapałem Dziewczynę pukała już do drzwi.

**Puk Puk**

- Proszę..- *Powiedział znudzony głos Aizawy*

Niemal odrazu Toga była w środku, ja stałem przy drzwiach czułem się jakbym wrócił do szkoły dosłownie I w przenośni.

- Dzień dobry! - *Powiedziała bardzo zadowolona nastolatka*

Wszyscy na nią bardzo dziwnie patrzyli nie dziwię się. Bardzo dziwną sytuację przerwał dźwięk rozwijającej się szyby.. Był to Nomu.

- *Wszedłem do środka klasy i stanąłem obok Togi która wpatrywała się w Izuku* - Bardzo przepraszam moja koleżanka się wstydzi.. Chcieliśmy powiedzieć że po szkole grasuje Nomu..

- He?! COŚ WAS PIERDOLNEŁO IDIOCI WBIJACIE DO KLASY JAKBY NIGDY NIC BY POWIEDZIEĆ ŻE PO SZKOLE GRSCUJE NOMU?! - *Krzyczał Klasowy Nerwusek*

- Chcemy tylko pomóc niechemy nic wam zrobić szukamy tylko naszej ukochanej kruszynki robi naprawdę dobrą robotę a nikt jej nie docenia - *Powiedziała Psychopatka.. Jednak nie jest taka głupia nieźle ich wkręca*

- CHCECIE POWIEDZIEĆ ŻE PRZEZ CAŁY CZAS JEST WŚRÓD NAS SZCZUR?! - *Powiedział dalej Bakugo*

Na jego słowa wzruszyłem ramionami...Dopiero zobaczyłem że Shoto się we mnie wpatruje tak samo dopiero zobaczyłem że Aizawa odpuścił sale..za bardzo wierzy w swoją klasę. Deku patrzył na nas analizując każdy nasz ruch. Po chwili zaatakował nas zielonowłosy natychmiast oberwał odemnie ogniem zadałem sobie sprawę że zaczęliśmy walkę. Jak na zawołanie zaatakował nas Bakugo, Toga próbowała zaatakować chłopaka ale ten uniknął ataku. Większość klasy wybiegła pomagać nauczycielką został z nami Deku,Katsuki,Shoto I Kirishima. Walka trwała w najlepsze nikt nie otrzymał wielkich obrażeń gdy za mną otworzył się portal weszłem w go a po chwili dołączyła do mnie Toga...
●●●
Staliśmy na dachu Liceum patrząc jak nieliczne osoby były zabierane do pielęgniarki. Słońce świeciło nam w twarze.. Wiosenny wiatr lekko poruszał naszymi włosami. Widziałem jak zbiera się policja I Bohaterzy w tym Endeavor niech gnije w piekle..Moje wykliinanie Ojca przerwał mi Tomura.

- Wracajmy do Kryjówki - *Nikt się nie kłócił po prostu weszliśmy do portalu*

Gdy wróciliśmy zaczęliśmy zajmować się zadrapaniami u swoich towarzyszy po godzinnie wszytsko było ogarnięte. Usiedliśmy do baru i włączyliśmy telewizję. Na każdym kanale informacyjnym mówiono o złoczyńcach w U.A jedne kanały skupiały się na krytyce w stronę szkoły a inne skupiały się na wyrazach współczucia. W ciszy słuchaliśmy wiadomości popijając Alkohol.
========================
Jestem z siebie dumna hahh
Słowa: 607