KAR TUTULMASI •ARA VERİLDİ•

8. Bölüm

Sakince bir nefes verip ona doğru yürümeye başladım. Tam önüne geldiğimde durdum ve sorumu yönelttim.

"Ne oldu Poyraz benim peşimden niye geliyorsun? "

"Sadece seni merak ediyorum Yağmur beni anlamıyorsun "

"Ben seni gayet iyi anlıyorum ama anlama sıkıntısı sende ben seni sevmiyorum Poyraz anla artık bunu neredeyse 2 gündür gözlerini üzerimden çekmiyorsun ve bu beni rahatsız ediyor lütfen kendine gel."

Tam yanından geçip kafeye gireceğim sırada kolumdan tutup beni kendine çevirdi.

"Bırak kolumu ne yaptığını sanıyorsun sen?"

"Yağmur seni unutamıyorum anla bunu bak sende beni seviyorsun sadece bunu söylemekten korkuyorsun "

"Hiç bir şeyden kimseden korkum yok ben seni sevmiyorum seninle arkadaş olarakta ne kadar büyük bir hata yaptığımı göstermiş oldun Poyraz ya saol."

Kolumu tuttuğu elini iktirip ondan kurtuldum. Kafenin kapısını açıp içeri girdim Uraz Aleyna ve Cansu bana bakıyolardı. Aleyna ve Cansuyu anlıyordum ama Uraz niye benimle bu kadar ilgileniyordu. Aklıma gelen şeyle hemn kendimi susturdum. O zengin züppesi yok artık. Kafamda ki tüm düşüncelerin üzerine bir çizik atıp yerime oturdum kahvemi hızlı bir şekilde yudumlayıp bitirdikten sonra lavaboya gitmek için görevliye lavabonun nerede olduğunu sorup o yöne doğru ilerlemeye başladım. İçeri girip kapıyı arkadan kitledim. Nasıl bir çıkmazın içine düşmüştüm . Bu Poyraz ın bana karşı olan duygularını bugüne kadar nasıl farketmemişim. Aynada kendime baktığımda kumral ince telli saçlarım dağılmış gözlerim sinirden dolu dolu olmuşlardı. Yüzüme bir kaç kere yıkayıp kuruladıktan sonra kapının kilidini açıp tam adım atacağım sırada dev gövde tam önümde dikiliyordu.

"Poyraz sana ne dedi de bu kadar sinirlendin sarı şeker?"

Dişlerimi sıkıp "Bana sarı şeker deme"diye bağırdım.

"Hem sanane ne dediyse dedi avukatımmısın?"

"Arkadaş olduğumuzu düşünüyordum"

"Öyleydik ama artık değiliz "

"Neden ne oldu şimdi "

"Boşver önümden çekil gidicem. "

"Çekilmiyorum niye arkadaşlığımızın bittiğini öğrenemeye hakkım var diye düşünüyorum?"

"Önemli bir sebebi yok sadece kimseye güvenmiyorum o kadar şimdi önümden çekil ve sinirlerimi zorlama "

"Peki ama bu konu burada kapanmadı "
Deyip önümden çekildi bende hızlı bir şekilde ilerleyip bizim masanın olduğu yöne yürüdüm. Ama masanın etrafı bomboştu ben etrafa boş gözlerle bakarken garson bir şey söylemek için yanıma yaklaştı.

"Hanımefendi arkadaşlarınız sizi dışarıda bekliyorlar."

"Teşekkürler "kısa bir teşekkür mırıldanıp dışarı çıktım otobüslere binmiş sadece ben ve Uraz bekleniyorduk. Kimsenin soru sormamasını Umut ederek biraz önceki yerime oturdum . Olamaz yanımda gelirken Uraz oturmuştu ve yine yanıma oturacaktı. Acaba Aleyna haklı olabilirmiydi gerçketen Uraz yalancı ukala bir tipik zenginmiydi? .Sorular kafamda volta atarken yanıma Uraz gelip oturdu. Normalde sürekli bana laf atan Uraz biraz önce söylediklerimden olsa gerek bir kelime dahi etmemişti. Bende camdan yolu izlemeye başladım. Gerçekten kimseye güvenip yoktu bu benim karakterimdi kimseye kolay kolay güvenemezdim. Şevket beyin sesi duyulduğunda kafamı ondan tarafa çevirdim.

"Çocuklar şimdi ise kayak yapmaya gidicez herkes hazırmı?"
Çoğu kişiden 'hazırız'diye sesler gelirken benim aslında hiç hazır olmadığım aşikardı. Yavaşça yerimden kalkıp Uraz dan geçebilmem için biraz kenara çekilmesini istedim ve Şevket bey in yanına geldim.