TAMAMLANDI ✅
Güneşi batan bir kadının gecesine kaç yıldız doğabilir ki! Bin kez ölümle yüz yüze gelen biri yalnızlıktan ne kadar korkabilir!
Genç Kadın kayan her yıldızına denk başka yıldızları gökyüzünden avucunun içine düşürürken artık korkmuyord...
Nasılsınız?? Ben iyi değilim😔. Nedenini ise bölüm bittiğinde sizlere açıklayacağım.
Birkaç haftaya finallerim başlayacak ve belki bölüm atamam..
Daha fazla uzatmadan sizleri kitaba alayım..
Keyifli okumalar. .
Bölüm müziği/ Toygar ışıklı 'emanetin bende saklı' fon müziği
🍂
|~SIRLAR ARALANIYOR~| 12. BÖLÜM
"tek nefesle başlayan buruk bir hikaye"
Korkma küçüğüm... Bugün hissettiğinbir nefes, yarın sana eşlik edecek. Kalbindeki korku kırıntılarını süpür en uzaklara; Geçmişten gelen tek nefes, seni yeniden diriltecek!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İnsanı bazen bildikleri değil de yıllarca hiç bilmedikleri yorarmış. Oysa bu yorgunluk daha hasarlı daha gaddar olabiliyormuş. Bilinmezlikler ülkesi olmuş düşüncelerim. Adına ne koyarsam koyayım, bilinmezlik işte! En sevdiğiniz insanların bile sizden bir şeyler gizlemesiyle içini kurt gibi kemiren bu anlamsızlık, git gide büyür ve sarmaşık gibi sarar her yanını. Bir de anlatamayacak kadar bilinmez olan bu anlamsızlık, insanı kelepçeler ve bir daha özgür bırakmaz. Şimdi karşıma koyduğum bu resimle bakışıyorum saatlerdir. Bilmem ki kimdir nedir. Sorsam kim söyleyecek gerçeği, gitsem kim bilecek bu resmi!
Hoş artık cesaretim var mı gerçekleri öğrenmeye emin değilim. Babamın ısrarla beni Zümrüt diye birine benzetmesi ve odasında yıllar sonra bulduğum bu resim ve arkasındaki isim tesadüf olamazdı.
Bu bilinmezlikten kurtulmak için ne yapmalı! Kaçmalı gerçeklerden , gitmeli bir yerlere.? Kalmalı bu şehirde , yüzleşmeli geçmişle...?
Kollarımı dizlerime koyarak yüzümü avuç içime hapsettim. Ne yapacağımı bilemeden Pamir'i aramıştım ve gelmesini sabırsızlıkla bekliyordum.
Saatler geçmişti bu resme odaklananı ve her bir zerresini ezberlemiştim artık. Kimdi bu kadın? Babamın kızını dahi hatırlamadığı halde ismini sayıkladığı resimlere döktüğü, öve öve bitiremediği annemden başka olan bu kadın kimdi!
Parçalanıyordum artık. Yok oluyordum. İntikam niyetinde attığım adımlar artık ayaklarıma dolanıyordu. Yaklaştım diyorum lakin bir bilmece ki dönüyor benden habersiz. Cevabını bulmam gereken yığınla bilmece sarıyor beni hesapsız.
Derin nefesler alıyordum da işe yaramıyordu. Sanki, sanki ciğerlerim bu ihtiyacımı karşılamaya yetmiyordu.
Nihayet kapı çaldığında yerimden kalktım ve kafayı yemeye ramak kala gelen Pamir'i bezginlikle karşıladım.
