KAR TUTULMASI •ARA VERİLDİ•

3.Bölüm

"Yağmur hadi kalk hem geziye gideceksin hem de hala uyuyorsun !"

"Tamam anne kalktım ya." Diyerek yatakta doğruldum.

"Saat kaç?"

"Saat sekiz ve sen daha yeni uyanıyorsun hadi kızım geç kalacaksın sallanma."

"Of anne hazırlanıyorum tamam "

"Şimdi çıkıyorum 15 dakika sonra aşağıda kahvaltıya iniyosun." Deyip kapıyı kapattı. Dolabımı açıp genelde giydiğim renk olan"siyah"pantolon çıkardım üzerine siyah bir tişört onun üzerinede kot ceketimi giyip saçlarımı tepeden topladım. Bavulumu telefonumu ve en önemlilerden olan kulaklığımı alıp aşağı kata indim. Annem bu günlerde samara gibi önümde beliriyordu ve yine belirmişti.

"Yağmur bu giydiklerin ne böyle sen yaz tatiline gitmiyorsun kızım kış tatiline gidiyorsun çok ince bunlar "
Bavulu kenara bıraktım sırt çantamıda üzerine koyup annem es geçerek masaya oturdum hayret daha Bulut kalkmamıştı.Annem arkamdan girdi tam konuşacağı sırada ben konuşarak onu durdurdum.

"Anne emin ol bunlarla üşümüyorum eğer birazdaha sohbet edersek gezi hayal olucak. " Dedim gezi benim için hayal olsun önemli değildi ama annem bunu kesinlikle istemezdi.

"Peki kahvemi çaymı"

"Tabiki kahve" tabağıma bir kaç zeytin peynir bir şeyler alarak kahvemi annemden aldım ve yudumladım.

"Herkese günaydın."

"Günaydın baba"

"Günaydın canım. Bulut uyanmamışmı daha "
"Yok daha uyuyordu eeee kızım hiç heyecanlı gözükmüyosun ."

"Evet baba çünkü heyecanlı değilim." Annemle babam bir iç çekip kahvaltıya devam ettiler .

"Günaydın ben uyanmadan ablam gidecekti"
Bulut kendi yerine oturdu annemle babama biraz kızgındı.

"Eğer 10 dakika daha gelmeseydin çağıracaktım Bulutcum " dedi annem savunmaya geçerek. Tabağımdakiler bitince duvardaki saate baktım saat dokuz olmuştu. Babam saate baktığımı fark etmiş olmalıydıki;

"Yağmur ben seni okula bırakırım çayımıda içiyim gidelim."

"Tamam baba"ardından sandalyemi bulutunkinin yanına çekip onun küçük ellerini avucumun içine alarak:
"Bulut her akşam seni görüntülü arıycam zaten 15 gün emin olan yokluğumu hissetmiyeceksin."

"Abla sakın beni aramayı unutma "deyip bana sarıldı,bende ona sımsıkı sarıldım. Babam ve annem ayağa kaltılar bizde kalkıp dış kapıya doğru yürüdüm. Ayakkabılarımı giyip anneme döndüm.

"Emin ol yokluğum sana iyi gelicek."

"Yağmur böyle konuşma lütfen oralarda çok dikkatli ol bizi armayı unutma tamammı?"

"Tamam anne " ona sarıldım o da bana sarıldı "Vedalaşmanız bittiyse çıkabiliriz" onlara son kez el sallayıp arabanın kapısını açıp koltuğa oturdum. Babam sürücü koltuğuna geçip arabayı çalıştırdı .

"Kızım çok dikkatli ol sana güvenim sonsuz ben etrafa güvenmiyorum." Bu dönemlerin en popüler cümlesiydi "sana güvenim sonsuz etrafa güvenmiyorum"

"Baba tamam hiç bir sorun çıkmayacak altı üstü 15 gün ya." Deyip yola bakmaya devam ettim. Okulun önüne geldiğimizde babamda benimle birlikte arabadan indi. Okul kapısından içeri girdiğimde kızlar heyecandan kesin okulu kendileri açmışlardı. Ben onların yanlarına ilerlerken babamda Şevket beye selam verip onun yanına yürüdü.

"Günaydın kızlar okulu sizmi açtınız" deyip bir kahkaha patlattım.Cansu 'da benim gülüşümü taklit edip.

"Biraz erken çıkmışım evden ne var yani bunda."
"Eee sizinkiler nerde?"