Addicted To You

trentasette

Victoria POV

Θα την σκοτώσω το ορκίζομαι!

Μου έχει σπάσει πραγματικά τα νεύρα.

Μια εβδομάδα είναι εδώ και είμαι έτοιμη να την σκοτώσω.

Λέει συνέχεια Sandro μου και πολλές φορές τονίζει το 'μου' όταν είμαι μπροστά.

Και ο άλλος τι κάνει;

Απολύτως τίποτα!

Ευτυχώς το τραύμα μου έχει αρχίσει να πονάει λιγότερο οπότε μπορώ να μετακινούμε πιο εύκολα.

Αν περίμενα την βοήθεια της άλλης θα πέθαινα από την πείνα.

Σηκώθηκα από το κρεβάτι μου καθώς έχω βαρεθεί όλη μέρα να κάθομαι και κατευθύνθηκα προς το σαλόνι.

Δεν ήταν κανείς οπότε άνοιξα την τηλεόραση και έβαλα μια τυχαία σειρά.

Μετά από λίγο άρχισα να πεινάω οποτε πήγα στην κουζίνα.

Πήρα ένα κουτί με μπισκότα από το ντουλάπι και πήγα ξανά στο σαλόνι.

Δέκα λεπτά αργότερα μπήκε στο σαλόνι ο Alessandro.

Καλώς τον.

Ξέροντας ότι δεν θα μου μιλήσει, τον αγνόησα και συνέχισα να παρακολουθώ.

Με την άκρη του ματιού μου παρατήρησα πως με κοιτάει.

V: θα με ματιάσεις σε λίγο.
Του είπα με ένα στραβό χαμόγελο χωρίς να τον κοιτάω.

Δεν απάντησε, απλά γύρισε το κεφάλι του και άρχισε να βλέπει την σειρά μαζί μου.

B: Sandro μου επιτέλους σε βρήκα! Σε ψάχνω τόση ώρα!
Είπε αγανακτισμένη και έκατσε δίπλα του στον καναπέ.

Κακώς την.

Al: τελείωσα μερικές δουλειές και είπα να χαλαρώσω λίγο.
Της απάντησε.

B: ωραία θα χαλαρώσω και εγώ μαζί σου τότε.
Του είπε με ναζί και στήριξε το κεφάλι της στον ώμο του.

'Απομακρυνσου από κοντά του' ήθελα να της φωνάξω αλλά δεν το έκανα.

Αυτό έλειπε. Να δείξω στον Alessandro ότι ζηλεύω και μετά να μεγαλώσει και άλλο ο εγωισμός του.

Σηκώθηκα από τον καναπέ για να πάω στο δωμάτιο μου μέχρι που με σταμάτησε η φωνή του.

Al: που πας;
Ρώτησε από πίσω μου.

V: κάπου.
Απάντησα απότομα και έφυγα βιαστικά.