KARDELEN

35 -FİNAL-

Narin gelinliğine dokunurken bu anı yaşadığına inanamadı... Küçüklükten beri deli divane âşık olduğu adamla evleniyordu...

Gözlerinden yaşlar süzülürken odanın kapısı açıldı. Annesinin girdiğini görünce burukça gülümsedi.

"Annem..."

Gülistan Hanım kızını baştan aşağıya süzerken sessiz kaldı. Çok güzel görünüyordu... Gelinlik o siyah saçlara öyle çok yakışmıştı ki...

"Hazırsan gel. Düğün başlayacak."

Kadın bir şey söylemeden çıkacaktı ki kızı buna izin vermeden ona sıkıca sarıldı.

"Uzağa gitmiyorum anne, yine aynı evde olacağız! Hem ben senin biricik kızın değil miyim? Benden başka çocuğun mu var senin? Niye en mutlu günümde beni böyle üzüyorsun?" Annesinin göğsüne sarıldı. "Babam da burada olabilseydi keşke... Yıllar önce o kazayı yapmasaydı o da burada olacaktı. Çok isterdim bunu..." Narin'in gözleri dolmuştu.

Gülistan Hanım'ın da gözleri doldu. Kızının saçlarını öperken derin bir iç çekti.

"Umarım mutlu olursun Narin. Umarım seni mutlu eder."

Narin bir şey söylemedi. Mutlu olacağını hissediyordu.

Gülistan Hanım odadan çıkınca Narin son kez kendine baktı. Civan'a ısrarla gelinliğini üstünde göstermemişti.

Kapıyı açtığında karşısında gördüğü adamla birlikte adeta büyülendi...

"C-Civan?"

Civan kadını baştan aşağıya süzerken bir ıslık çalmıştı.

"Maşallah be, fıstık gibi hatunsun."

Narin güldü. Heyecanla adamın elini tutup kalbine götürdü.

"Küt küt atıyor Civan! Ölüyorum heyecandan!"

Civan sırıttı.

"Ben de sana ölüyorum yavrum."

Narin ne olduğunu anlayamazken sırtının duvarla birleştiğini hissetti. Civan onu duvara dayarken hafifçe yükünü onun üstüne verdi.

Narin kıkırdadı.

"Git şuradan! Birazdan düğünümüz başlayacak!"

Civan bu tatlı itirazı duymazdan geldi.

"Benimsin Narin..." Dudaklarını onun dudaklarına bastırıp geri çekildi. "Narin Demirhan." Diye fısıldadı.

Sevdiği kadının incecik beline sarılırken yeniden uzanıp dudaklarını öptü.

Yıllarca peşinden koştuğu kadın birazdan karısı olacaktı. Yıllarca hasretinden öldüğü kadın onun olacaktı...

Odanın kapısı açıldı.

"Haydi, nikâh memuru geldi." Helin gülümseyerek Narin'i izliyordu.

Narin heyecanla başını salladığında Helin odadan çıktı. Civan karısının elini tuttu. Narin gitmek yerine durdu.

"Civan..."

Civan ona döndü.

Narin uzun topuklu ayakkabısının üstünde daha da yükselip sevdiği adamın dudağını öptü.

"Seni çok seviyorum..." Utanarak gülümsedi. "İyi ki benimlesin. Hep benim kal, olur mu?"

Civan onun omzunu öptü.

"Bırakırsam..." Başını iki yana sallayıp güldü. "İmkânsızı konuşmuyorduk değil mi?" Civan çapkın bir edayla kadına gülümsedi.

Narin kıkırdadı.