KESİT

25.1K 1.8K 119
                                    


"Sen, sen kimsin lan? Kimsin ki benim çiçeğime vurabiliyorsun?! Seni vururum, duydun mu lan beni? Acımam öldürürüm seni!"

Civan ise sinirle dişlerini sıktı.

"Kardeşimin beynini yıkayan sensin! O öyle şeyler yapmazdı! Namusumuzu çaldın lan namusumuzu! Bana olan nefretinden dolayı onunla evlenmek istiyorsun!"

Rizgar ise sertçe güldü. "Ulan sor bakalım ben seni adamdan sayıyor muyum? Sen kimsin ki senin yüzünden istemediğim bir evlilik yapacağım? Ben Kardelen'e âşığım âşık!"

Kardelen için o an dünya durdu... Nefesi kesilmişti kadının. Öyle birden bire âşığım deyince şaşkınca yerinde kalakalmıştı.

Biliyordu ki bu sözler gerçek değildi. Adam henüz kadını sevmiyordu ama bir gün sevecekti! Şimdiden bu kadar çok bağlanmıştı. Eğer evlenirse bu efsunkâr kadından nasıl vazgeçebilirdi ki?

Civan ise sertçe Rizgar'ın yakalarından tuttu.

"Sen benim evime elini kolunu sallaya sallaya giremezsin! Burası benim babamın evi lan, sen kimsin?! Kardelen'i sana vermeyeceğim, duydun mu beni? Kardelen'i sana vermeyeceğim!"

Rizgar ise alayla karşısındaki adama bakıyordu.

Birden alaylı bakışlarının yerini yanan kahveler aldı. Civan'a bir adım yaklaştı. Hiçbir şey söylemeden sertçe yakasındaki elleri itti.

Bir anda sertçe Civan'a kafa attığında Civan ne olduğunu anlayamadan kendini yerde bulmuştu.

"Kardelen sana ait değil ki bana veresin... O zaten benim!"


Sizlere yine küçük bir kesit bırakıyorum...

Yeni bölüm ancak Pazar günü gelebilir. Henüz yazmadım, daha çok başındayım. Az yazmış olsam bile yine sizleri kesitsiz bırakmadım.🧡

Hikâyemi seven herkese çok teşekkür ederim!😻


INSTAGRAM:

rumistt

rumeysagulhanhikayeleri

👆🏻👆🏻

KARDELENHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin