Born To Die❛Hyunlix

Blue Jeans

Hayatımı kısaca özetlemem gerekirse; kısa etekler, resim ve Lana Del Rey derdim.

Tabii eğer uzunca özetlememi istiyorsanız;

Lisenin ilk iki senesinde içine kapanık ama dışa dönük gibi gözüken bir çocuktum, arkadaşlarımın yanında hep güler ama eve dönünce duygu patlaması yaşayan biriydim.

Birazda aile içinden kaynaklı tabii. Ailem varlıklıydı, bir süre önceye kadar. Geçen sene aile şirketimizin batmasıyla iflas ediyorduk ama bizi ailemin yer altı sakladığı paralar bundan kurtaran tek şey oldu. Evimize, arabamıza, teknelerimize, özel uçaklarımıza hepsine haciz geliyordu o zor dönemden sonra birşeyleri yani aslında parayı kaybetme korkusuyla yarı zamanlı bir işte çalışmaya başladım.

Aslında para göz biri değilim sadece eşyalarımı da o günlerde haciz yüzünden kaybediyordum. Tüm Lana del rey albümlerim, plaklarım, cdlerim, kasetlerim onlar en kıymetli eşyalarımdı, hatta odamda onlar için özel bir köşem bile vardı işte bu yüzden o yarı zamanlı çalışan arayan kafeyi gördüğüm anda başvurdum.

En sevdiğim sanatçı olan Lana Del Rey bana bu duygularda şarkılarıyla hep eşlik etmiştir. Olmak istediğim kişi yada rol modelim mi demeliyim işte o kesinlikle Lana Del Rey, buna hiç düşünmeden cevap verebilirim.

Feminen giyinen biriyim ve çoğunlukla da e-girl tarzı kullanırım. Gay olmamla beraber birde artıdan öyle giyinmeyi seven de biriyim, ailemde bu duruma karışmadıkları için istediğim her türlü şeyi giyiniyordum. Ancak okulda etek giymeme izin yoktu, neymiş erkekler biyerlerime bakıyormuş, etek giyiceksem kızlar tuvaletine gitmeliymişim falan filan. Bu yüzden de okul hariç her yerde güzel eteklerimi giymeye devam ediyordum.

Çillerim var ve bundan nefret ediyorum, okulda alay konusu olan bu çilleri her gün kapatmaya uğraşıyorum. Bazıları da aksine çillerimi çok sever, salak Jisung ve Seungmin mesela.

Jisung ve Seungmin de resim okuyan iki arkadaşımdı. Üçümüz güzel sanatlar okuduğumuz için lisenin ilk gününde birbirini fark eden üç arkadaştık. İlk günden bu güne kadar arkadaşlığımız sürdü ve sürmeye devam ediyor.

Ayrıca üniversitede resim okumaya devam etmeyi ve ilerde ressam olup tablolarımla güzel sergilere katılmayı planlıyorum, kara kalemimin iyi olması hayatımın gidişatını belirleyebilecek bir nokta.
...

Her zamanki gibi az rüzgarlı bir hava yeni okul yılının ilk haftası ve güzel yaz sonu havasıyla okula gitmek için büyük evimden dışarıya çıktım, önce kulaklıklarımı takıp ardından pantolon kemerini düzelterek yürümeye başladım, pantolonla hiç rahat edemiyordum ama etek sanki havalarda uçma hissi veriyordu.

Evimizin karşı çaprazına yeni birileri taşınıyordu, ama daha tanışmamıştık durağa giderken merak edip biraz o tarafa doğru bakmıştım ardından otobüsün geldiğini görüp koşturmaya başladım. Okulun ilk gününden geç kalmak mı? Hayır, asla.

Bu yapışık pantolonla nasıl zar zor koşturdum anlatamam bile ama en azından otobüse yetişmeyi başarmıştım. Otobüste ki her zaman oturduğum yere yönelirken orada başkasının oturduğunu fark edip geri başka bir yere yöneldim. Bir günlük başka yere oturabilirdim, değil mi?

...

Kendini sevmek için neden arayanlardan değilim aksine sevmemek için arayanlardanım. Aynı Lana Del Rey'in şarkıda dediği gibi "ölmek için doğdum". Kesinlikle kötü örnek olmuş gibi bir algı olmasın kafanızda, sadece kendi düşüncelerimde onun şarkılarıyla paralel ilerliyor.

Başımı cama yaslamış dışarıyı izliyordum. Şehirdeki herkes bu saatlerde kalkıp okula veya işe gidiyordu ben ise onları böylece izliyordum...her gün olduğu gibi.