KAR TUTULMASI •ARA VERİLDİ•

18.Bölüm

Annem bana seslenene kadar olduğum yere çakılmışçasına duruyordum.

"Yağmur kim gelmiş?"

Bulut hala onun kucağındaydı yavaşça Buluta yaklaşıp.

"Bulut onun kucağından in ve mutfağa geç."

"Neden ablacık?"

"Bulutcum lütfen sözümü dinle."
Bulut Poyraz ın kucağından inip mutfağa geçerken,  Poyraz ın kolundan tutup var gücümle sıktım ve kapıdan dışarı yolladım.

"Bir daha bu evin önüne adım atmayacaksın. "

"Aaaa güzellik sinirlenince daha tatlı oluyorsun."

"Ya sen ne kadar yüzsüz ahmak bir insansın . Hâlâ anlamıyorsun seni sevmiyorum ve bu yaptıkların bunu değiştirmeyecek. "

Yüzü değişmeye başlamıştı. Söylediklerim ona ağır geliyordu ama o mesajları eğer o attıysa daha fazlasını hak ediyordu.

"Elbet anlayacaksın Yağmur sen sadece beni sevebilirsin o züppeyle olamayacağının farkına varacaksın."

"Onun ile ilgili bir daha konuşmayacaksın anladınmı o mesajları da sen attın biliyorum ama az kaldı sen hala ettiğini alacaksın pislik.

Deyip doğruca kapıyı kapattım. Sinirden yine heryerim kasılmıştı. Bir kaç dakika derin derin nefes alıp mutfağa geçtim

"Yağmur , Bulut Poyraz geldi dedi hani gittimi?"

"Anne Poyraz bir daha bu eve adım atmayacak. "

"Ne diyorsun kızım o senin kaç senelik arkadaşın."

"Çok yanlış tanımışım onu anne sen onu bunu boşver sadece bu eve bir daha gelmeyecek tamammı? "

"Peki canım öyle olsun."

Bulut yan sandalyede oturuyordu ona dönüp ellerini avuçlarımın içine aldım.

"Bak Bulut biz Poyraz la biraz kavga ettik sen ablanı üzen kişilerle konuşmazsın demi canım."

"Tabi konuşmam hatta onu döverim."

"Hayır dövme ama sadece ona yaklaşma ve onunla konuşma tamammı? "

"Tamam ablacık"
Önümdeki tabak hâlâ duruyordu ama sabah sabah bu olanlardan sonra hiç bir şey yemek istemiyordum .

"Benim canım yemek istemiyor ben odama çıkıyorum."

"Yağmur niye yemiyorsun? "

"Canım istemiyor anne."

Odama çıktım yatağımı düzenleyip üzerimi değiştirdim. Günlük bir tişört ve eşofman giyip bilgisayarımın başına oturdum. Kafamı dağıtmam gerekiyordu . Ama ne yapacağımı bilmiyordum . Sonra sürekli bildirim gelen telefonum aklıma geldi ve açıp ekrana baktığımda şok oldum. 202 bildirim kesin kızlar benim neden gelmediğimle ilgili fikirlerini aynı sınıfta olmalarına rağmen burdan konuşmuşlardı. Doğru düşünüyordum fakat 50 bildirim Uraz dan gelmişti .

-GICIK-:Yağmur neden gelmedin bir sorun mu var?

Buna benzer daha bir sürü bildirim gelmişti.
Bende bir mesaj yazmaya karar verdim.

"Hayret sen okula gidermiydin? "

Anında çevrimiçi olmuştu.

-GICIK:Sen gelirsin diye gelmiştim ama gelmedin. "

"Bugün canım hiç okula gelmek istemedi bende gelmedim seninde hayallerin suya düştü dimi?"

-GICIK:Bak nasıl biliyorsun tabi suyun içinde  boğuldu hayallerim.

":)"Küçük bir emoji gönderip diğer mesajları okudum ve kızları akşamüzeri okul çıkışı eve davet ettim çünkü bu olanları anlatıp artık bişeyler yapmaya başlamamız lazımdı. Hem artık elimizde kanıtlarda vardı. Uraz yine mesaj atmıştı

-GICIK:Akşam yine seni merdivenle evden alıyımmı sarı şeker?

"Yok yok istemem , hem senin dersin yokmu?"

-GICIK: Sence ben o dersi dinlermiyim hiç kimse bir şey diyemez bana .

"Kendini beğenmiş seni telefonuma gıcık diye kaydederek doğru bir karar aldığımı doğruladın.

-GICIK:Yok artık beni gıcık diyemiyorum kaydettin halbuki ben seni...

Devamını getirmemişti ama ben öğrenmezsem meraktan çatlardım.

"Evet ne olarak kaydettin beni?"

-GICIK:Boşver önemli değil zaten.

"Uraz söylermisin?"

-GICIK: Deniz Gözlüm...

"Anlamadım! "

-GICIK:Seni deniz gözlüm olarak kaydettim neyini anlamıyorsun ille bana söylettiriyorsun.

Kaçıncı şoka girmemdi bilmiyorum ama bu çok güzel bir şeydi. Birinin sana değer verip telefonuna bu şekilde kaydetmesi, bana verdiği değeri apaçık ortaya seriyordu. Bense onu gıcık olarak kaydetmiştim. Ama bunu yapmamın sebebi ona karşı bir şey hissedip hissetmediğimi bilmediğim içindi. Hiç bir şey yazamadım. Telefonu kapattım öylece düşünmeye dalmıştım. En baştan düşündüm Urazla ne yapsam hep bana iyi geliyordu , sanki tam da ihtiyacım olduğu zamanda imdadıma yetişmişti. Belki de bu bir işaretti. Sadece benim bunun farkına varmam için biraz zaman gerekiyordu. Peki ya Poyraz o ne olacaktı. Benim peşimi bırakmayan saplantılı eski dostum . Eğer Urazın duygularına karşılık verirsem ya daha ileri giderse,  o zaman ne yapacaktım. Artık bir şeylerin yapmanın tam zamanıydı , işte anladım ben Uraza bağlanmıştım. Belki de kader hiç kopmayacak bir bağ kurmuştu aramıza . Bunları sadece bir mesajı sayesinde anlamıştım.Nasılda değiştirmişti beni . Ama onun duygularına karşılık vereceğimi söylersem daha kötü şeyler olmasından korkuyordum. En iyisi bugün akşam Urazla konuşmaktı. Ben böyle bir insandım işte bir şeylerin bazı konuların çok uzatılmasını sevmem. Çünkü hayat yaşayabildiklerin kadardır, yaşayamadıkların hep geç kalmışlığın hüznüdür. Bir şeyi söylemek için geç kalmamalıydı insan çünkü sen onu söylemeden o senin elinden kayıp gidebilirdi. Bunu bildiğim için Hemen Uraza kısa bir mesaj atmaya karar verdim. Ne olursa olsun geç kalmışlığın hüznü ben olmayacaktım.

"Bugün akşam merdivenin başında seni bekliyor olacağım gıcık umarım geç kalmazsın;)" herzamn ki gibi anında çevrimiçi olmuştu .Bu sefer ben onu şok etmiştim, bundan emindim.

-GICIK: Gecikmem sarı şeker de ne senin kararını bu kadar hızlı değiştirdi.

"Sadece bir şeylere geç kalmak istemiyorum gerisini akşam öğrenirsin. "

Belki de hayatımda ilk kez böyle bir şey yaşıyordum ve bunun heyecanı, karmaşıklığı, korkusu hepsi üst üste geliyordu. Ama eğer bir karar alıyorsam hep kendimden emin adımlarla yürürüm ve bu da öyle olacaktı kendimden emin ve geç kalmadan. Şimdi ona da geç kalmayacaktım çünkü geç kalınmış bir hayat kurumuş bir çiçeğe benzer . Onu tekrar yeşertmek için çok çabalarsın ama artık geri dönüşü yoktur . Ve bizim de geri dönüşümüz olmayacaktı çünkü zamanında yeşertecektik köklerimizi. ..

*CANIM OKURLARIM BİLİYORUM BU BÖLÜM BİRAZ KISA AMA DERSLERİMDEN DOLAYI BU ŞEKİLDE OLDU LÜTFEN OY VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM İLERİ BÖLÜMLER DAHA EĞLENCELİ GELİCEK DESTEKLERİNİZ İÇİN ÇOK TEŞEKKÜRLER *