𖥸 t h i r t y t h r e e

1.2K 79 192
                                    

Oy ve yorumlarınızı esirgemeyin💕
____________________

Oy ve yorumlarınızı esirgemeyin💕____________________

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.





Jisoo

Giysilerimi kurutma makinesinden alıp giyinmiştim. Şimdi ise saçımı kuruluyordum. Kapı çaldığında saçımı kurutup bitirmiştim. Banyodan çıkıp odaya geri döndüm. "Gel," dedim meraklı gözlerimi kapıya dikerek.

İçeri Jungkook girdiği sırada elimdeki Taehyung'un gömleğini yatağa bırakıyordum.

Jungkook önümde durup gözlerime baktı. "Özür dilerim, her şey aniden oldu." Gözlerini yere dikti.

Kafamı sağa sola salladım. "Biraz şaşırdım. Keşke benim de önceden haberim olsaydı." Gülmüştüm.

"Kızgın değil misin?" Gözlerini kocaman açıp yüzümde dolaştırdı. Gözlerimi hayır anlamında sakince kapattığımda "Buna sevindim," dedi. "Bu arada," demişti elini saçına götürerek. Bir şey düşündüğünde hep saçıyla oynardı, bunu az önce farketmiştim. "Lisa geldi, belki bilmek istersin. Ve şey... çok güzel, her zamanki gibi."

"Bu yüzden mi bu kadar moralin bozuk?" Kaşlarımı kaldırmıştım. "Ne oldu? Taeyong da mı onunla geldi?"

Yüzüme bakıp kafasını sağa sola salladı. Derin nefes almıştım, cidden o aptalla geldiğini düşünmek azap gibiydi.

"Belki bir gün..." Jungkook konuşmaya başladığında yüzüne baktım. "...içimdeki buruk düşünceden kurtulabilirim, ama..." Kafasını aşağı eğip gülümsedi. "...bugün değil." Yüzüme baktı. "Yarın da bunun için uygun görünmüyor."

Gülmüştüm. Jungkook ve Lisa'ya yardım etmek isterdim, ama Jungkook'a da tam olarak güvenemiyordum. Bir kaç dakika önce benim için şarkı söylerken bir süre sonra kendimi havuzda bulmuştum. Jungkook çok garip bir adamdı, ama gözleri çok masum bakıyordu ve bunca garipliklerine rağmen gözlerinin masum bakmasının ürkütücü bir tarafı vardı.

"Düşüncelerden kurtulmak mı?" Kafamı sağa attım. "Yani Lisa'dan kurtulmayı düşünüyorsun?" Sorduğum soruyu istemeyerek kafasıyla onayladı. Gözlerimi kocaman açtım. "Tanrı aşkına! Kalbindeki her şey yüzünden okunurken yalan söylemenin yararı ne?"

Şaşırmış gözlerle beni izliyordu. "Hovardalara ilgisi olmadığını iddia eden birine göre çok fazla şey anlıyorsun."

"Ben hiç ilgim olmadığını mı iddia ettim?" Düşünceli bir ilgiyle parmaklarımı çeneme bastırdım. "Nasıl da yalan söylemişim." Kafamı sağa sola salladım.

"Doğru," dedi kaşlarını kaldırarak, "sonuçta sen bir hovarda ile sevgilisin!" Gülüyordu, göz devirdim.

"Ne zaman çapkın oldun?" Kaşlarımı kaldırmıştım. Normalde sormayacağım türden, bana saçma gibi görünen bu soru belki ortamın etkisinden dolayıdır ki şu an çok olağan geldi.

vsoo| Is not it enough? (Yetmez mi?)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin