𖥸 t w e n t y f o u r

1.6K 106 211
                                    

Oy ve yorumlarınızı esirgemeyin🧡
____________________

Oy ve yorumlarınızı esirgemeyin🧡____________________

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.





Taehyung

Huzurlu hissediyordum. Sonunda Jisoo'ya her şeyi söylemiştim ve sonucu ne olursa olsun karşılaşacaktım. Onu seviyordum, içimde büyümekte olan endişelerimin sevgimi ezmesine izin vermeyecektim. Bence, Jisoo ve ben, daha iyisini, daha fazlasını hakediyorduk.

Arabada Nayeon'un araması beklenilmedik bir durumdu. Açıkcası Jisoo'nun bu denli sorun çıkaracağını bilmiyordum. Bunun sebebini merak ediyordum. Benimle doğru dürüst konuşmuyordu bile. Sadece bu ilişkiye hazır olmadığını, söylemişti. Neden? Bunun bir nedeni olmalıydı ve bence, ben bu nedeni söylemeyeceği kadar değersiz biri değildim. Acı çekiyordum, kalbim sızlıyordu ve düşünmekten neredeyse deliye dönmüştüm, bu kadar bedel yeterliydi.

Nayeon'a gelirsek onun sevgilisi vardı. Neden beni arıyordu? Buna kızmıştım, ama onu suçlayamazdım, sonuçta çok eskiden sevgili olmuştuk ve ondan sonra benimle olan diğer sevgililerimin hiçbiri Nayeon'u sorun etmemişti. Hatta birisi Nayeon'la yakın arkadaş bile olmuştu. Gerçi ben Nayeon'a karşı hep mesafeli olmaya çalışmıştım. Nayeon'un annesi babamın bir dönem başrol olduğu dizide kadın başroldü. O yüzden ailelerimiz dosttu, zaten Nayeon'dan sonra anlamıştım: babamın çevresinden hiçkimsenin kızıyla ilişkim olmaması gerektiğini.

Jisoo'nun yaptıklarına kıskançlık diyebilirdim, eğer gözlerinde endişe değil de öfke görmüş olsaydım. Fakat bu kıskançlıktan fazlasıydı. Kıskançlık da vardı, elbet, ama mesele başkaydı.

Gözlerim siyah olmak için can atan gökyüzünde dolaşırken düşüncelerim de bana eşlik ediyordu. Ellerimi cebime sokmuş, kır evinin birinci katındaki balkona çıkmış, rüzgarın tenimle birleşmesine izin vermiştim. Evde fazla insan vardı, çoğu ise tanıdığım kişilerdi. Tanıdığım, ama haz etmediğim, haz etmememe rağmen ailemle ailelerinin dostluklarını göz önünde bulundurduğumda samimiyet göstermem gereken insanlardı.

"Taehyung, yerinde olsam sevgilinle ilgilenirdim." Neredeyse bir kaç saat önce sinirlerimi bozan o ses yine kulaklarımı kirletiyordu.

"Ne istiyorsun, Suho?" Bakışlarımı bulutlarda dolaştırıyordum. "Üstelik..." Gözlerimi gözlerine diktim, kafamı hafif yana eğmiştim. "...sen benim yerimde olamazsın." Kafamı yavaşça sağa sola sallıyordum.

Suho aniden gülmüştü. "Anlıyorum..." Bir süre ellerine baktıktan sonra ayni gülümseme ile gökyüzüne baktı. "...ama isterdim." Kafasını aşağı yukarı sallıyordu. "Senin yerinde olup Jisoo'nun yanında olmak isterdim." Gözleri beni bulunca gülümsemesi silindi.

Sinirden dudağımı kemiriyordum. Bir elimi cebimden çıkarıp yüzümü sıvadım. "Ne zırvalıyorsun sen?" Bir kaç adım atarak önünde durduğumda kafasını kaldırıp gözlerime baktı.

vsoo| Is not it enough? (Yetmez mi?)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin