"Eğer hissedebilseydim son olduğunu, her saniye yanın da olurdum ayrılmazdım hiç.. Hep saçlarını okşar, ellerini tutup bırakmazdım, kokunu ezberler hiç çıkarmazdım aklımdan,gözlerine bakardım saniye olsun kırpmadan, seninle geçirmiş olduğum her bir anı doyasına yaşar ,seni izlerdim, unutmazdım hafızamin derinliklerinde yaşardım yeniden . Âmâ nerden bilebilirdim son olduğunu, ben hiç düşünmedim bir gün herşeyin gerçekten son bulacağını,son günümüz son konuşmamız son gülüşümüz son bakışmamız sondu işte onun gidişiyle, sondu aldığı nefes söylediği cümle attığı adım herşeyi ile sondu ellerimden kayıp gidişi ile, engel olamadım koruyamadım yetişemedim ,olmadı olmadı yetişip kurtaramadım sevdiğimi yapamadım ,yapamadım "
***
Ömer yıllar önce getirilmiş olduğu hastanenin küçük ve sıkıcı odasında, tek kaldığı anlarda kimseciklere fark ettirip sezdirmeden ; sevdiği kadına olan özlemini , acısını ve kimsesizliğini ,sevdiği kadınin hatıra olarak bırakmış olduğu günlüğün boş kalan sayfalarına yazarak tekrardan gözyaşlarıyla yaşıyordu mutlu olduğu günlerini ...
***
Ömer gizli gizli yazıyordu sevdiğine karşı içinde biriktirmiş olduğu duygularını acılarını ,çaresizliğini kimsesizliğini...
Gizli saklı yazıyordu çünkü kimsenin bilmesini istemiyordu kendi içinde koparmış olduğu fırtınaları...
Yıkılıp, terk edilmiş hayallerini, kendisine yardım edilmesinide istemiyordu hep red ediyor, ilerleme sarf etmiyordu..
Böyle kendi halinde yaşayıp sadece sevdiğinin anılarıyla baş başa kalıp öleceği günü bekliyordu sanki yıllarca...
***
Ömer , yine bir gün odasında tek başına kalmış sevdiğinden hatıra olarak kalan günlüğe özlemini ,acısını ve çaresizliğini yazıp anlatılırken , odaya kontrole gelen bakıcısı Zübeyde Hanım girmişti ...
***
Zübeyde Hanım odaya girdiğin de Ömer'in gizli saklı birşeyler yazdığını gözlemlemişti, ve buna hem çok şaşırmış hem de çok mutlu olmuştu çünkü Ömer'i buraya geldiğinden beri ilk defa elinde kalem ve defterle yazı yazarken görmüştü.
***
《《☆》》
ve bunu ilerleme olarak gördüğü için, artık iletişimi nasıl devam ettireceğini düşünmek için kısa süreliğine sessizce ayrılmıştı odadan...
***
On beş dakika boyunca kapının ardın da gördüklerini düşünen zübeyde hanım etkili olacağını düşündüğü iletişim yolu bulmuştu kendince ve bu konuşmak için kapıyı tıklayarak tekrardan odaya girmişti
" gele bilir miyim ömer "demişti
Ömer o kadar dalmıştı ki zübeyde hanımın geldiği görmemişti takı gelip yanına oturana denk
Ömer bakıcısını fark eder etmez Esilanin yarım bıraktığı günlüğü saklayarak ayağa kalkmıştı
Odaya giren zübeydhanım
" bugün nasılsın ömer, daha iyi misin "
Ömer hergun yaptığını ,yapıyordu bugün de aşağıya bakıp elleri ile oynuyordu,
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PAPATYA YAPRAĞI ( DÜZENLENİYOR)
Ficção Adolescenteher yeni bir umut icindi papatya'lar ; umudun tükenirse papatya'lar vardı. bir papatya yaprağı seviyor diyorsa umuttu kalbim için.. ama sevmiyorsa...
