TAMAMLANDI ✅
Güneşi batan bir kadının gecesine kaç yıldız doğabilir ki! Bin kez ölümle yüz yüze gelen biri yalnızlıktan ne kadar korkabilir!
Genç Kadın kayan her yıldızına denk başka yıldızları gökyüzünden avucunun içine düşürürken artık korkmuyord...
Umarım zor geçen bu pandemi dönemini sağlıklı kalarak atlatıyorsunuzdur 🤗
Çok konuşmadan keyifli okumalar diyorum. Ve küçük bir rica da bulunmak istiyorum; Hemen ekran altında bulunan yıldıza basarak okumaya başlar mısınız?💓
Şimdiden teşekkürler 🙃 Yukarıdaki şarkı da bölüm müziğimiz. Dinleyerek okumanız itinayla rica edilir.
Ve keyifli okumalar... .
🌺🌺
|~SIRLARIN KALKANLARI~| 10. BÖLÜM
"yığılıp kaldığım.."
Gidelim buralardan minik kız; yüreğindeki sancıyı göm en derinlere, izin verme kimsenin oralara inmesine. Belli mi olur bir bakarsın kuşlar cıvıldar gönül yüzünde, belli mi olur çiçekler açar sevgi eşiğinde..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İnsan rotasını belirlediği yoldan çevirmeden gitmeli ölecekse de kendi verdiği kararlardan dolayı kaybetmeliydi.
Ben bu yola o kara gece de azraille burun buruna kaldığımda verdim; karakterimi değiştirmeyi...
Ve rotam buna ayak uydurup ruhumdaki sancılar da sahiplendi bu kararı.
Bir zamanlar göğsüme ektiğim çiçeklerden koparılıp bir cadının eline düşürdüm kalbimi. Hiç acınmadan kahpelenmiş ruhlarıyla derin derin kazıdılar kalbimin dört odacığını.
Önce küçük kız kardeşim öldürüldü odaların birinde. Ardından erkek kardeşimin feryatlarını duydum açılan duvar kenarı çatlaklardan. Gücüm yetmedi onları kurtarmaya. Ardından zaten babam boğuldu yatağında yatarken. Bunların hepsine şahit oldu gözlerim, hepsine vekil oldu sözlerim.
Unutmam istendi, kaybettiklerimi bir daha kazanamayacağım diretildi. Kabullenmek istemedim. Çığlıklar attım bin defa lakin duyulmadı. Duyulmak bir yana dursun vücudumda tehdit oluşturan yaralar açıp feryatlarıma figanlar eklendi.
Ellerim kollarım bağlı sadece izledim. Kalbimin odacıklarında yok olan sevdiklerimin içimden kayıp gidişlerini izledim.
Her şey bittiğinde ölesiye ruhum yorulmuş ölesiye dövülmüştüm.
Kardeşlerimin toprak altında olduklarını babamın da içtiği ilaçlar nedeniyle ve kafasına aldığı darbelerle geçmişini, geleceğini, yaşadıklarını unuttuğunu bir tımarhaneye tıkıldığını gözlerimin önünde kazıdılar zihnime.
