GİDECEK OLURSAM ~tut beni~ Aşekâ /TAMAMLANDI√

|~KENDİ SIRLARIM~| 'iyi ki varsın yarı'm'

MERHABALAR....

YENİ BİR BÖLÜMLE SİZLERLEYİM ❤️

⭐' A BASTIYSANIZ BUYURUN BAKALIM...
KEYİFLİ OKUMALAR 🥳🤩

|~KENDİ SIRLARIM~|21. BÖLÜM

"iyi ki varsın yarı'm"

Her canlının kendine ait bir sırrı vardır. Doğanın içinde saklı kalan sırlar, hayvanlara özel olan sırlar, insanların yüreğinde baki kalan sırlar. Sayabileceğim milyon tane sır küpü barındırıyor şu evren. Milyon tane sırların sadece bir tanesiydi benim yüreğim.

Henüz yeni yeni fark ettiğim bir sır yumağı olan kalbimin düğümlerini gitgide çözüyor gibiyim. Kendimi buluyor ve hep kendimle kalmak istiyor gibiyim. İnsan, yaşadığı kırgınlıkların getirdiği alışılan sert tecrübelerden ibaret. Ben ise her düğümü çözerek bir tecrübemi daha özgür bırakıyorum. Hayatı akışına bırakıyorum.

Kendimi öyle bir kapatmışım ki sadece intikama adamışım her bir zerremi. Eğlenmek, mutlu olmak, iyi hissettmek nedir unutmuşum. Unutturulmuş bana bu duygular. Kendimde suç elbette bulmuyorum. Çünkü bu kişi benim. Şimdi ki aklımla geçmişe gitsem yine kalbimi intikam için beslerdim. Ben kendimden ayrı bir Süveydâ inşa ettiğim için pişman değilim. Sadece nasıl denir işte.. Kırgınlık.. Keşke böyle olmasaydı da biricik Firûzeme sahip çıkabilseydim.

Yine de geç kalmış sayılmam. Çünkü kendini tamamen kaybetmek yerine saklanmayı tercih etmiş o küçük kız. Şimdi de koşulsuz sevdiği adamın elinden ürkmeden, korkmadan tutabiliyor.

İçimde saklı kalan sırlarım bir bir dökülüyor içime içime... Dökülsün. Her bir sırrım kelebek olup sevdiğimin yüreğine konsun.

"İki günlük güzel bir tatile ihtiyacımız olduğunu şimdi daha iyi anlıyorum, Matmazel. Meğer ne çok yorulmuşuz."

Tolgahan geldiğimiz kiralık evdeki koltuğa uzanmış dinleniyordu. Biz, birlikte güzel bir şehre iki güne kendimizi sığdırmak için gelmiştik. Korkunç belki ama son iki günümün kalma ihtimalini düşündükçe onu kendimden uzaklaştırmam gerek diye düşünmüyor değilim. Yine de yapamam. Çünkü onunla geçireceğimiz iki gün bizim iki asırlık serüvenimizdi.

"Aslında bir otele yerleşebilirdik. Ev tutmak sana pahalıya patlamış olabilir." diyerek yanına sokuldum. Kendine çekip belime sarıldı.

"Gelirim iyi. Merak etme sen" diyerek burnumu sıktı. Güldüm.

"Öyle mi? Peki gelirini nasıl sağlıyorsun?"

Aslında ben onu severken ne mevkisi ne de parasını pulunu biliyordum. Açıkçası sorma gereksinimi de hiç hissetmedim. Zaten böyle olmaz mıydı? Seven kalp önce gözlerden yüreğe akan o sevdaya düşmez miydi? Önce kalbine dokunup sonra kirpiklerine kadar severdi insan. Daha sonra ise kendisi isterse anlatırdı hayatını. Ama önce o kişiyi sevmek. Sonrada onunla ilgili olan her şeyi sevmek...

"Avukatım. Fakat son aylarda dava bakmayan bir avukat."

Bunu tahmin etmek çok zor olmasa gerek. Asil bir duruş, her gün bakım ve sıklıkla giyilen takım elbiseler.... Ve o ikna edici bakışlar... Senden çok güzel avukat olur yarı'm..

"Neden son aylarda dava bakmıyorsun?" diye sordum bu defa.

İşaret parmağını getirip dudaklarıma bastırdı. "Şşştt, biraz uyuyalım mı?"