Tarih=28/05/2011
GÜNLERDEN=PAZARTESİ
Yaşadığım yer büyük şehir değildi ama mesleğimden dolayı buradaydım, kabul ilk zamanlar çok zorlandım , yoruldum kaç defa gitmek istedim , ama gidemedim giderek hem mesleğimi tehlikeye atacaktım hemde burada ki küçük çocukları eğitimsiz bırakacaktım. Yapmak istedim yapamadım zaten. gitsem de kimin yanına kimin evine gidecektim üniversiteyi bile yurta okumuş biri olarak.
Ben ; Esila yaren kurt...
Kendi ailesi tarafından yurda bırakılan hiç arayıp sorulmayan ben.
Beni Yurda bıraktıkların da on üç yaşındaydım daha anne sevgisine ihtiyaç duyan ama sevgisiz büyüyen ben. Annem en son yaklaşık olarak 1 veya 2 sene önce aramıştı beni. Evet Aramıştı yanıma gelip konuşmak varken sarılmak varken öpüp koklamak varken , ben ona telefonda bunları söylerken o bana sadece şunları demişti.
"Esila hayırlı olsun üniversiteyi kazanmışsın, artık kendı hayatını kuracak yaşa gelmişsin; belki evlenir kendı aileni de kurarsın,,kuracaksın da zeten, annen olarak sana lâik gördüğüm kişiyle "Demişti; ben,Annem beni özlemiştir de aramıştır diye düşünürken annem beni evlendirme kararı alındığını söylemek için aramış ;hiç bana sormamıştı bile istiyor musun istemiyor musun diye.
Direk olarak kendı kendine benden habersiz aldığı evlilik haberini vermek için aramıştı, annemin bu yaptığı çok zoruma gitmişti söylediği herbir cümlesi, hançer gibi saplanmıştı yüreğime, geçmişte yaptıkları bile yakmamıştı canımı yakmamıştı...
***
Bu yaşıma kadar annemden uzakta ayrı yaşadım,ayrı kaldığım her geceyi sanki annem sabah gelip beni alacakmış gibi hayal ederek geçirdim, hayallerim de annem beni hiç böyle almıyordu, hep sarılarak özlediğini söyleyerek ,bıraktığı için özür dileyerek, koklayarak alıyordu ama ben kendimi hayal kurup kandırdığim için gerçekler zor gelmeye başlamıştı büyüdükçe...
***
Ben büyüdükçe hayallerim de benimle bırlıkte büyüdü değişti, küçükken tek hayalim annemdi şimdiyse mesleğim...
***
Üniversiteyi bitirmeme iki sene kalmıştı ve ne olursa olsun hiçbir şeyin hayallerime engel olmasına izin vermeyecektim
o
yüzden yurt müdürü ile konuşup üniversitemi değişmeye karar verdim,
Çok uzaklara gitmek için yol aldım , eğer olduğum yerde kalsaydım nelerin olacağını biliyordum.
" müdüre hanım müsait misiniz önemli bir konu varda konuşmam gereken "
" müsaitim kızım gelebilirsin, konu neyle alakalı "
" hocam hemen yarın başka üniversiteye geçiş yapmam gerekiyor, konu hakkında yardımcı olur musunuz"
" hemen yarın mi,bu imkansız birşey en az tahminimce onbeş gün "
" olmaz benim o kadar vaktim yok "
"Yaren " kızarak demişti
" hocam kusara bakmayın ama hemen yapılmasını istiyorum "
Mukaddes hanım yaren'e yaklaşıp sakince
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PAPATYA YAPRAĞI ( DÜZENLENİYOR)
Roman pour Adolescentsher yeni bir umut icindi papatya'lar ; umudun tükenirse papatya'lar vardı. bir papatya yaprağı seviyor diyorsa umuttu kalbim için.. ama sevmiyorsa...
