KAR TUTULMASI •ARA VERİLDİ•

1.BÖLÜM

Bir bardak filtre kahve telefonum ve kulaklığım. Her gece vazgeçemediğim üç unsur. Ama bu gece bir farklıydı çünkü yarın ilk dönemin son günüydü . Ve bu yüzden büyük mutluluk duyuyordum. Okuldan o kadar gereksiz insanlar vardı ki "boş yapma çay yap"klişe cümlesini söylemekten dilim damağıma yapışmıştı.Kulaklığımı kulağıma takıp bir süre şarkı dinledim bir yandan kahvemi yudumlarken aklımda binlerce soru vardı. Bu yarı yıl tatilini nasıl değerlendirecektim ailemlemi yoksa arkadaşlarımla bu sorular beynimi yerken bir anda omuzunda bir sıcaklık hissettim.Küçük kardeşim Bulut gelip kucağıma oturdu ve bir şeyler mırıldanmaya başladı.

"Yağmurcum yarın benimle parka gelirmisn?"

Bu soruyu duymaktan o kadar çok bıkmıştımki artık Bulut için evin bahçesine bir park inşa etmeyi bile düşünmüştüm.

"Bulutcum yarın okulum var bunu biliyosun ve her gün bu soruyu bana sormaktan hiç bıkmıyorsun.He bir de bu arada bana Yağmurcum dememen konusunda anlaştığımızı düşünüyordum."

Bulut söylediklerimden bir şeyler anlamışcasına yanağıma bir öpücük kondurup:
"İyi geceler ablacık" dedi
"İyi gecelr Bulutcum" dedim ve odamdan çıktı . Bulutun bu konuda hakkını yiyiemezdim çünkü benim sözlerim hep dinler ve çok uslu bir çocuktu. Bende artık uyuma vaktimiz geldiğini düşünerek ışıkları kapatıp yatağıma geçtim. Ayın ışığı odama içine kadar giriyor ve ortalığı aydınlatıyordu. Bunun verdiği huzurla uykuya daldım.

Yine o ince ses beynimi tırmalıyordu her sabahki gibi çalar saati alıp kapatmaya çalıştım fakat uyku sersemi yapamadım. Sinirlerime hakim olamayıp çalar saati yere çarptım. Ve bu sesle annem bağırarak oldama geldi.

"Yağmur ne oluyo burda bu ses ne?"

"Hiç bir şey olduğu yok anne sabah sabah sinirimi bozdu" deyip yerdeki çalar saati gösterdim .

"Biraz daha sakin olmayı denesen tatlım lütfen kendini sakinleştir ve hemen hazırlan okula geç kalacaksın."deyip odadan çıktı.

Hemen dişlerimi fırçalayıp üstüme okul eteğini ve tişörtünü geçirip kumral uzun saçlarımı taradım. Ve çantamı alarak odamdan çıktım. Alt kata inip mutfağa yöneldim. Annem herzamnki gibi döktürmüştü ama benim kilo almaya hiç niyetim yoktu.O yüzden ağzıma salatalık peynir bir kaç bişey atıp tam kapıdan çıkacakken babam yanımda belirdi.

" Yağmur kahvaltı yapmadan nereye böyle?"

"Okula geç kalıyorum baba atıştırırım bir şeyler."

"Kızım annenin yaptığı şeylerden kilo almazsın merak etme hem hergün yemiyorsunya."

"Olsun babacım ben çıkıyorum daha arkadaşlarla buluşucaz."deyip evden ayrıldım.10 dakika kadar yürüdükten sonra her zaman buluştuğumuz yere geldim ve her zamanki gibi son gelen bendim. Baran,Çağlar,Poyraz,Aleyna,Cansu ve ben ayrılmaz bir 6lıydık. Aynı liseye gidiyorduk ve ortaokuldan beri arkadaştık.

"Herzamnki gibi Yağmurda geldiğine göre gidebiliriz."

Çağlar ve Aleyna sevgililerdi el ele tutuşup önden yürümeye başladılar ben ve Cansu onların arkasından Poyraz ve ve baran da bizim arkamızdan geliyorlardı. Okula geldiğimizde okul bayağı kalabalıktı . Bugün ilk dönemin son günü olduğu için gelmeyenler dahi gelmişlerdi. 2.kata çıkıp kendi sınıfımız 12/B sınıfına girdik. Sınıfta yine dedikoducu kızlar bir şeyler kaynatıyorlardı. Tam yanlarından geçerken bir şey kullağıma geldi.Dedikoduculardan biri:

"12/C sınıfına ilk dönemin ortalarında 4-5 tane yakışıklı çocuk başka bir okuldan kaydını aldırmışlar ama zengin oldukları için umursamamışlar ve bugün karne almak için geliyorlarmış."