Addicted To You

quattro

You've gotta dance like there's nobody watching, Love like you'll never be hurt,
Sing like there's nobody listening, And live like it's heaven on earth.
-William W. Purkey

Victoria POV

Γαμημενε Ιταλε!

Άμα σε πιάσω θα με παρακαλάς να σε σκοτώσω!

Θα σε βασανίσω τόσο πολύ που θα πέσεις στα γόνατα μου και θα με παρακαλάς να πεθάνεις.

Έστειλα 20 άτομα μπας και καταφέρουν να τον απαγάγουν για να τον σκοτώσω επιτέλους.

Και τι εγινε;

Σκότωσε τους 15 και οι υπόλοιπο γύρισαν με τα μισά κόκαλα τους σπασμένα!

Τα νεύρα μου!!!

Ποτε θα καταφέρω να τον σκοτώσω επιτέλους;

Παίζει με την υπομονή μου.

Και δεν είμαι φημισμένη για την πολύ υπομονή μου.

Ο μαλακας.

Ο ηλίθιος.

Ο ασχημ-

Όχι εντάξει άσχημος δεν είναι.

Κούκλος είναι, άλλο που δεν το παραδέχομαι.

Έχει μαύρα μαλλιά όπως και οι γονείς του και τα πράσινα μεγάλα μάτια της μητέρας του.

Έχει γαματες γωνιές και έχει πολλά τατουάζ.

Είναι κάπου στο 1,90 και έχει φουλ γυμνασμένο σώμα.

Μην τα σκέφτεσαι αυτα Victoria!

Είναι ακόμα εχθρός σου!

Πήρα μια βαθειά ανάσα και ξάπλωσα στο κρεβάτι μου.

Γαμημενε Ιταλε!

-

V: más?!
(Κιαλλο)
Ούρλιαξα έξαλλη.

Ε όχι πάλι.

Δεν γίνεται να μου συμβαίνει κάτι τέτοιο!

Άρχισα να πηγαίνω πάνω κάτω στο δωμάτιο.

Γαμω.

Γαμω.

Γαμω.

Πρώτη φορά γίνεται κάτι τέτοιο.

Ποιος στο διάολο το κάνει όμως;

?: n-n ofu-fue c-culpa nue-nuestra.
(Δεν φταίμε εμείς)
Προσπάθησε να δικαιολογηθεί τραυλίζοντας.

Ξεφυσηξα δυνατά.

V: μάλιστα.
Ψέλλισα και έκλεισα το τηλέφωνο.

ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΧΑΘΗΚΕ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΚΟΝΤΕΪΝΕΡ ΜΕ ΟΠΛΑ;!;!

Βαθιές ανάσες.

Δεν χρειάζεται να σκοτώσω κανέναν.

Ακόμα τουλάχιστον.

Μπ.V: mi hija.
Είπε και με πλησίασα σιγά σιγά.

Οχ.

Γιατί είναι διστακτικός;

V: ναι;
Ρώτησα παραξενευμένη.

Μπ,V: ίσως...λέω ίσως να πρέπει να πάμε στην Ιταλία την επόμενη εβδομάδα.
Είπε βιαστικά.

Α ενταξ-

Ιταλία είπε;

Δηλαδή στον Alessandro?

V: ΓΙΑΤΙ;
Φώναξα αγανακτισμένη.

Δεν έχω καμία όρεξη να δω την φάτσα του.

Έχω όρεξη να τον σκοτώσω βέβαια.

Άλλο αυτό όμως.

Μπ.V: είναι ο ετήσιος χώρος της μαφιας. Θα γίνει φέτος στην Ιταλία.

Άντε πάλι αυτή η βλακεία.

Κάθε χρόνο μαζευόμαστε όλα τα κυρίαρχα μέλη της μαφίας για έναν επίσημο χορό.

Σε φάση οι μισοί άγριο κοιτάζονται μεταξύ τους καθώς θέλουν να σκοτώσουν ο ένας τον άλλον.

Υποτίθεται έτσι οι μαφίες έρχονται σε Ειρήνη και μαλακιες.

Χειρότερα τα κάνει.

V: εντάξει.
Μουρμούρισα ηττημένη.

Εκείνος χαμογέλασε και αφού μου φίλησε το μάγουλο, βγήκε έξω.

Μόλις έκλεισε την πόρτα έδωσα μια αρκετά δυνατή μπουνιά στον τοίχο και φώναξα αγανακτισμένη.

V: τι τραβάω γαμω!
Ούρλιαξα και συνέχισα να δίνω μπουνιές στον τοίχο και στον καναπέ.

Αφού κουράστηκα ξάπλωσα-σαν το χταπόδι-στον καναπέ του γραφείου μου.

Θα σε σκοτώσω Ιταλε.

Να μου το θυμηθείς.

Δεν την γλυτωνεις αυτή την φορά.

Θα σε σκοτώσω..
~~~~~~~~

Συγγνώμη που είναι λίγο μικρό αλλά δεν έχω έμπνευση. Λογικά σε 2-3 κεφάλαια θα αρχίσει το main θέμα της ιστορίας όποτε ελπίζω να είναι μεγαλύτερα και να ανεβάζω πιο συχνά.
Τα λέμε στο επόμενο❣️