Επιλογος

7.1K 258 278
                                    

Victoria POV

4 μέρες αργότερα...

Όλα είναι καλά...

Μάλλον.

Μου λείπουν!

Θέλω να γυρίσω πίσω.

Μου λείπει ο Alessandro.

Θα τον ξεπεράσω όμως.

Σωστά;

Βρήκα ακριβώς ποια άτομα από εδώ δούλευαν μαζί με τον πατέρα μου.

Με έναν όχι και τόσο ωραίο τρόπο.

Ο ερωτοχτυπημένος Carlo βρίσκει δικαιολογίες για να μείνει περισσότερο στην Ιταλία.

Νομίζω όλοι έχετε καταλάβει με ποια είναι ερωτευμένος.

Άμα θέλει ας μείνει εκεί μόνιμα.

Ας είναι τουλάχιστον ένας από εμάς ευτυχισμένος.

Δεν θα μπω εμπόδιο.

Ελπίζω να κάνουν το ίδιο τα αγόρια της οικογένειας της Elisa's γιατί τότε θα πάω εκεί και θα τους δείρω έναν έναν.

Άρχισα να χαζεύω μερικές φωτογραφίες από την Ιταλία.

Μου λείπουν. Το ξανά είπα αλλά είναι αλήθεια.

Ούτε 4 μέρες δεν μπορώ μακριά τους.

Είμαι για κλάματα.

Μου λείπει η Anastasia που με έλεγε νυφούλα.

Μου λείπει η Elisa με την οποία κουτσομπολεύαμε.

Μου λείπουν οι φάρσες που έκανα με τον Dante.

Μου λείπει ακόμα και ο Christiano που δεν μου μιλούσε και πολύ.

Περισσότερο όμως μου λείπουν οι αγκαλιές και τα φιλιά του μαλακα.

Έκλεισα το κινητό μου ξεφυσώντας.

Απάντησα σε μερικά ακόμα emails και έκλεισα τον υπολογιστή.

Σηκώθηκα από την καρέκλα και τεντώθηκα λίγο.

Βγήκα από το γραφείο και κατευθύνθηκα προς το δωμάτιο.

Είμαι μόνη μέσα στα σπίτι.

Είπα σε όλους να φύγουν.

Θέλω λίγο την ησυχία μου.

Μπήκα στο δωμάτιο και άλλαξα στις πιτζάμες μου.

Ξάπλωσα στο κρεβάτι μου μέχρι που άκουσα έναν ήχο κάτω.

Τι στον διάολο;

Μόνη μου δεν είμαι;

Πήρα το όπλο που έχω πάντα κάτω από το μαξιλάρι και κατέβηκα από το κρεβάτι.

Addicted To YouWhere stories live. Discover now