Addicted To You

venticinque

The only impossible journey is the one you never begin.
-Tony Robbins

Victoria POV

Μπήκαμε όλοι μαζί στο κλαμπ και πολλά βλέμματα έπεσαν πάνω μας.

Το κλαμπ είναι του Alessandro οπότε φυσικό.

Όταν με είδαν δίπλα του πολλοί γουρλωσαν τα μάτια τους ξέροντας πως είμαστε εχθροί.

Εμείς τους αγνοήσαμε και πήγαμε προς το μπαρ.

Άκουσα κάποιον να αφήνει ένα δραματικό επιφώνημα.

?: Ε δεν το πιστεύω!
Είπε σοκαρισμένος ο μπάρμαν κοιτώντας με.

Τον κοίταξα με σηκωμένο φρύδι.

Τι φάση;

?: η Victoria Díaz!
Είπε ακόμα σε σοκ δείχνοντας με.

Κοίταξα τους υπόλοιπους που τον κοιτούσαν σαν να ήταν βλάκας εκτός από εμένα και τον Carlo που ήμασταν μπερδεμένοι.

Ε: απλά σκάσε Lorenzo.
Είπε και στριφογύρισε τα μάτια της.

Α τώρα κατάλαβα.

Lorenzo Costa.

Γιος του Mario και της Eva's.

L: δεν το πιστεύω πως η θανάσιμος εχθρός του Sandro είναι αυτή την στιγμή μπροστά μου.
Είπε και βγήκε από την μπάρα.

Με πλησίασε και στάθηκε μπροστά μου.

L: Lorenzo Costa. Γοητευμένος.
Είπε και μου φίλησε το χέρι.

Είσαι 19 σκάσε.

V: ξέρω ποιος είσαι.
Απάντησα και πήρα το χέρι μου από το κράτημα του.

Εκείνος γύρισε στον Alessandro και έβαλε το χέρι του στην καρδιά του.

L: της μίλησες για εμένα;
Είπε και καλά συγκινημένος και σκούπισε τα ψεύτικα δάκρυα του.

Ο Sandro στριφογύρισε τα μάτια του.

Al: μια βότκα σκέτη.

Ο Lorenzo μου έκλεισε το μάτι και πήγε πίσω από την μπάρα.

Άρχισε να κάνει τα ποτά μας και μας τα έδωσε.

L: πως και από τα μέρη μας;
Ρώτησε κοιτώντας με πονηρά.

V: δουλειές.
Απάντησα μονολεκτικά.

L: μήπως η δουλειά αυτή είναι να σκοτώσεις τον Sandro? Χάρη θα μου κανείς πάντως.

Εγώ γέλασα.

Έχει πλάκα ο τύπος.

V: είναι μυστικό.
Του είπα και του έκλεισα το μάτι.