MERHABALAR... ❤️
YENİ BÖLÜMLE SİZLERLEYİM💫
HİÇ UZATMADAN BUYURUN BAKALIM..
⭐' BASTIK DEĞİL Mİİİİİ 🙈
TEŞEKKÜRLER...💁
Bölüm Müziği; İşte Gidiyorum...
MEDYAYA EKLEDİM... DİNLEYEBİLİRSİNİZ..🤩🥳
NOT!!!!! KESİNLİKLE BU MÜZİKLE OKUYUN 😁
|~KENDİ SIRLARIM~| 25. BÖLÜM
"Affet, yarı'm"
Birtakım sesler ve henüz kulağıma gelmeden boğumlaşmaya yüz tutan kelimeler... Anlamlandıramıyordum hiçbir şeyi. Kafamın içinde yankılanan o cümle; Avukat bozuntusu bir işe yaramadı.. Ne kadar susturmaya çalışsamda sanki yankıya sebebiyet veren boş duvarlara dönmüştü zihnim. Ellerimi kaldırıp bir türlü kapatamıyordum lanet olası kulaklarımı. Bir türlü açamıyordum ağırlaşan göz kapaklarımı... Vücudum öylesine yük olmuştu ki bana parmağımı kımıldatacak güç bulamıyordum kendimde... Gayri ihtiyari bir tek nefes alabiliyordum. İçimde bitmek tükenmek bilmeyen duygu karmaşalarına ev sahipliği yapmaya çoktan başlamıştım. Aklım sadece son duyduklarımı ızdırap niyetine bana hatırlatırken bir süre sonra kirpiklerimi kımıldatabildim.
"Nihayet Abla... Nihayet." duyduğum bu ses kardeşime aitti. O kadın ne derse desin Seyit Ali benim öz be öz kardeşimdi. "Pamir Abii! Sinan Abi!! Uyanıyor..." heyecandan titreyen sesin sahibini de nihayet görebildim. Güç de olsa ağırlaşan bu kapaklarımı gözlerimden kaldırabildim.
Seyit Ali'nin gözleri kıpkırmızı olmuştu. Ona bir daha ağlamaması gerektiğini tembih etmiştim oysaki. Fakat bazen tembihler de tutulmaz zira yaşanan acılar buna izin vermez.
"Su." diyebildim kuruyan dudaklarımı hafifçe kımıldatarak. Sadece su istiyordum. İlk kez böylesine içim kurumamıştı. Ben ilk kez düşmüyordum sert kayaların sivri uçlarına tepe taklak.. İlk kez yalanla karşı karşıya gelmiyordu gözlerim, ilk kez yaşamıyordum ruhumda açılan yara izlerinin bedenimi yakışını... Ve ben ilk kez susamıyordum yana yakıla kuruyan ciğerlerime bu ızdırabı yaşatırken...
Seyit Ali usulca elini başımın altına getirip bardağı dudaklarıma getirdi. Ferahladım lakin yangınlarımı söndürmeye bu su yetmezdi.. Gözlerimi 'tamam' anlamında açıp kapatarak geri çekilmesini belirttim. O sırada içeriye Pamir ve Sinan geldi...
"Firûze?" dedi Pamir gözlerine inanamayarak. "Ne oldu sana böyle Güzelim?" hızla gelip yattığım yerin ucuna oturdu ve yana düşen elimi ellerinin arasına aldı. "Neler söyledi o kadın sana? Hah.. Hadi anlat bize."
Bir anda afalladım. Hızla yerimden doğrulmak isterken dudaklarımdan dökülen şey korkuyla daha da panik olmama neden oldu. "Kaçtı mı o? Kaçırdık mı onu?"
Ah, kesinlikle buna dayanamazdım. Yıllarım, emeklerim, hayallerim hepsi ama hepsi hiç olup giderdi. En önemlisi babama verdiğim sözleri tutamamış olurdum. "Şştt, sakin ol bakalım. Onu hallettik biz, takma kafana." Sinan diğer yanıma geçip başımda beklerken biraz daha dikeldim ve sırtımı koltuğa iyice yaslayarak oturdum. "Nasıl yani? Yakalandı mı?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GİDECEK OLURSAM ~tut beni~ Aşekâ /TAMAMLANDI√
Chick-LitTAMAMLANDI ✅ Güneşi batan bir kadının gecesine kaç yıldız doğabilir ki! Bin kez ölümle yüz yüze gelen biri yalnızlıktan ne kadar korkabilir! Genç Kadın kayan her yıldızına denk başka yıldızları gökyüzünden avucunun içine düşürürken artık korkmuyord...
