Addicted To You

quarantaquattro

Victoria POV

2 εβδομάδες αργότερα...

Ποιος θα το περίμενε ότι εγώ και ο Alessandro θα συμπεριφερόμαστε σαν ζευγαράκι.

Λέξη κλειδί: σαν.

Δεν είμαστε ζευγαράκι και ούτε θα γίνουμε.

Λογικά όταν τελειώσει η ιστορία με τις απειλές θα φύγω για Ισπανία και δεν θα ξανά γυρίσω Ιταλία.

Ίσως να έρθω καμία φορά για να δω την οικογένεια του αλλά όχι τον ίδιο.

Αν ζούσε ο πατέρας μου μπορεί και να ντρεπόταν για όσα κάνω.

Παρόλο που ο θείος μου έφταιγε για όσα έγιναν στο παρελθόν, ο μπαμπάς μου θα τον υποστήριζε ως αδελφός του.

Al: CAZZO!
(Γαμω)
Τον άκουσα να ουρλιάζει.

Άφησα το iPad στο κρεβάτι μου και βγήκα από το δωμάτιο μου.

Προχώρησα μέχρι το playroom και μπήκα μέσα.

Στηρίχθηκα στον τοίχο όσο κοιτούσα διασκεδασμένη τον Dante, τον Alessandro και τον Carlo να μαλώνουν παίζοντας PS4.

Al: cazzo Dante, spostati!
(Γαμωτο Dante, κάνε στην άκρη!)
Φώναξε στον αδελφό του.

D: non è colpa mia se sei inutile!
(Δεν φταίω εγώ που είσαι άχρηστος!)
Του φώναξε πίσω.

Ca: σκάστε και συγκεντρωθείτε!
Φώναξε και στους δυο όσο εγώ γελούσα σιγανά από πίσω.

V: σε νηπιαγωγείο ήρθα.
Τους είπα και πήγα προς τον καναπέ που καθόντουσαν.

Al+Ca+D: σσσσσσσς!
Μου φώναξαν.

Στριφογύρισα τα μάτια μου και έκατσα δίπλα στον Dante.

Το κινητό μου δονήθηκε και κοίταξα το μήνυμα που ήρθε.

Hernan:
Te echo de menos..
(Μου λείψεις)

Κοίταξα τα αγόρια και είδα ότι είναι απορροφημένοι στο παιχνίδι τους.

Victoria:
Tu problema.
(Πρόβλημα σου)

Hernan:
Te quiero!
(Σαγαπω!)

Victoria:
lástima
(Κρίμα)

D: ποιος είναι αυτός που σου λέει σε αγαπώ;
Άκουσα τον Dante να ρωτάει πονηρά και έκλεισα το κινητό μου απότομα.