sazan.avi || jjk {✓}

2.8

"Abi resmen yapacağımız en tehlikeli ve heyecanlı iş bu." dedi Jimin kafasına siyah bereyi geçirirken. "Tae sen de giy hadi."

"Oğlum aldın bereyi, ben burada kadın çorabı giyiyorum kafama. Kolay tabii giy sen de demesi."

"Çok fısıldamayın duyacaklar." dedim ben de kafama bereden geçirirken. Saat çok geç değildi, malum akşam doğum günü partisine yetişmesi gerekiyordu elemanımızın. Bu yüzden dışarıda görülme ihtimalimiz daha yüksekti. Sessiz olmamız bize bir artıydı.

"Unutmayın, babaannesiyle yaşıyor evde. Kadın bu saatlerde her gün uyuyor. O yüzden odasında olacaktır. Bizimki de şu an salonda televizyon izliyor. Önce cama taş atarak dikkatini dağıtacağız. Ardından o kalktığında diğer açmış olduğumuz pencereden içeri girip, elemanı eterle arkadan bayıltıp sessizce arabaya yükleyeceğiz. Sonra parti mekanına götürürüz ama önce uyanıp bi kaçırıldım lan ben hissiyatını yaşaması lazım." ben planı özet geçtiğimde hepsi kafasıyla onayladı. Jungkook şofördü, bu yüzden arabada bekliyordu. Ben dikat dağıtacaktım, Jimin ile Taehyung ise çocuğu bayıltıp arabaya taşıyacaktı. Basitti. Başarırdık. Tek önemli olan sessiz ve temkinli olmamızdı.

Derin bir nefes alarak elimle işaret verdim. Onlar diğer pencereyi gevşetmeye giderken ben de cama atmaya taş arıyordum. Tam taşı bulmak için eğilmişken gözüm evin salonuna kaydı.

Doğum günü çocuğu salonda değildi.

Telaşla ama yavaş adımlarla arka pencereyle uğraşan Taehyung ve Jimin'in yanına gittim. "Durun, durun! Bizim eleman salonda değil. Sanırım odasında. Odası da tam bir üst katta. Siz burayı değil de girişin yanındaki pencereyi halledin. Ben buradan taş atıp dikkatini dağıtacağım. Sesleri duymaz böylece. Sonra siz de kapıdan girip bayıltırsınız." dedim ani plan değişimi ile.

Beni onaylayarak ön kapıya doğru yürüdüler. Ben de bulduğum taşı cama atmaya hazırlandım. Tam balkonunun altında, çalıların arasında hazır biçimde bekliyordum.

Taehyung'tan pencereyi açtıklarına dair işaret gelince elimdeki taşı cama attım. Planım sadece küçük bir tak sesi duyurmaktı ama görünüşe göre yanlışlıkla camı kırmıştım.

Neyse, planı isteyen kişi çocuğun arkadaşıydı. Yeni camı ona yaptırsındı artık.

Hemen çalıların arasına saklanıp gözetlemeye başladım. Çocuk balkona çıkmış şaşkınlıkla etrafa bakıyordu. Ben ise beni görmeyeceği bir yerden girişe doğru sürünerek Jimin ve Taehyung'a yardım için ön tarafa doğru gittim.

Tam pencereden içeri girecekken önce bir yaşlı kadın çığlığı, ardından bir gümbürtü, en son ise bir patırtı duydum. Her şey o kadar hızlı gelişmişti ki ne olduğunu anlayamamıştım doğrusu. Ama daha sonra açık pencereden gördüklerimle her şey yerine oturuyor gibi oldu.

Çocuğun babaannesi uyanmış, odadan çıkmış ve bizimkileri görmüştü. Muhtemelen hırsız sanarak da çığlık atıp bayılmıştı.

Hemen içeri girerek içeriden kapıyı açtım. "Çabuk getirin kadını, hastaneye götürürüz onu da arabaya koyun!" dedim. Jimin ve Taehyung yaşlı kadını yerden kaldırıp kapıya doğru ilerlemeye başladı.

Ama bir sorun var gibiydi...Bizim av...neden babaannesinin sesine dışarıya çıkmamıştı?

Duyduklarım hızlı bir biçimde zihnimde yeniden canlandı. Çığlık, gümbürtü, patırtı...Patırtı! Çocuğa bir şey olmuştu!

Hızlıca odasına doğru ilerleyerek kapıyı açtım. Çocuk içeride değildi. Hatırladığım kadarıyla en son balkonda, camını kıran kişiyi araştırıyordu. O zaman...bir saniye?

Balkona doğru hızlı adımlarla ilerleyerek aşağıya baktım.

"ABİ GERÇEK OLAMAZ BU ÇOCUK BALKONDAN MI DÜŞTÜ BU MU YANİ GERÇEK Mİ BU ŞAKA MI BİZ Mİ ŞAKALANIYORUZ ŞU AN??" diye bağırdım şaşkınlık ve sinirle. Sadece birinci kat olduğu için çocuk muhtemelen bayılmıştı. Ama sonuç olarak şu an hiçbir şey plana uygun değildi ve elimizde bir baygın babaanne ile bir baygın çocuk vardı.

Merdivenden aşağı koşarak "Jimin, Tae siz babaanneyi götürün ben çocuğu sürükleyerek getireceğim arabaya." dedim ve aynı hızla dışarıya, çalıların oraya koştum.

Doğum günü elemanı çocuk bana göre daha cüsseli ve ağırdı. Bu yüzden kaldırmak zaten imkansızdı. Ben de kollarından tutarak sürükleme kararı almıştım bu yüzden. Yine çok kolay olmasa da, gideri vardı bu yöntemin.

Güç bela çocuğu çekmeye çalışırken kapının girişine doğru babaanneyi taşıyan Taehyung ve Jimin ile karşılaştım. Ama onlar bana bakmıyordu.

Mıhlanmış gibi baktıkları yere gözlerimi çevirdiğimde karşımda küçük bir komşu topluluğu gördüm. Birkaç saniye baygın bir babaanne taşıyan Tae ile Jimin, baygın ev sahibini sürükleyen ben ve komşular olarak bakışmışken bu işin sonu komşu kadınlardan birinin kulak yırtıcı çığlığı ve muhtemelen bizi gördükleri an aranan polisin siren sesleri olmuştu.

Jungkook arabadan çıkmış bize, ben komşulara, komşular elimizdeki baygın babaanne ve ev sahibi gence, Tae ile Jimin ise ileride görünen polis arabalarına bakıyordu.

Şimdi, işte şimdi gerçekten her şeyin sonu olabilirdi.