"Sen bu kızı kaçırdın mı oğlum? Ailesinin haberi yokken, seninle birlikte kaçtı mı?"
Mehmet Efendi'nin sorusuyla birlikte Rizgar sertçe yutkundu.
"Evet ama mecburduk! Dizleri kan içindeydi, aldım evime götürdüm! İnsanlık yaptım ben, konunun kardeşimle ne ilgisi var?"
Kardelen'in bakışları Helin'i buldu.
Ellerinin titrediğini gördüğünde vicdanı sızladı. İstemediği bir adamla evlenmesine izin veremezdi. Bu adam ağabeyi kadar iyi biri de olsa bunu yapamazdı.
Kendisi Berzan'la evlenmemek uğruna evden kaçmıştı, öleceğini bilmesine rağmen gözünü kırpmamıştı.
Onu çok iyi anlıyordu... Kardelen vicdansız olamazdı ki! Babasının ona bir emanetiydi vicdan... Eğer yastığa başını koyduğunda rahat rahat uyuyamayacaksa, eğer pişman olacaksa bu işin ne anlamı kalırdı ki?
Onu sevmeyen bir adam uğruna daha on dokuz yaşında bir kızın hayallerini yıkamazdı. Ayrıca kız üniversite okuyordu. Belki de çok büyük hayalleri vardı. Ne hakla onun hayallerini öldürebilirdi?
Kardelen zorlukla boğazını temizledi. Gözleri yanan kadın, ağlamamak için kendini zor tutuyordu.
"Ben evlenmek istemiyorum, vazgeçelim bu işten!"
Sizce Kardelen haklı mı, yoksa haksız mı?🤔
Sizlere küçük bir kesit bırakıyorum.🧡
Yeni bölüm bu hafta içerisinde gelecek. Sizleri merakta bırakmamak adına, yazmış olduğum yerden küçük bir kesit atıyorum.😻
INSTAGRAM:
rumistt
rumeysagulhanhikayeleri
👆🏻👆🏻
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARDELEN
General Fiction"Bırak beni, bunu yapamam Rizgar! Sana bu kötülüğü yapamam, sevmediğin biriyle evlenmene göz yumamam!" Genç adam öfkeyle duvara vurdu. "Başka çaremiz mi var? Seni de, beni de yaşatmazlar!" Kadının içine sinen korku her dakika daha da artarken bakı...
