saudade' hyunin

1.1 |Yeni İnsanlar|

Hyunjin çalan kapıyı açmak için yanımdan ayrılırken ben kimin geldiğini merak ediyordum.İçeriden gelen yüksek seslerle gerilsemde Hyunjin olduğu için çokta umursamıyordum.

Mutfağa dört tane tanımadığım yüz girince,gözlerimi kocaman kocaman açarak onlara bakmaya başlamıştım.

Çilleri olan bana bakarak kahkaha attığında ne gülüyorsun demek isterdim ama doğruyu söyleyeyim götüm yemedi.

Hyunjin gelince hızlıca yanına gitmiş arkasına geçmiştim.Gören biri gerizekalı ne yapıyorsun diyebilirdi.Saklanıyorum işte ne yapıyorum.

Hyunjin gülünce kafamı hafifçe ona doğru uzatıp kaşlarımı çatmıştım.Komik mi? Muhtemelen Hyunjin'in arkadaşlarıda onun gibi psikopat mafya falandır.

"Korkmana gerek yok Jeong."

Hyunjin gülümseyerek konuştuğunda,alayla gülüp mırıldanmıştım.

"Korkmuyorum."

Hyunjin kaşlarını kaldırıp dudaklarını bastırınca gülmesini tutmaya çalıştığını anlamıştım.Diğerlerine döndüğümde onlarda gülmemeye çalışıyorlardı.

Delimisiniz amk.

Çilli olanın yanına gidip gözlerimi kocaman açarak gözlerinin içine bakmaya başlamıştım.Suratıma kahkaha atınca,yüzümü buruşturup gerçi çekilmiştim.

Tekrar Hyunjin'in yanına gidip hepsine ters ters bakmaya başlamıştım,ne gıcık bir şeylerdi.Al bir tane çarp kalkamasın yerden.

"Ah...oturun hadi tanışın."

Hepsi onaylayıp,masanın etrafındaki sandalyelere kurulmuşlardı.Ben onlardan uzak olan köşeye geçmiş hepsine ters ters bakmaya devam etmiştim.

Yanıma birinin oturduğunu hissedince kafamı çevirip kimin oturduğuna bakmıştım.Hyunjin.

"Jeongin,hadi tanışın seveceksin onları gerçekten."

Oflayıp kafamı sallamıştım.

"Ben Minho."

Yakışıklı olan taş konuşunca kafamı sallayıp diğerine bakmıştım.

"Ben Changbin."

"Ben Chan."

Çilli olana gelince gözlerimi kısıp bakmaya başlamıştım.

"Ben Felix,Yongbok aslında ama sen Felix de."

"Tamam Yongbok."

O yüzünü buruşturup bana bakınca sinir bozucu bir şekilde gülümsemiş yanda gülemediği için kıpkırmızı olan Hyunjin'e bakmıştım.

Göz göze gelince,beni kendine çekip kafasını omzuma yaslamıştı.Bir şey dememiştim,hiç laf anlatmakla uğraşamazdım.Bir gün yakın olsak sorun olmazdı yarın yine eskisi soğuk olurduk.

Onlar kendi aralarında konuşmaya başlayınca ben etrafı incelemeye başlamıştım.Konuştukları şeyler ilgimi çekmiyordu.

Hyunjin'in beni dürtüklemesiyle ona dönmüştüm,kafamı ne var anlamında sallayınca kulağıma yaklaşıp fısıldamıştı.

"Sıkıldın mı?"

"Evet,sıkıcısınız."

Kıkırdayıp,konuşmaya geri dönmüştü.İnsan bir tamam o zaman susalım biz der ama yok konuşmazsa ölür.

"Jeongin?"

Felix bana seslenince ona bakıp kaşlarımı kaldırmıştım,ne var demekti bu beyni varsa anlardı.