Addicted To You

cinquantatré

Victoria POV

Βαριέμαι.

Υποτίθεται ο θάνατος μου θα ήταν αργός και βασανιστικός αλλά δεν το βλέπω!

Άμα είναι να πεθάνω από την βαρεμάρα τότε θα αυτοκτονήσω από μόνη μου.

Έχουν περάσει μερικές ώρες από τότε που έφυγε ο Hernan και νομίζω ότι έχω έτοιμο το σχέδιο.

Τι να κάνουν οι άλλοι άραγε;

Έχουν καταλάβει ότι λείπω ή είναι απασχολούμενοι με το δήθεν μωρό;

Ακόμα δεν μπορώ να χωνέψω την ψεύτικη εγκυμοσύνη.

Όλα αυτά επειδή δεν μπορούσε να έχει τον Alessandro?

Η απελπισία στο μεγαλείο της.

R: σου έλειψα mi hija?
Ρώτησε μόλις μπήκε μέσα.

V: αχα πολύ.
Είπα και άφησα ένα γελοίο.

R: χαίρομαι. Μήπως άλλαξες απόφαση; Θα γίνουμε μια ωραία και μεγάλη οικογένεια. Θα κατακτήσουμε τον κόσμο.
Μου είπε ονειρικά.

Με αυτό το πλευρό να κοιμάσαι.

V: εγώ μια χαρά είμαι και με αυτά που έχω. Δεν χρειάζομαι αλλά.
Απάντησα απλά.

R: μα γιατί να μην παντρευτείς τον Hernan? Είναι πολύ καλό παιδί.
Παραπονέθηκε.

Σαν πεντάχρονο κάνει.

V: ναι μωρέ το κελεπούρι που με απάτησε με την κολλητή μου.
Είπα ειρωνικά.

R: δεν το έκανε επίτηδες!

Ναι γλίστρισε και μπήκε κατα λάθος μέσα της.

V: μάλιστα.
Μουρμούρισα.

R: Χμ μήπως να σου δώσω ένα δείγμα για το τι θα γίνει αν δεν δεχτείς τελικά;
Ρώτησε πιο πολύ τον εαυτό σου.

V: και δεν το κάνεις; Δεν έχω κάτι καλύτερο να κάνω.
Είπα βαριεστημένα.

Με κοίταξε λες και ήμουν τρελή.

V: τι έγινε γέρο; Τρόμαξες; Δεν είσαι ο μόνος τρελός εδώ μέσα ξέρεις.
Είπα με ένα πλατύ χαμόγελο.

Μωρέ θα σε τρελανω εγώ.

V: α να σου πω, πριν αρχίσει ο θάνατος μου μπορείς να φωνάξεις λίγο τον Hernan?
Τον ρώτησα.

Εκείνος έγνεψε θετικά και ένα μικρό χαμόγελο δημιουργήθηκε στα χείλη του.

Χα νομίζει ότι θα δεχτώ.

Βγήκε έξω από το δωμάτιο και μετά από μερικά λεπτά μπήκε ο Hernan.

H: mi amor με ζήτησες;
Με ρώτησε και με πλησίασε.