Addicted To You

trenta

Victoria POV

Έχει περάσει 1 εβδομάδα.

1 εβδομάδα και ακόμα τριγυρίζει στο μυαλό μου.

Νευριάζω τόσο πολύ.

Γιατί τον σκέφτομαι συνέχεια;

Τι μου έχει κάνει;

Γιατί δεν φεύγει από το μυαλό μου επιτέλους;

Η πόρτα του δωματίου μου άνοιξε και μέσα μπήκε ο Dante.

D: πολύ προβληματισμένη σε βλέπω.
Είπε και έκατσε δίπλα μου στο κρεβάτι.

V: α-ε- σκέφτομαι όλα αυτά με τις απειλές.
Είπα την πρώτη δικαιολογία που σκέφτηκα.

Έγνεψε θετικά και έκατσε λίγο ήσυχος παρατηρώντας με.

V: ήθελες κάτι;

D: α ναι. Έχουμε αποστολή.
Είπε πονηρά.

Ένα χαμόγελο χαράχτηκε στα χείλη μου.

Επιτέλους λίγη δράση.

V: τι ακριβώς θα κάνουμε;

D: δεν ξέρω. Ήρθα να σε φωνάξω γιατί ο Sandro μας θέλει στο γραφείο του για να μας ενημερώσει.
Είπε και σηκώθηκε.

Ξεφυσηξα και σηκώθηκα και εγώ από το κρεβάτι.

Ακολούθησα τον Dante έξω από το δωμάτιο.

Φτάσαμε στο γραφείο του και μπήκαμε μέσα χωρίς να χτυπήσουμε καν.

Ο Alessandro μας κοίταξε ενοχλημένος λόγο της εισόδου μας.

Στριφογύρισε τα μάτια του και μας έκανε νόημα να κάτσουμε στις καρέκλες.

Al: λοιπόν ένας αρχηγός μιας μικρής μαφιας προσπάθησε να κλέψει ένα κοντέινερ με όπλα και πρέπει να τον σκοτώσουμε.
Ανακοίνωσε.

V: και εμένα με ενδιαφέρει επειδή...?
Ρώτησα βαριεστημένα.

Al: εσύ θα τον σκοτώσεις.

Σήκωσα το φρύδι μου και περίμενα να συνεχίσει.

Al: από ότι ξέρω σήμερα θα πάει σε ένα καζίνο και εσυ θα του την πέσεις. Αφού καταφέρεις να τον σύρεις κάπου θα τον σκοτώσεις.
Μου εξήγησε.

V: μάλιστα.
Μουρμούρισα.

Ξενέρωτη αποστολή.

D: εγώ που κολλάω;
Ρώτησε από δίπλα μου.

Al: εσύ θα μας περιμένεις έξω και θα βεβαιωθείς ότι η Victoria βγήκε ασφαλής.
Του είπε.

Σηκώθηκα για να φύγω αλλά με σταμάτησε η φωνή του.

Al: Dante έξω, Victoria εσυ μένεις εδώ.
Πρόσταξε.