𖥸 s i x t e e n

1.7K 119 273
                                    

Oy ve yorumlarınızı esirgemeyin💘
____________________

Oy ve yorumlarınızı esirgemeyin💘____________________

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.





Jisoo

Önümde Taehyung'u görmeyi ummuyordum bile, ama işte hayat yine oyununu oynamış, şimdi ise attığı golu kıkırdayarak izliyordu.

Taehyung da şaşırmışa benziyordu. Bir kaç adım attı, içeri geçip bizleri selamladı.

Yetkili kadın ve erkek, bizim tanıştığımızı duyup daha da sevinmişti. Onlara göre, tanışan kimseler daha sıcak, daha hoş ve başarılı pozlar verebilirlerdi.

Molaya çıktığımızdan yetkili kadın ve erkek gitmişti.

"Bunu bilmiyordum." dedi Taehyung. Önündeki kağıtları inceliyordu.

"Yalan söylemediğine eminim." Şişeyi açıp bir kaç yudum su aldım.

Taehyung konuşmamıştı.

Gözlerimi ona diktim. "Sen nasılsın? Bu sabah çok hızlı çıktın? Umarım kız kardeşinle sorunlarını halletmişsindir?"

Yüzüme baktı, boş bir bakıştı. "Bu konuları uluorta yerde konuşmazsak iyi olur." Gözlerini benden çekip kapıya dikti. "Kız kardeşim benim için önemli." Sonra yeniden bana baktı. "Ve onunla ilgili önemli kişilerle konuşmayı yeğelerim."

Yani bana önemsiz mi demişti? Şaşırmıştım, ama tökezlemedim ve gülümsedim. "Elbette." Yeniden önüme bakmıştım.

Her zaman sevecen olmaya çalışmak sizi tüm olumsuz duygularınızı bastırmaya zorlar ve bir kaç yıl sonra duygusuz biri haline getirir.

Yetkililer geri döndüğünde imzalamamız gereken evrakları inceleyip bitirmiştim. İmzaladım ve çekim zamanını da konuştuktan sonra ayağa kalktık. Yine aynı saygı duruşunu gösterdikten sonra çıkmıştık.

Taehyung eline telefonunu alıp durdu, ben ise devam ediyordum. Dönüp Taehyung'a baktığımda birisiyle konuşuyordu. Rahatsız etmemek için önüme döndüm ve yürümeye devam ettim.

Binadan çıktığımda arabama yaklaşıp geçmiştim. Kendimi iyi hissediyordum, biliyorum, mükemmel hissetmeliydim, ama Taehyung'un bana karşı takındığı tavır sinirlerimi bozmuştu. Belki, ben de artık onu fazla önemsememeliydim. Ne de olsa ben onun için önemsizsem -ki arkadaş olmak isteyen kendisiydi- o zaman o da benim için önemsiz olmalıydı.

Arabayı çalıştırıp Jennie'nin evine doğru kullanmaya koyuldum. Yoldayken Lisa ile konuşmam gerektiğini kendime hatırlatıp duruyordum.

Sonunda eve vardığımda arabadan inip bahçenin kapısına doğru yürüdüm. Bahçe kapısı zaten açıktı. Evin büyük cam kapısına vardığımda Lisa kapıyı açmıştı. Zoraki bir gülümseme sundu.

vsoo| Is not it enough? (Yetmez mi?)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin