Addicted To You

ventuno

Success is not final; failure is not fatal: It is the courage to continue that counts.
-Winston S. Churchill

Victoria POV

Άνοιξα τα μάτια μου απότομα και ανασηκώθηκα από το κρεβάτι.

Πες μου ότι είναι εφιάλτης σε παρακαλω.

Πες μου ότι τίποτα από αυτά δεν έγινε στα αλήθεια.

Κοίταξα τριγύρω και παρατήρησα πως είμαι στο δωμάτιο που μένω προσωρινά στην Ιταλία.

Μακάρι να είναι εφιάλτης.

Μακάρι να είναι ο μπαμπάς μου στο σαλόνι με τους υπόλοιπους.

Σηκώθηκα αδύναμα από το κρεβάτι και προχώρησα προς την πόρτα.

Την άνοιξα και βγήκα έξω.

Προχώρησα με γρήγορα βήματα στον διάδρομο μέχρι που έφτασα στο σαλόνι.

Όλη η οικογένεια D'Angelo ήταν μαζεμένη και με κοίταξαν στεναχωρημένοι.

V: πείτε μου ότι είναι εφιάλτης, σας παρακαλώ.
Παρακάλεσα σιγανά και άρχισαν να τρέχουν δάκρυα από τα μάτια μου.

Η Anastasia σηκώθηκε γρήγορα από την θέση της και με πήρε μια μεγάλη αγκαλιά.

Την έσφιξα πάνω μου όσο οι λυγμοί μου άρχισαν να γίνονται πιο δυνατοί και το σώμα μου άρχισε να τρέμει.

An: ηρέμησε κοριτσάκι μου. Όλα είναι καλά.
Είπε και μου χάιδεψε την πλάτη.

V: ε-είμαι μ-μόνη μου πλ-πλέον. Δ-δεν έχω κα-κανέναν.
Είπα μέσα από τα κλάματα μου.

Μόνη..

Όλοι γύρω μου πεθαίνουν.

Η μαμά μου πέθανε στην δικιά μου γέννα.

Ο μπαμπά μου πέθανε σε μια μάχη για εμένα. 

An: όχι βέβαια! Έχεις εμάς!
Με καθησύχασε.

Μόνη μου..

Βγήκα από την αγκαλιά της και έτρεξα στο δωμάτιο μου.

Έκλεισα την πόρτα και ξάπλωσα με δύναμη στο κρεβάτι.

Δεν είναι εφιάλτης...

Πέθανε.

Και φταίω εγώ για αυτό.

Γιατί να μην τον έψαχνα πριν βγω έξω;

Γιατί δεν παρατήρησα πιο πριν την βόμβα;

Γιατί να χάνω πάντα αυτούς που αγαπώ;

Γιατί όλα αυτά σε εμένα;

Γιατί;

Δεν άκουσα την πόρτα να ανοίγει μέχρι που ένιωσα κάποιον να ξαπλώνει από πίσω μου στο κρεβάτι.

Από την κολόνια ξέρω ακριβώς ποιος είναι.

Με έπιασε από την μέση και με κόλλησε πάνω του αγκαλιάζοντας με.

Al: όλα θα πάνε καλά tesoro.
Μου ψιθύρισε.

Εγώ κούνησα το κεφάλι μου αρνητικά.

V: τίποτα δεν θα πάει καλά.
Είπα και γέλασα μελαγχολικά.

Με γύρισε απότομα και σήκωσε το πιγούνι μου για να τον κοιτάω στα μάτια.

Al: μην λες τέτοια Victoria. Θα σε προστατέψω εγώ.
Μου υποσχέθηκε.

Δεν απάντησα.

Απλά τον κοίταξα βαθιά στα μάτια.

Σε αυτά τα υπέροχα πράσινα μάτια.

Πλησίασε το πρόσωπο μου και μου έδωσε το πιο απαλό φιλί στα χείλη που μου έχουν δώσει ποτέ.

Έσπρωξε το κεφάλι μου προς τον λαιμό του και με αγκάλιασε σφιχτά.

Μυρίζει τόσο ο ωραία ο άτιμος.

Άρχισε να μου χαϊδεύει την πλάτη.

Al: μπορεί να σε μισώ αλλά δεν αξίζεις κάτι τέτοιο tesoro.
Μου ψιθύρισε.

Εγώ γέλασα σιγανά.

Με μισεί.

Δεν τον αδικώ βέβαια.

V: πιστεύεις ότι θα φύγει ποτέ ο πόνος;
Μουρμούρισα.

Εκείνος ξεφυσηξε.

Al: δεν θα σου πω ψέματα. Ο πόνος δεν θα φύγει ποτέ τελείως όμως σιγά σιγά θα πονάς λιγότερο. Στο τέλος θα μείνουν οι ωραίες αναμνήσεις.
Είπε και μου φίλησε το κεφάλι.

Έγνεψα θετικά και βολεύτηκα καλύτερα στην αγκαλιά του.

Έκλεισα τα μάτια μου και σιγά σιγά άρχισε να με πέρνει πάλι ο ύπνος.

Ελπίζω να είσαι σε ένα καλύτερο μέρος μπαμπά μου.

Πάνω από όλα ελπίζω να μην με μισείς επειδή εγώ ήμουν ο λόγος που πέθανες.
~~~~~~~~~~~